ผีจัดแถว

ณ หมู่บ้านห่างไกลแห่งหนึ่ง วิถีชีวิตชาวบ้านยังเป็นแบบชนบทโดยทั่วไป คือยึดมั่นในประเพณีและวัฒนธรรมของท้องถิ่น หมู่บ้านนี้ก็เช่นเดียวกัน สิ่งที่ชาวบ้านชื่นชอบคืองานรื่นเริงสังสรรค์ประจำปีของหมู่บ้านโดยเฉพาะงานสงกรานต์

ปีหนึ่ง เมื่อถึงกำหนดวันสงกรานต์ ชาวบ้านต่างนัดหมายมาร่วมชุมนุมกันอย่างเต็มที่ เพราะปีนี้ข้าวปลาอาหาร เก็บเกี่ยวได้ดีเป็นพิเศษจึงมีเหตุผลที่จะจัดงานรื่นเริงเป็นพิเศษ

สถานที่จัดงานที่ทุกคนเห็นพ้องต้องกันคือที่ลานวัดประจำหมู่บ้าน เพราะกว้างขวางอยู่กลางหมู่บ้านทุกคนไปมาได้สะดวก

งานสงกรานต์ตอนกลางวันมีการละเล่นของหนุ่มสาว เช่น เล่นลูกช่วง คือการเล่นที่ใช้ผ้าขะม้าผูกม้วนเป็นก้อนกลมๆ แล้วหนุ่มสาวแบ่งข้างกันโยนรับส่งไปมา ใครรับพลาดก็จะถูกปรับให้รำหรือทำใดๆ ก็ได้ บางทีก็เล่นโม่ง คือวิ่งไล่แตะตัวอีกฝ่ายหนึ่งหรืออีกเพศหนึ่ง ถ้าแตะได้ก็ร้องคำว่า โม่ง คนถูกแตะเป็นตัวโม่ง ก็ต้องวิ่งไล่แตะคนอื่นๆ ต่อไปเรื่อยๆ

เวลากลางคืนก็มีรำวง ลิเก หนังตะลุงและการละเล่นต่างๆ งานสงกรานต์ปีนี้สนุกสนานเป็นพิเศษ หนุ่มสาวชาวบ้านมาเล่นลูกช่วง เล่นโม่ง จำนวนมาก ผู้ใหญ่ก็มาทำบุญก่อกองทราย เด็กๆ ก็มาวิ่งเล่นตามประสาเด็ก ตกกลางคืนก็อยู่ดูมหรสพ จนดึกดื่น ทำเอาทุกคนอ่อนเพลียไปตามๆ กัน

เมื่องานเลิกตอนดึก คนบ้านใกล้ก็กลับบ้าน คนบ้านไกลกลับไม่ไหวก็ยึดศาลาวัดเป็นที่หลับนอน คืนนั้นมีคนนอนหลับที่ศาลาวัดเป็นจำนวนมาก

วัดแห่งนี้เป็นวัดอยู่ชายป่า ที่ชายป่ามีป่าช้า จึงมีผีต่างๆ อยู่จำนวนไม่น้อย ผีตนหนึ่งเป็นผีเจ้าระเบียบคือถ้าเห็นสิ่งใดไม่มีระเบียบจะทนไม่ได้ต้องเข้าไปจัดการให้เกิดความเป็นระเบียบเรียบร้อย

คืนนั้น ยามดึกสงัด ทุกคนในศาลานอนหลับสนิทด้วยความอ่อนเพลีย

ผีเจ้าระเบียบก็ออกมาสำรวจความเป็นระเบียบเรียบร้อย ผีมาถึงศาลาวัด พินิจดูผู้คนที่นอนหลับใหลอยู่ พิจารณาสักครู่ผีก็ถอนใจ มนุษย์นี่ช่างไม่มีระเบียบเสียเลย นอนกันระเกระกะเต็มไปหมด อย่ากระนั้นเลย มาจัดระเบียบให้มนุษย์ดีกว่า

คิดดังนั้นแล้วผีก็เข้ามาจัดระเบียบให้มนุษย์ที่นอนบนศาลาวัดโดยจับเรียงให้ทุกคนนอนเป็นแถว เอาหัวเรียงเสมอกัน จัดเสร็จแล้วก็ออกไปยืนดูด้วยความพอใจ

เมื่อเอาหัวเรียงกันดูเป็นระเบียบเรียบร้อยขึ้นเยอะ ผีพูดกับตัวเอง แต่เอ๊ะ เท้าไม่เสมอกันนี่ เห็นทีต้องจัดใหม่

แล้วผีก็เข้าไปจัดใหม่ คราวนี้ดึงเท้าให้เสมอกัน แล้วก็ถอยออกมาดูผลงาน

เท้าเสมอกันก็ดูดี แต่เอ๊ะ หัวไม่เสมอกันนี่ เห็นทีต้องจัดใหม่

ผีจัดแถวใหม่ให้มนุษย์บนศาลาวัด จัดหัวเสมอกันเท้าก็ไม่เสมอกัน จัดเท้าเสมอกัน หัวก็ไม่เสมอกัน

จัดไปจัดมาจนใกล้รุ่งสาง เสียงไก่ขันเจื้อยแจ้ว

ผีเจ้าระเบียบเป็นผีที่กลัวแสงสว่าง (ผีทั่วไปก็กลัวแสงสว่าง) พอได้ยินเสียงไก่ขันก็รู้ว่าแสงเงินแสงทองใกล้จะขึ้นขอบฟ้า มีเวลาอีกไม่นานที่จะต้องจากไป แต่ผียังจัดแถวไม่สำเร็จ

ด้วยความรีบผีจึงจัดแถววิธีใหม่ ใครตัวยาวก็บีบหัวบีบเท้าให้หดสั้นเข้า ใครตัวสั้นก็จับหัวจับเท้าดึงยืดออกเมื่อเอามาวางเรียงกัน ทั้งหัวและเท้าก็เสมอกันดี ผีจัดเช่นนี้ไปได้สามสี่คน แสงเงินแสงทองก็เริ่มปรากฏ ผีไม่อาจอยู่จัดแถวต่อไปได้อีก ต้องรีบหนีเข้าป่าช้าไป

เป็นความโชคดีของคนที่นอนบนศาลาที่ผียังไม่ได้จัดเลยไม่เป็นอะไร เป็นคนปกติ ส่วนคนที่ถูกบีบหัวบีบเท้าหรือถูกยืดเท้ากลายเป็นคนพิการไป

มนุษย์นั้นแต่ละคนเกิดมาไม่เหมือนกัน มีความแตกต่างกันโดยธรรมชาติ การคิดทำสิ่งใดๆ ให้แต่ละคนเป็นอะไรเหมือนๆ กันโดยไม่ระมัดระวัง ก็อาจเกิดผลดังที่ผีจัดแถวนี้แหละ

ผ้าขะม้า ผ้าขาวม้า
ลูกช่วง   การเล่นของคนหนุ่มสาว ในช่วงสงกรานต์
โม่ง        การเล่นของคนหนุ่มสาว ในช่วงสงกรานต์มีเล่นแถบจังหวัดกาญจนบุรี สุพรรณบุรี

 

[ดร. ดิศกุล เกษมสวัสดิ์]

สวัสดีครับ

       ได้มาเรียนรู้กับท่านด้วยครับ ได้ข้อคิดจากเรื่องราว ที่เป็นข้อคิดในการบริหาร  ขอบคุณครับ

[ลำดวน]

ได้ข้อคิดจากเรื่องนี้มากเลยค่ะ ต่อไปจะไม่หงุดหงิดกับความแตกต่างของคนค่ะ