เขาขับเคลื่อนมาตรา 67 ของกฏหมายรัฐธรรมนูญกันทำไม

มีการจัดอภิปรายกันอย่างกว้างขวาง เรื่องมาตรา 67 เมื่อ 29 กพ. 2551 ที่คณะรัฐศาสตร์ จุฬา เพื่อถกกันในประเด็น "สิทธิประชาชนและชุมชน ตามรัฐธรรมนูญ ม. 67" ทั้งนี้เพื่อสนับสนุนให้มีการนำกฎหมายแม่บทดังกล่าวไปเป็นแนวทางแก่ภาคประชาชนในการจัดการสภาพแวดล้อมร่วมกับรัฐและชุมชนอย่างสมดุล เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องธรรมดา เพราะปัญหาเรื่องสภาพแวดล้อม การละเมิดสิทธิชุมชนโดยรัฐและทุนสามานดังดำเนินการอยู่ ละเมิดกฎหมาย ละเมิดสิทธิไม่พอยังปิดบังซอนเร้นเรื่องข้อเท็จจริง โดยมีนักวิชาการ(หิวเงิน)ทำหน้าที่เก็บข้อมูลหาเงินจัดทำ EIA และ SIA โกหกให้ผ่านเพื่อหาเงินกับบริษัท โรงงาน โดยไม่สนใจความทุกข์ยากเดือดร้อนของชาวบ้านและผลกระทบที่เกิดขึ้นจริงว่ามันจะเลวร้ายอย่างไร นักวิชาการโสเภณีเช่นนี้มีมากขึ้นมากขึ้นในยุคข้าวยากหมากแพง ทุนนิยมโลกาภิวัฒน์เช่นนี้

 ผู้นำชาวบ้าน ผู้แทนชุมชน  ข้าราชการกลายพันธ์ พี่น้ององค์กรเอกชน และปัญหาที่เกิดขึ้นอาทิ กรณีบางสะพาน กรณีเหมืองแร่โพแทช จ.อุดรธานี กรณีคลองด่าน กรณีมาบตาพุด ท่อส่งก๊าชที่ อำเภอจะนะ จังหวัดสงขลา  ที่เดือดร้อนจากการละเมิดสิทธิชุมชน กลั่นแกล้งรังแกชาสวบ้าน แจ้งจับดำเนินคดีชาวบ้าน ล้วนแล้วแต่มีเจ้าหน้าที่รัฐทั้งเล็กทั้งใหญ่สมคบอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์เหล่านี้แทบทั้งสิ้น แม้กฎหมายรัฐธรรมนูญมาตรา 67 มีอยู่ก็ตาม รธน.67 ระบุไว้อย่างชัดแจ้งว่า " สิทธิของบุคคลที่จะมีส่วนร่วมกับรัฐและชุมชนในการอนุรักษ์บำรุงรักษา และการได้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ และความหลากหลายทางชีวภาพ และในการคุ้มครอง ส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อม เพื่อให้ดำรงชีพอยู่ได้อย่างปกติ ต่อเนื่อง สิ่งแวดล้อมที่จะไม่ก่อให้เกิดอันตรายต่อสุขภาพอนามัย สวัสดิภาพหรือคุณภาพชีวิตของตน ย่อมได้รับความคุ้มครองตามความเหมาะสม  การดำเนินโครงการหรือกิจกรรมที่อาจก่อให้เกิดผลกระทบต่อชุมชนอย่างรุนแรง ทั้งด้านคุณภาพสิ่งแวดล้อม ทรัพยากรธรรมชาติ และสุขภาพจะกระทำมิได้ เว้นแต่จะได้ศึกษาและประเมินผลกระทบต่อคุณภาพสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของประชาชนในชุมชนและจัดให้มีกระบวนการรับฟังความคิดเห็นของประชาชนและผู้มีส่วนได้เสียก่อน รวมทั้งให้ได้องค์กรอิสระซึ่งประกอบด้วยผู้แทนองค์การเอกชนด้านสิ่งแวดล้อมและสุขภาพ และผู้แทนสภาบันอุดมศึกษาที่จัดการศึกษาด้านสิ่งแวดล้อมหรือทรัพยากรธรรมชาติหรือด้านสุขภาพ ให้ความเห็นประกอบก่อนมีการดำเนินงานดังกล่าว สิทธิของชุมชนที่จะฟ้องหน่วยราชการ หน่วยงานของรัฐ รัฐวิสาหกิจ ราชการส่วนท้องถิ่น หรือองค์กรอื่นๆของรัฐที่เป็นนิติบุคคล เพื่อให้ปฏิบัติหน้าที่ตามบทบัญญัตินี้ย่อมได้รับความคุ้มครอง" กฎหมใยรัฐธรรมนูญบัญญัติไว้ชัดเจนเช่นนี้ แต่ก็ยังมีเจ้าหน้าที่รัฐสมคบกับนายทุนสามานกล้าละเมิดสิทธิของชาวบ้าน รังแกชาวบ้าน ฉกฉวยโอกาสที่จะกลั่นแกล้งรังแกชาวบ้าน นักวิชาการที่เป็นกลางก็มีน้อยเสียเหลือเกิน ไม่สนใจงานวิจัยและภูมิปัญยาของชาวบ้านในการเข้าถึงปํญหาผลกระทบสิ่งแวดล้อมที่จะเกิดขึ้นกับเขา ส.ว.อัปยศมีมติให้โรงงานขุด จก ที่ดินของเขาลึกลงไปจาก 100 เมตรได้ ขอประนาม ส.ว เหล่านี้ ไม่รู้เอาสมองคิดหรือเอาอะไรคิด  นี่คือความจริง นี่คือการปล่อยให้รัฐธรรมนูญเป็นเสือกระดาษ ทำอะไรไม่ได้ ไม่จริงจัง เอาผิดผู้ละเมิดไม่เคยได้ อย่างนี้จะไม่ให้ชาวบ้านเขาเดินขบวนได้อย่างไร  และเมื่อไหร่ รัฐธรรมนูญมาตรานี้จะเป็นจริงในทางปฏิบัติหรือจะต้องให้ผู้นำถูกฆ่าตายรายวันไปเรื่อยๆเช่นนี้