มหาวิทยาลัยเป็นสถานที่ที่มีความหลากหลายของความรู้ ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อให้เกิดความฉลาดให้รู้ในสิ่งที่ไม่เคยรู้มาก่อนต่างจากโรงเรียนที่มักจะเป็นสถานที่สอนความรู้ที่รู้แล้วเป็นส่วนใหญ่ และพร้อมที่จะถ่ายทอดให้กับผู้เรียน มหาวิทยาลัยก็เช้นกันเมื่อพิจารณาลักษณะอันเป็นองค์ประกอบหลักคือมี ผู้สร้างและผู้เรียน ในฝั่งของผู้เรียนต้องการความรู้หรือความฉลาด มีความภูมิใจที่ได้เป็นบัณฑิต ต้องการงานตำแหน่งที่ดี และต้องการรายได้ดี ส่วนในฝั่งของผู้สร้างคือมหาวิทยาลัยนั้น ก็ต้องสร้างให้ผู้เรียนมีความรู้ สร้างให้เป็นบัณฑิตเก่ง สร้างคนที่มีความสามารถในการทำงาน และผลิตบัณฑิตให้ตรงกับความต้องการกับตลาดแรงงาน
เมื่อวิเคราะห์ลักษณะผู้เรียนในปัจจุบันนั้นอยากเป็นคนเก่งมากกว่าอยากรู้ อยากได้งานดีมากกว่าจะเรียนรู้ค้นพบสิ่งต่างๆ และอยากมีรายได้เพื่อความมั่นคงในชีวิตมากกว่าความภูมิใจและความมีศักดิ์ศรี มหาวิทยาลัยต่างๆ มักจะกำหนดเป้าหมายในวสัยทัศน์ที่ต้องการความเป็นเลิศ ความเป็นอัจฉริยะ มีความยอดเยี่ยมในแง่ต่างๆ รวมทั้งคุณงามความดี ซึ่งโดยสรุปมหาวิทยาลัยจะต้องสร้างผู้มีความรู้ และสร้างผู้มีความสามารถในการทำงาน และสร้างให้เป็นผู้ที่มีความสามารถในการสร้างงานสร้างรายได้
เป็นอื่นใดไปไม่ได้ในการสร้างผู้มีความรู้ นอกจากจะต้องเน้นกระบวนการในการแสวงหาความรู้ แนวทางที่จะสร้างผู้มีความสามารถจะเป็นอื่นไปไม่ได้นอกจากการเน้นที่กระบวนการปฏิบัติ และถ้าต้องการสร้างผู้มีความสามารถในการสร้างรายได้ ก็ต้องเน้นการสร้างโอกาสและการแข่งขัน