แลกเปลี่ยนเรียนรู้ฉบับโคลงสี่สุภาพ

นับแต่ได้คุยกับผอ. ทนัน ภิวงศ์งาม ท่านได้กรุณาตอบบันทึกผมเป็นโคลงสี่สุภาพในhttp://gotoknow.org/blog/tanan1/159113  ว่า

• ขอบคุณเป็นยิ่งแล้ว     อาลัม พ่อเฮย
• แวะเยี่ยมแลฝากคำ     ท่านไว้
• วันหลังแวะแลนำ        คิดอ่าน ฝากนา
• แลกเปลี่ยนเรียนรู้ไซร้  มั่นไว้ G2K

และผมได้เขียนตอบท่านว่า

• แวะเข้ามาอ่านแล้ว     ดีใจ
• โคลงสี่ท่านแต่งได้     เยี่ยมแท้
• ยิ่งอ่านยิ่งสุขใจ           ล้นปรี่ เลยแฮ
• ขอบ่พ่ายบ่แพ้             ผ่านพ้นผองภัย

และท่านต่ออีกว่า

• ฝึกหัดคัดแต่งได้       มินาน วารเฮย
• เมื่อก่อนนึกรำคาญ    ยิ่งล้ำ
• ภายหลังใคร่ชำนาญ  การค่าว กะโลงนา
• จึงอ่านคัดเขียนย้ำ     เพื่อค้ำ ภูมิผญา

ผมก็ต่ออีกว่า

• ผมเป็นเพียงหน่อน้อย  ในป่า ไผ่เฮย
• ยังอ่อนด้อยวิชา         ห่อนรู้
• ได้พบท่านเมตตา       สอนสั่ง  ดีแฮ
• เติมค่าเพิ่มความรู้       กู่ก้องเกียรติคุณ

นานนับแล้วที่ไม่ได้เขียนโคลงสี่สุภาพ มาเจอบรมครู ทนัน ภิวงศ์งาม ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้ได้เขียนโคลงสี่สุภาพอีกครั้ง เลยขอบันทึกไว้ ณ ที่นี่อีกที่ครับ ขอขอบคุณท่านผอ.ทนัน ภิวงศ์งาม อีกครั้งครับ

[ทนัน ภิวงศ์งาม]

อาลัมครับผมไม่ได้         มาเยือน
นานเนิ่นนานหลายเดือน  แน่ไซร้
อาจารย์ท่านมิเตือน        เราแต่ อย่างไร
ความท่านประพันธ์ไว้      ม่อนไซร้ขอบคุณ

โชคหนุนบุญช่วยให้   จำเริญ
ชนพร่ำคำสรรเสริญ   ทั่วท้วน
การงานที่ดำเนิน       ราบรื่น ทุกครา
สดชื่นกายใจถ้วน      ฉ่ำล้วนนอกใน

[อ.อาลัม]

ดีใจสุดจะกล่าวถ้อย           ร้อยคำ

เฉกท่านเป็นฝนพรำ           ถิ่นใต้

ได้สดชื่นเย็นฉ่ำ                ถ้วนทั่ว

ขอท่านรับสุขนั้น               ร่วมด้วยผองเรา

[ทนัน ภิวงศ์งาม]

ดีใจที่ท่านนั้น        แวะมา
นึกว่าปิดบล็อกลา   ไป่ข้อง
ผมมาท่านก็มา       สองอยู่
เราคู่ขานโคลงถ้อง  พี่น้องใต้เหนือ

[อัสสะกอมี]

ดูกรท่านจอมยุทธิ์ โคลงสี่ พี่เฮย

ประมือทางบทกวี สุดล้ำ

ข้าน้อยด้อยด้านนี้ ขออยู่ ดูแฮ

โปรดชี้แนะด้วยเถิด เพื่อเกิด ภูมิผญา..

[อ.อาลัม]

หากบล็อกยังอยู่ยั้ง        ยืนยง

เราก็เหมือนอยู่คง         ชิดใกล้

ได้ร่วมบันทึกลง           แลกเปลี่ยน  กันเฮย

ไฉนท่านคิดเองอ้า        ว่าข้าฯลาไกล