ครั้งหนึ่งเมื่อชีวิตเข้าช่วงสับสน มองอนาคตข้างหน้าไม่รู้จะไปทางไหนดี ครอบครัวทางบ้านก็ต้องย้ายถิ่นที่ทำมาหากินไปอยู่จังหวัดอื่น ตัวเองก็กำลังเรียนมัธยมปลาย ลึกๆ ในความรู้สึกในตอนนั้น คิดแต่ว่าทำอย่างไร จะได้หาเงินมาจุนเจือลดภาระพ่อแม่ได้บ้าง เลยไม่มีกะจิตกะใจที่จะเรียนเลย
พอดีมีเพื่อนทราบข่าวว่ามีวิทยาลัยประมง เปิดใหม่ที่สงขลา เลยพยายามหาข้อมูล ซึ่งยากมากในสมัยนั้นที่ระบบข้อมูลข่าวสารยังไม่ดีแบบทุกวันนี้ แต่ก็ได้เลยไปสมัครเข้าเรียนที่นี่ แต่การสมัครนั้นต้องรอผลการพิจารณาคุณสมบัติก่อน ซึ่งจะประกาศก่อนวันสอบ ผมและเพื่อนต้องใช้วิธีคุยกับรุ่นพี่ (รุ่น 1) วานให้พี่ช่วยดูผลและจดหมายหรือโทรเลขไปบอกด้วย (ตอนนั้นลืมโทรศัพท์ไปได้เลยครับ ยังไม่เกิด) แล้วเราก็กลับมานครศรีฯ ด้วยรถโบกจากท่าเรือหัวเขาแดง กลับมายังนครศรีฯ
รอแล้ว รอเล่าไม่มีจดหมายหรือโทรเลขใดๆ มาถึงเลย รอจนวันสุดท้ายก่อนวันสอบ 1 วัน และในที่สุดตัดสินใจนาทีสุดท้าย ขึ้นรถเมล์นครศรีธรรมราช - สงขลา ไปกับเพื่อนอีกคนที่เรียนอยู่ห้องเดียวกัน ซึ่งเป็นรถเที่ยวสุดท้ายติดช่วงบ่ายของวัน ซึ่งก็ยังไม่เคยไปเหมือนกัน แต่ตัดสินใจลุยเลยไปว่าเอาดาบหน้า
ถึงสงขลา ก็ต้องต่อรถไปหาดใหญ่ แล้วค่อยต่อรถสงขลา - สตูล ไปลงที่หน้าวิทยาลัยเกษตรสงขลา อ. รัตภูมิในสมัยนั้น เพราะตอนนั้นวิทยาลัยยังใช้สถานที่ของวิทยาลัยเกษตรสงขลาอยู่เป้นการชั่วคราว ไปถึงก็ติดข้างมืดแล้ว ผมกับเพื่อนสะพายสัมภาระ เดินเข้าไปหน้าวิทยาลัยกะว่าจะไปหาบอร์ดที่ติดประกาศ แต่มันมืดค่ำแล้ว จึงเดินไปถามอาจารย์ท่านหนึ่งที่บ้านพักใกล้ๆ โรงอาหาร อาจารย์ผู้หญิงท่านนั้นใจดีมาก เอาไฟฉายให้ผมกับเพื่อน พร้อมกับบอกทางว่าบอร์ดประกาศติดไว้ที่ใด
ในที่สุดผมก็เจอชื่อผมและเพื่อนในใบประกาศรายชื่อผู้มีสิทธิ์สอบ
คืนนั้น อาจารย์ท่านนั้น ยังเอื้อเฟื้อที่หลับ ที่นอนให้ที่บ้านพักของท่านอีก แต่เราแย่จริงๆ ดันจำชื่ออาจารย์ไม่ได้
ทำให้วันรุ่งขึ้นได้เข้าสอบ และมีวันที่ได้เป็นศิษย์เก่า ประมงเปรมฯ ในที่สุด
รบกวนท่าน ช่วยแก้ไข ชื่อให้ถูกด้วยครับ เพื่อเด็กรุ่นหลังจะได้เขียนถูก
วิทยาลัย
สวัสดีค่ะพี่ ภูมิใจจังเลยค่ะที่มีรุ่นพี่เก่ง จะถือเป็นแบบอย่างนะค่ะ
ขอบคุณ ดร. โก้ มากนะครับ
เลยขออธิบายน้องๆ ที่เข้ามาอ่าน ไว้ตรงนี้ด้วย
ผมเขียน ปล. ไว้ใน web board ศิษย์เก่า ออกตัวเรื่องนี้ไว้แล้ว
เป็นความตั้งใจเขียนผิด ของผมเองครับ แต่ข้างล่างที่เป็น คำสำคัญ ผมใส่ชื่อเต็มของวิทยาลัยเอาไว้ทั้ง 2 ชื่อ (ชื่อใหม่ + ชื่อเก่า)
ที่ตั้งใจเขียน "วิดยาลัยประมงเปรม" เพราะสมัยผมเรียนที่นั่น ชื่อที่มักติดปาก มันเป็นชื่อนี้จริงๆ ครับ เลยต้องขอใช้แบบนี้ครับ
เหมือนกับ พ่อ และแม่ นานๆ ที จะได้ยินเรียกชื่อผมที่เป็นทางการว่า "ธวัช" ผมเลยมีความรู้สึกทำนองเดียวกันในความสัมพันธ์กับสถาบันเก่าที่ร่ำเรียนมา 5 ปี สำหรับผมทุกคำกล่าวที่เรียกถือเป็นประวัติศาสตร์ทั้งหมดครับ ทุกอย่างมีที่มา และที่ไป เลยเป็นที่มาของการเขียนผิดตามที่เห็นครับ
สวัสดีครับ พี่ธวัช..ไม่ทราบว่าจะจำรุ่นน้องคนนี้ได้หรือเปล่าครับ..ได้เป็นรุ่นน้องที่ประมง แล้วยังตามไปเป็นรุ่นน้องที่เจ้าคุณทหารอีก..ผมมนับเองครับ วป.รุ่น4.
หวังว่าพี่ท่านและครอบครัวคงสบายดีทุกคนนะครับ..ยังไงแล้วเจอกันที่งานแสมบานนะครับ...นับรุ่น 4. เจ้าคุณทหาร.21
อยากได้ข้อสอบเพื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัยเปรมทำอย่างไรครับ
ผมกำลังคิดว่าจะไปเรียนที่นั่นพี่ๆช่วยแนะให้ผมหน่อยได้มั้ยคับ
เรา นก รุ่น 2 เราห่างหายวิทยาลัยประมงไปนานมาก คิดถึงเสมอ คิดถึงเพื่อน ๆ ทุกคนเสมอ
นก ไหน สบายดีไหม๊
นก มารยาท หรือ นก ศศิธร (เขียนถูกไหม๊)
ใจตรงกันจริง ที่แวะ มาหน้านี้ ของ บัง วันนี้
สวัสดีจ้า นายมูก(วิโรจน์) นก ศศิธร เองแหละ ดีใจจังที่ได้คุยกัน สบายดีนะ นกสบายดี ตอนนี้อยู่สุราษฎร์
นก & วิโรจน์
สวัสดีหลายปีที่ไม่เคยได้พบกันเลย เพื่อนคงสบายดีนะครับ
คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ แต่ยังไม่มีโอกาสลงไปงานคืนสู่เหย้าซักทีเลย
แต่พันพรือกะตามยังคิดถึงเพื่อนเหมือนเดิม
ธวัช