"วิดยาลัยประมงเปรม" สอนอะไรให้ผมบ้าง? ตอนที่ 1


บันทึกนี้เขียนเพื่อบอกเล่าเรื่องดีๆ ที่ได้จากชีวิตวัยเรียนใน วิทยาลัยประมงสงขลาติณสูลานนท์ เนื่องในโอกาส รวมศิษย์เก่า "วันแสมบานคืนถิ่น ครั้งที่ 8"

ครั้งหนึ่งเมื่อชีวิตเข้าช่วงสับสน  มองอนาคตข้างหน้าไม่รู้จะไปทางไหนดี  ครอบครัวทางบ้านก็ต้องย้ายถิ่นที่ทำมาหากินไปอยู่จังหวัดอื่น  ตัวเองก็กำลังเรียนมัธยมปลาย  ลึกๆ ในความรู้สึกในตอนนั้น คิดแต่ว่าทำอย่างไร  จะได้หาเงินมาจุนเจือลดภาระพ่อแม่ได้บ้าง  เลยไม่มีกะจิตกะใจที่จะเรียนเลย

พอดีมีเพื่อนทราบข่าวว่ามีวิทยาลัยประมง เปิดใหม่ที่สงขลา  เลยพยายามหาข้อมูล ซึ่งยากมากในสมัยนั้นที่ระบบข้อมูลข่าวสารยังไม่ดีแบบทุกวันนี้   แต่ก็ได้เลยไปสมัครเข้าเรียนที่นี่   แต่การสมัครนั้นต้องรอผลการพิจารณาคุณสมบัติก่อน  ซึ่งจะประกาศก่อนวันสอบ   ผมและเพื่อนต้องใช้วิธีคุยกับรุ่นพี่ (รุ่น 1) วานให้พี่ช่วยดูผลและจดหมายหรือโทรเลขไปบอกด้วย  (ตอนนั้นลืมโทรศัพท์ไปได้เลยครับ ยังไม่เกิด) แล้วเราก็กลับมานครศรีฯ ด้วยรถโบกจากท่าเรือหัวเขาแดง กลับมายังนครศรีฯ

  รอแล้ว รอเล่าไม่มีจดหมายหรือโทรเลขใดๆ มาถึงเลย  รอจนวันสุดท้ายก่อนวันสอบ 1 วัน  และในที่สุดตัดสินใจนาทีสุดท้าย  ขึ้นรถเมล์นครศรีธรรมราช - สงขลา ไปกับเพื่อนอีกคนที่เรียนอยู่ห้องเดียวกัน  ซึ่งเป็นรถเที่ยวสุดท้ายติดช่วงบ่ายของวัน  ซึ่งก็ยังไม่เคยไปเหมือนกัน  แต่ตัดสินใจลุยเลยไปว่าเอาดาบหน้า

ถึงสงขลา  ก็ต้องต่อรถไปหาดใหญ่ แล้วค่อยต่อรถสงขลา - สตูล  ไปลงที่หน้าวิทยาลัยเกษตรสงขลา  อ. รัตภูมิในสมัยนั้น   เพราะตอนนั้นวิทยาลัยยังใช้สถานที่ของวิทยาลัยเกษตรสงขลาอยู่เป้นการชั่วคราว   ไปถึงก็ติดข้างมืดแล้ว  ผมกับเพื่อนสะพายสัมภาระ  เดินเข้าไปหน้าวิทยาลัยกะว่าจะไปหาบอร์ดที่ติดประกาศ   แต่มันมืดค่ำแล้ว  จึงเดินไปถามอาจารย์ท่านหนึ่งที่บ้านพักใกล้ๆ โรงอาหาร   อาจารย์ผู้หญิงท่านนั้นใจดีมาก  เอาไฟฉายให้ผมกับเพื่อน พร้อมกับบอกทางว่าบอร์ดประกาศติดไว้ที่ใด  

ในที่สุดผมก็เจอชื่อผมและเพื่อนในใบประกาศรายชื่อผู้มีสิทธิ์สอบ

คืนนั้น อาจารย์ท่านนั้น ยังเอื้อเฟื้อที่หลับ ที่นอนให้ที่บ้านพักของท่านอีก   แต่เราแย่จริงๆ ดันจำชื่ออาจารย์ไม่ได้

ทำให้วันรุ่งขึ้นได้เข้าสอบ และมีวันที่ได้เป็นศิษย์เก่า ประมงเปรมฯ ในที่สุด

หมายเลขบันทึก: 176189เขียนเมื่อ 10 เมษายน 2008 08:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 มิถุนายน 2012 13:10 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

รบกวนท่าน ช่วยแก้ไข ชื่อให้ถูกด้วยครับ เพื่อเด็กรุ่นหลังจะได้เขียนถูก

วิทยาลัย

สวัสดีค่ะพี่ ภูมิใจจังเลยค่ะที่มีรุ่นพี่เก่ง จะถือเป็นแบบอย่างนะค่ะ

ขอบคุณ ดร. โก้ มากนะครับ

เลยขออธิบายน้องๆ ที่เข้ามาอ่าน ไว้ตรงนี้ด้วย

ผมเขียน ปล. ไว้ใน web board ศิษย์เก่า ออกตัวเรื่องนี้ไว้แล้ว

เป็นความตั้งใจเขียนผิด ของผมเองครับ แต่ข้างล่างที่เป็น คำสำคัญ ผมใส่ชื่อเต็มของวิทยาลัยเอาไว้ทั้ง 2 ชื่อ (ชื่อใหม่ + ชื่อเก่า)

ที่ตั้งใจเขียน "วิดยาลัยประมงเปรม" เพราะสมัยผมเรียนที่นั่น ชื่อที่มักติดปาก มันเป็นชื่อนี้จริงๆ ครับ เลยต้องขอใช้แบบนี้ครับ

เหมือนกับ พ่อ และแม่ นานๆ ที จะได้ยินเรียกชื่อผมที่เป็นทางการว่า "ธวัช" ผมเลยมีความรู้สึกทำนองเดียวกันในความสัมพันธ์กับสถาบันเก่าที่ร่ำเรียนมา 5 ปี สำหรับผมทุกคำกล่าวที่เรียกถือเป็นประวัติศาสตร์ทั้งหมดครับ ทุกอย่างมีที่มา และที่ไป เลยเป็นที่มาของการเขียนผิดตามที่เห็นครับ

สวัสดีครับ พี่ธวัช..ไม่ทราบว่าจะจำรุ่นน้องคนนี้ได้หรือเปล่าครับ..ได้เป็นรุ่นน้องที่ประมง แล้วยังตามไปเป็นรุ่นน้องที่เจ้าคุณทหารอีก..ผมมนับเองครับ วป.รุ่น4.

หวังว่าพี่ท่านและครอบครัวคงสบายดีทุกคนนะครับ..ยังไงแล้วเจอกันที่งานแสมบานนะครับ...นับรุ่น 4. เจ้าคุณทหาร.21

นายสุประโชค หนูเกาะเรียง

อยากได้ข้อสอบเพื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัยเปรมทำอย่างไรครับ

ผมกำลังคิดว่าจะไปเรียนที่นั่นพี่ๆช่วยแนะให้ผมหน่อยได้มั้ยคับ

เรา นก รุ่น 2 เราห่างหายวิทยาลัยประมงไปนานมาก คิดถึงเสมอ คิดถึงเพื่อน ๆ ทุกคนเสมอ

นก ไหน สบายดีไหม๊

นก มารยาท หรือ นก ศศิธร (เขียนถูกไหม๊)

ใจตรงกันจริง ที่แวะ มาหน้านี้ ของ บัง วันนี้

สวัสดีจ้า นายมูก(วิโรจน์) นก ศศิธร เองแหละ ดีใจจังที่ได้คุยกัน สบายดีนะ นกสบายดี ตอนนี้อยู่สุราษฎร์

นก & วิโรจน์

สวัสดีหลายปีที่ไม่เคยได้พบกันเลย เพื่อนคงสบายดีนะครับ

คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ แต่ยังไม่มีโอกาสลงไปงานคืนสู่เหย้าซักทีเลย

แต่พันพรือกะตามยังคิดถึงเพื่อนเหมือนเดิม

ธวัช

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท