ตอนที่เลือกที่จะเรียนระดับปริญญาตรี มีคำถามว่าอยากเป็นอะไร ก็ตอบว่าอยากเป็นครู เป็นครูอะไร อยากเป็นครูเกษตร ตอนที่เรียนโชคดีมากเลย ที่มีอาจารย์ที่แสนวิเศษสอนให้เรารู้จักการเป็นครูด้วยจิตวิญญาณ ฟังแล้วไม่เข้าใจอาจารย์ตอบว่า ต้องเรียนรู้ให้ถึงแก่นแท้ของสิ่งนั้น ทำความเข้าใจและรักที่จะเรียนรู้อยู่ตลอดเวลา เหมือนการเรียนเกษตรเป็นเรื่องลำบากต้องขุดดิน ลงแปลงต้องเฝ้าคอยผลผลิตต้องเอาใจไปใส่กับสิ่งที่เราสร้าง เมื่อถึงเวลาของเขา เขาก็จะผลิดอกออกผลให้ชื่นใจ เด็กเกษตรมีมือที่เลอะเทอะอยู่ตลอด เคยลงโรงเรือนหมูพ่อพันธุ์ตอนมันกำลังหิว ต้องกระโดดหนีเพราะถูกวิ่งชนได้ทำคลอดแม่หมูและรอลุ้นเวลาให้คลอดให้ได้ ได้เห็นลูกหมูตอนแรกคลอดน่ารักมากๆเพราะเราทำคลอดเอง ลงอวนจับปลาลอยคออยู่ในบ่อปลาหนาวมากแต่เรามีเพื่อนคอยช่วย ต้องลงแปลงปลูกผักวางแผนให้ได้ขายผักในช่วงที่เหมาะสม ต้องขายของเป็น มีงานเกษตรต้องขายของให้ได้ ผู้ใหญ่สมัยนั้นมักเอ็นดูเด็กเกษตรช่วยซื้อเพื่อให้กำลังใจลูกหลาน มีคำพูดที่ผู้ใหญ่ท่านหนึ่งเคยพูดว่าเกษตรไม่มีวันตาย เราเชื่อน่ะ เรากินข้าวเราไม่ได้กินน้ำมัน แต่ก่อนพอรถวิ่งจากกรุงเทพ ถ้าเห็นทุ่งนาไกลสุดตาแสดงว่าเราจะเข้าอยุธยาแล้ว แต่เดี๋ยวนี้มีแต่บ้านมีแต่โรงงาน นาข้าวหายไปคนไปอยู่ในโรงงาน เราเอาพื้นที่ที่อุดมสมบรูณ์ไปเป็นสิ่งก่อสร้างและเราเอาพื้นที่ที่ไม่เหมาะมาทำเกษตร เด็กรุ่นใหม่ไม่มีใครเรียนเกษตรเพราะมันเหนื่อย มันลำบาก ต้องใช้ความอดทนสูงทีเดียว ทุกปีจะชื่นใจกับนักศึกษาที่มีจำนวนน้อยนิดที่เข้ามาเรียนด้านการเกษตร เพราะพวกเขาคือเมล็ดพันธุ์ที่พร้อมจะเป็นต้นกล้าที่แข็งแกร่งตลอดไป
สวัสดีครับ อาจารย์ odd
ขอบคุณครับ :)