"ลัคกี้..พ่อขอ.นะ.อย่าทำให้พ่อผิดหวังอีก..ตั้งใจหน่อยนะลูก..
การงานทุกชิ้น..ต้องทำและส่งคุณครู..นะลูก..
ที่ผ่านมา..ก็ถือไว้..เป็นบทเรียนนะ..มันแก้ไขไม่ได้..แต่ต่อไป..เทอมใหม่..ตั้งใจ.นะลูก..
เราจะเดินไปด้วยกัน..พ่อจะ คอยดูแล และจะเอาใจใส่..มากขึ้น..นะครับ.""
เมื่อนึก.ย้อนกลับไป เมื่อหลายเดือนที่ผ่านมา..ในช่วงที่ผมต้องไปรับผลการเรียน..ภาคเรียนที่ 1 ของลูกชายคนโต..ผมยังจำได้ดี..เป็นประโยค ที่ผมได้คิด และพูดออกมา ด้วยความ สะท้อนใจ และจุกแน่นในอก..เมื่อได้รับทราบผลการเรียน..จากคุณครู..
"ผลการเรียนออกมา..ไม่ผ่าน 1 วิชา....ก็เลยทำให้ภาพที่ผม ได้คาดหวังไว้กับเจ้าลูกชาย..ก็พลัน พลิกกลับ.สูญสลายหายไปในพริบตา.."
ถ้ายังจำกันได้ ผมเคยระบายใน.. http://gotoknow.org/blog/alex/140330 ถึงวีรกรรม ของเจ้าลูกชายของผม..
ก็ขอขอบคุณ พี่น้อง..G2K นะครับ..ทั้งครูอ้อย..ท่านอัยการฯ และคุณอ้อยควั้น..รวมถึงพี่น้องทุกๆ คน ที่ได้ให้."กำลังใจ".แก่ผม ในการเลี้ยงดู.ลูก..
วันเวลา ก็ได้ผันผ่านไป..หนึ่งเทอม..เต็มๆ กับหัวใจที่ตุ้มๆ ต่อมๆ กับพฤติกรรม ของลูกชาย..
มีคำถาม ที่ต้องระแวงอยู่เสมอ.....มีงานไม๊? ส่งงานหรือยัง? ทำการบ้านหรือยัง? มีอะไรที่ลืมบ้างไม๊? ลืมการบ้านที่คุณครูสั่งไว้หรือเปล่า? โอ้ยสาระพัด สาระเพ....
แต่มา ณ วันนี้..
วันนี้ที่รอคอย...ณ วันที่ 25 มีนาคม 2551 เวลาโดยประมาณ 09.00 น.....
ผมต้องไปรับ..ผลการเรียนของลูกชาย ตัวเก่ง..
ใจหนึ่งก็เสียวๆ อยู่เหมือนกัน..ว่าจะโดนเหมือนครั้งที่แล้ว..ที่ต้องทำใจ..แทบตาย..
อีกใจหนึ่ง..ก็อยากจะวางใจ..ว่า..ลูกชาย ก็มีแนวโน้ม ที่ดีขึ้นกว่าเดิม..นิ.....
มือขวา..ของผม..ที่ยื่นออกไป..(มิได้กำหมัด.ขอรับ) ยื่นออกไป รับผลการเรียนจากคุณครู..ใจมันตุ้มๆ ต่อมๆ พิกล..เมื่อจดจ้อง ในกระดาษผลการเรียนของเจ้าลูกชาย....
โล่งใจครับ...""ไชโย..(ในใจ) เจ้าลูกชาย..ผมกลับมาแล้ว"""
ลูกชาย..ผม จบประถม 6 ด้วยเกรดเฉลี่ย..3.26 และอยู่ในอันดับ ที่ 10 ของห้อง..
นี่อาจจะเป็นความภาคภูมิใจลึกๆ ของผู้ที่เป็นพ่อ ครับ..เพราะยังไง ผมก็คาดหวังไว้นะครับ..ว่า ในช่วงเวลาที่ เค้าต้องก้าวอีกต่อไป..ในการเข้าเรียน มัธยม 1 นั้น ผมคาดหวังไว้ว่า..เค้าจะได้เข้าเรียน ในห้องที่จัดไว้พิเศษ สำหรับเด็ก วิทย์-คณิตร.. ซึ่งผมก็ต้องลุ้น กันอีกสักยกหนึ่ง..ก็คงประมาณ ช่วงปลายๆ เดือนเมษาฯ นะครับ ถึงจะทราบผล.การสอบคัดเลือก เพื่อจัดเด็กเข้าเรียนห้องพิเศษ..
วันนี้..ก็ยอมรับว่า..ดีใจครับ...ก็ชมลูกพอประมาณ ให้กำลังใจลูก..
และที่ไม่ลืม ก็คือ...นำความยินดี.มาบอกกล่าว แก่พี่น้องชาว G2K ครับ...
และนำรูปภาพ..เจ้าลูกชาย..ตัวดี..มาฝาก ด้วยครับ...
อ้วนๆ กลมๆ เหมือน ปะป้า..เค้าเลยครับ...
สวัสดีค่ะ
ยินดีด้วยครับสำหรับผลการสอบที่ไม่ธรรมดา
วันนี้ผมก็เพิ่งไปพิจารณาผลการรับนักเรียนเข้าเรียนของบรรดาผู้มีอุปการะคุณของโรงเรียน ระดับชั้น ม.๔ มาครับ เสร็จเอาเที่ยงกว่า คะแนนสอบปีนี้น่าใจหายครับต่ำมากๆไม่ผ่าน ๕๐ เปอร์เซนต์เป็นส่วนใหญ่
ของม.๑ พิจารณาวันที่ ๓๐ นี้ครับ ตอนนี้ยุ่งแต่เรื่องลูกคนอื่นเพราะลูกผมโตเป็นหนุ่มเป็นสาวหมดแล้ว แต่พ่อมันยังไม่แก่ เอิ้กๆๆ
ขอบคุณครับ คุณเกศ....
ท่านอัยการฯ ครับ...
ดีจัยด้วยนะ ที่ลูกชายคนเดิมกลับมาสักที ...
ลูกกล้มกลมเหมือนพ่อเปี๊ยบเลย ...
ขอหั้ยได้เรียนห้องพเศษนะค่ะ สู้ สู้...รู้แหละว่า ปาป๊า ลุ้นตัวกลมเลย...555