พออยู่ พอกิน พอใช้

เศรฐกิจพอเพียง หัวใจหลักของเกษตรกร

พออยู่ พอกิน พอใช้

พออยู่ พอกิน พอใช้ คือ คำสอนของพ่อ ที่สอนคนไทยมาอย่างต่อเนื่องเป็นระยะเวลามากกว่า ๒๐ ปีแล้ว แต่ลูกๆทั้งหลาย หาได้เอาใจใส่ ใส่ใจอย่างจริงจัง ตั้งแต่ ชาวบ้าน ประชาชนทั่วไป ข้าราชการทุกระดับชั้น นักการเมืองในทุกระดับชั้น บางคนก็พูดเอาสวย เอาคะแนน ว่าขอรับใส่เกล้า และจะปฏิบัติตามคำสอน เขาก็ช่างใส่เกล้าจริงๆ คือ ใส่ไว้ ใส่แล้วใส่เลย แล้วก็ไม่ได้มีการนำออกมาใช้ มานำใช้ มาแนะนำต่อ มาขยายผลต่อใดๆทั้งสิ้น อย่างที่เราคนไทยเห็นกับสิ่งที่เป็นอยู่

อะไรคือ พออยู่ พอกิน พอใช้

พออยู่ คือ การที่เราปลูกป่าที่ให้ไม้ พืช ที่จำเป็นต่อการนำมาใช้ทำ ที่อยู่อาศัยต่างๆ เช่น ไม้ทำเสา ไม้ทำพื้น ไม้ทำฝา ไม้ทำโครงสร้างบ้านต่างๆ เป็นต้น ครั้นเมื่อเหลือใช้ เราก็แบ่งจ่ายแจก ขาย เป็นรายได้เสริมให้ครอบครัวได้

พอกิน คือ การที่เราปลูกป่าเพื่อให้ได้พืชที่เราจะนำมาใช้กินได้อย่างพอเพียง เช่น ข้าว ผัก ฯลฯ เมื่อเหลือกินแล้ว เราก็แบ่งออกขายหารายได้เสริมได้

พอใช้ คือ การปลูกป่าให้มีพืชที่เราจะต้องใช้ในชีวิตประจำวัน เช่น ยา ขนม ผลไม้ เครื่องปรุง เป็นต้น ครั้นเมื่อเราใช้ได้อย่างพอเพียงแล้ว เราก็แบ่งออกขายหารายได้แก่ครอบครัวได้

หากเราทำกันได้อย่างนี้แล้ว ชีวิตของเราจะอยู่ได้กันอย่างมีความสุขชั่วนิรันดรแน่ๆครับ