วันนี้ ก็ได้ฤกษ์อีกแล้ว ที่จะได้..จดปลายนิ้วทั้งสิบ บรรจงเคาะลงไปบนแป้น.เพื่อให้ออกมาเป็นตัวอักษร หลังจากที่ได้ห่างหาย ไปเสียหลายวัน..แต่ก็ใช่ว่าห่างไปเลย ก็มีเข้ามาดูบันทึกของพี่น้อง GTK อยู่เสมอๆ ครับ แต่ไม่มีโอกาสที่จะได้ทักทาย หรือส่งเสียงให้ทุกคน ที่จะได้ยินเสียงผมบ้าง..
ช่วงที่ห่างหายไป เป็นเพราะงานก็ค่อนข้างเยอะไปนิดนึงครับ แถมก็ต้องวิ่งรอก เข้าออกออฟฟิต เป็นว่าเล่น..ก็เลยห่างหายหน้าจอไป..ฮิ ๆ
ถึงแม้.จะไม่ค่อยชำนิ ชำนาญ ในการจดบันทึก..แต่ก็บรรจง และกลั่นกรองมาจากความคิด ความเห็น ที่ คิดได้ เห็นได้ ณ ตอนนั้น..
ผมได้อ่านบันทึก ของ ท่านอัยการฯ และ คุณครูอ้อย ก็บ่อย นะครับ..ทำให้ได้รับ.ซึมซับบรรยากาศ ความอบอุ่นของครอบครัว...ที่อยู่ในครอบครัว..ของท่านทั้งสอง.นะครับ และผมก็เชื่อว่า..ก็คงมีอีกหลายๆ ครอบครัว..ที่มีบรรยากาศ อบอุ่น.เช่นนี้....
ส่วนผม..วันนี้.ก็ลองนำภาพ..อ้อมกอด และความอบอุ่น ของครอบครัว..ของผม มาฝากให้ดูกันนิด...ว่า..ครอบครัวผมนะ..ก็อบอุ่น..เหมือนกัน คร้าบ.....
เวลาผมมองภาพนี้ทีไร..แล้ว..ผมรู้สึกได้ครับว่า..อบอุ้น..อบอุ่น.ครับ..
มาเยี่ยมชม "ครอบครัวอบอุ่น"ครับผม
อบอุ่นดีมากครับ
น่าอิจฉาจังเลยค่ะ
อบอุ๊น...อบอุ่น อ้วนซะอุ่นเลย
ครับ..คุณฟ้าใส..
ยังไง..ยังไง..คนอ้วน ก็จะได้เปรียบครับ..
ความอ้วน..และดีกรีที่ได้จากไขมัน..ก็จะทำให้เกิดความอบอุ่น.ครับ.
อบอุ๊น..ครับ
ดีใจด้วยค่ะที่มีบรรยากาศอบอุ่นแบบนี้ บางคนหาทั้งชีวิตก็ไม่มีสิทธิ
ได้แต่มองอยู่ จาก ........ ไกล