52.การเดินทางบนเส้นทางที่ชายแดนใต้ 1ตอนสายนราธิวาส

เดินทาง

นับว่าการเดินทางในชายแดนใต้ จากอดีต มาสู่ปัจจุบันมีการพัฒนาตามกาลเวลามาก จะเห็นได้จากเส้นทางที่ไม่ค่อยมีใคร่ผ่าน ก็มีทางที่สะดวกมากขึ้น อาจจะเป็นเพราะปัจจัยทางการเมือง ความั่งคง และอีกหลายปัจจัย เพราะว่าอย่างน้อยการเป็นการดีแล้วที่การพัฒนาเหล่านี้ช่วยให้การเดินทางสะดวกรวดเร็วมากขึ้น

จะว่าไปแล้ว ช่วงระยะเวลา 10 กว่า ปี ที่ผ่านมา ผมอยู่บนทางหลวงเกือบ 10 ปี สมัย เรียนมัธยม เรียนในตัวเมืองนราธิวาส จากบ้านไปยัง รร. ระยะทาง 36 กม. ผมไป-กลับทุกวันโดยรถโดยสารประจำทาง (เหมาเฉพาะนร. ในตอนเช้าและเย็น) ยืนบ้าง นั่งบ้าง ส่วนใหญ่แล้ว ก็ยืน โหน รถ เกือบ 6 ปี ม.1 - ม.6 ก็ว่าได้

เห็นอะไรหลายอย่าง สมัยก่อนบนถนน รถผ่านไปมา เยอะมาก ออกมาจากตัวอำเภอที่ติดกับ จ.ยะลา มาสู่ เมือง นราธิวาส รถผ่านไปมา เยอะมาก รถนร. บ้าง รถคนขายของ บรรทุก 6-18 ล้อ ที่บรรทุก ไม้ยางพาราคึกคึกมาก บางครั้งเรารู้สึกได้ถึงอันตรายจากรถ เวลาข้ามถนนต้องดูให้ดี รถผ่านไป-มา มาก และก็เร็ว แต่พอกลับบ้านตอนนี้ นับคันได้ ไม่คึกคัก เหมือนก่อนแล้ว 18.00 น. รถหายแล้ว ไม่มีบนถนนแล้ว

การเดินทางสมัยที่เรียนผ่านไปหลายเส้นทาง ผ่าน ตันหยงมัส บ้าง ยีงอบ้าง บ้างครั้งลัดเส้นทาง ขึ้นทางลัด ขึ้นทางเขา ที่สุง และเปลี่ยว แต่สมัยนั้น เฉยๆๆ ไม่กลัวอะไร เพราะมีรถผ่านไปมาตลอด แม้จะเป็นทางเขา เพราะว่าลัดจากทางสายหลัก หลาย 10 กิโลเมตร อยู่

บ้างครั้งก็เห็นอุบัติเหตุ ก็มากมาย และเห็นมากขึ้น เมื่อ อยุ่ ม.6 แล้ว เห็นคนโดนยิงข้างถนน เริ่มมากขึ้น ประมาณปี 46 เริ่มเห็นเหตุการณ์ทวีความรุนแรงแล้ว แต่ก็ยังใช้เส้นทางสายเดินอยู่นั้นแหละ เพราะว่าเร็ว ความปลอดภัยไม่คิดที่ เพราะว่าเราไม่เคยไปมีเรื่องกับใคร่ก้คิดอย่างนั้นมาตลอด จนเรียนจบ

จะเห็นได้ว่าสมัยกอ่นการเดินทางมาเที่ยวภาคใต้ ยิ่ง จังหวัดนราธิวาส เป็นที่สนใจของนักท่องเที่ยวอยู่เหมือนกัน แหล่งท้องเที่ยวก็หลายที่ มีด่านชายแดน 3 ด่าน หลักๆ ที่มีการเชื่อมการค้าขายระหว่างกัน

การเดินทางบนสายทางสายนี้ เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงไปเรื่อย จากที่ไม่มีค่อยมีด่านตรวจ ไม่ว่าจะเป็นของ จนท. ทหาร ตรวจ ปกครอง อื่นๆ เหมือนตอนนี้ ที่นับไม่ไหว มากจริง จบบ้างที่ถนนเสียหายเหมือนรอยงูเหลื่อยไปหมดแล้ว ก็ไม่ว่ากัน หน้าที่ของ จนท เขาที่ต้องรับผิดชอบ

จะเห็นได้การเดินในชายแดนปัจจุบัน ถ้าไม่ใช่คนในพื้นที่แล้ว คนนอกถิ่นก็คงลำบากใจที่จะมา เว้นแต่ จำเป็นจริงๆ ที่ต้องเดินทางมา ณ พื้นที่ตรงนี้

การเดินบนสายทาง แห่งสามเหลียม สามจังหวัด สามพื้นที่ ตรงนี้ไม่เหมือนเดิมแล้วนราธิวาส ก็ไม่คึกคัก แล้ว

ทำให้ การเรียก คำขวัญของจังหวัดได้กล่าวไว้ว่า