เขียนบันทึก
การได้บันทึกเรื่องราวที่เกิดขึ้นของตัวเราเองถึงแม้ว่าในบางครั้งมัน
ไม่ได้ต่อเนื่องเพราะว่ามันขึ้นอยู่กับเวลาและอารมณ์ของตัวเอง
แต่ก็คงไม่แปลกหรอกนะ...ทั้งที่จริงแล้วมีเรื่องราวที่ควรจดจำมากมาย
แต่ส่วนใหญ่แล้วก็จะได้เฉพาะการจำมากกว่าการได้จดซึ่งก็น่าเสียดายมาก
การได้อ่านเรื่องราวที่บันทึกในอดีตนั้นมันเป็นความสุข....ถึงแม้ว่าเรื่องนั้น
จะทุกข์เพียงใดก็ตาม บางครั้งก็ยังเคยนึกๆอยู่เหมือนกันว่าเป็นไปได้เอามากๆ
เหมือนการได้เดินทางกลับไปหาอดีต....ได้ซึมซับกับเหตุการณ์เหมือนกับว่า
มันเพิ่งเกิดขึ้นมาเมื่อไม่นานนี่เอง ....ได้ทบทวนการเดินทาง...และเป็นพลัง
ในการก้าวเดินต่อไปได้เสมอ.....มันเหมือนกับชีวิตได้เรียนรู้เข้าหาแก่นของชีวิตมากขึ้น
ความเห็น (5)
- รออ่านการทบทวนการเดินทาง
- แต่หายไปนานมากๆๆ
- ขอบอก
สวัสดีครับ ... คุณ คนเดินทาง
- ผมตามอาจารย์ข้างบนมาเนี่ย มาไวจริง ๆ
- การหันมองกลับไป เมื่อทำให้เรารู้จักตนเองมากขึ้น
- ไม่ว่าจะทุกข์ หรือ สุข เราเรียกว่า ประสบการณ์ ครับ
ขอบคุณครับ :)
ใช่ " เหมือนการได้เดินทางกลับไปหาอดีต "
กลับไปเพื่อดู ทบทวน
ทุกคน มี ราก มีที่มา เวลาอยุ่กับปัจจุบัน ทุกอย่าง เราก็เอามาจากอดีต มาใช้
ขอบคุณอดีต และขอบคุณเพื่อนร่วมทาง
- ยังอยู่ใกล้ๆนี่แหละครับอาจารย์ขจิต
- ใช่ครับคุณ wasawat สุข ทุกข์ เป็นประสบการณ์
- หน่อย ว่ามั้ยว่าเพราะมีอดีต เราจึงมีปัจจุบัน
- ใช่เลยเราต้องขอบคุณอดีต
บางครั้งอดีตก็ไม่ควรนำมากล่าวถึง
ถ้ามันเป็นการบั่นทอนจิตใจ