วันนี้เป็นวันแต่งงานของนกขุ่มเพื่อนหนู ที่เคยเล่าให้แม่ฟังไปแล้ว เพื่อนมากันเยอะมากค่ะ เพราะต่างอยากมาร่วมยินดีและเจอเพื่อนๆ ที่บางคนไม่ได้เจอกันมานานเป็นสิบปี งานนี้ ต้องยกความดีให้เหล่าแม่งานทั้งหลายที่ตามเพื่อนสนิทเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ชั้นประถมจนถึงมัธยมจนเกือบครบ
งานนี้ แม่ๆพ่อๆถือโอกาสนำลูกๆมาอวดกันด้วย ก็มีหลายคนที่ไม่มีลูก และยังไม่ได้แต่งงาน ต้องนั่งน้ำลายหกเพราะความอยากมีกับเขาบ้างรวมถึงหนูด้วย
เพื่อนบางคนมาช้ากว่ากำหนดการ เพราะต้องอาบน้ำ ป้อนข้าวให้แม่ก่อน เพื่อนคนนี้เล่าให้ฟังว่า แม่เขาเป็นอัลไซเมอร์ บ่นไปเรื่อยแบบไม่รู้เรื่อง เดินไม่ได้ กินไม่ได้ ต้องคอยดูแลตลอดเวลามาหลายปี จากเมื่อก่อน เพื่อนเคยอ้วนตอนนี้เลยผอมแบบไม่ได้ตั้งใจ เมื่อก่อนแม่เลี้ยงลูกให้ ถึงตอนนี้เราและลูกก็ต้องได้ดูแลแม่ เหมือนตอนที่แม่ดูแลหลาน
เพื่อนอีกคนบอกว่า ตอนนี้กลับมาอยู่บ้านเราแล้ว มีอะไรเรียกใช้ได้ เพราะ พี่ๆน้องๆ เขาให้มาอยู่กับแม่ ต้องตื่นนอนแต่เช้ามืดทุกวัน เตรียมอาหาร นึ่งข้าวหุงข้าว พาแม่ไปวัด เมื่อก่อน ตะวันไม่แยงตาก็รับรองว่าไม่ตื่นไม่ลุกจากที่นอน เพราะทำงานอิสระ ไม่ต้องตอกบัตร
หนูและเพื่อนบางคนต้องกลับก่อน เพราะต้องมาดูแลพ่อ เข้าห้องน้ำก่อนเข้านอน กลัวจะหกล้ม เพื่อนไม่อยากให้กลับแต่พอให้เหตุผลนี้ เพื่อนที่เคยดูแลพ่อแม่ บอกว่า รีบกลับๆๆ แล้วค่อยนัดกันอีกวันหลัง
หนูมานั่งนึกๆๆดู มันเหมือน วัฎจักร หรือ ที่บอกว่า กงกรรมกงเกวียนรึป่าวคะ ที่ต้องหมุนเวียนชดใช้กรรมกันเป็นวงกลมวงล้อ พ่อ-แม่-ลูก แล้ว ลูก-พ่อ-แม่ หมุนเวียนเปลี่ยนกันดูแลกันและกัน
พ่อแม่ เมื่อแก่เฒ่าก็กลายเป็นเด็ก เด็ก เติบใหญ่ เป็นพ่อแม่แล้วก็ให้ลูกๆได้ดูแลต่อไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เป็นกรรมที่ชดใช้อย่างหนึ่ง
ส่วนหนูไม่มีลูกก็คงเพราะไม่มีใครที่ต้องมาชดใช้กรรม วงล้อ คงหยุดชะงัก ใครละจะเป็นผู้โชคดีที่อยู่นอกวงล้อ แต่ต้องมาชดใช้กรรมให้ หรือว่า หนูต้องชดใช้กรรมด้วยตัวของหนูเอง
หนูต้องทำอย่างไร
ลูก
15 มีนาคม 2551 : 22.43 น.
นกขุ่มเพื่อนเอื้อย แต่งงาน โอว์
แสดงว่ารุ่นอาว กับน้องชายนายเขียวนี่ก็ยังไม่ตกขบวนสิเอื้อย ไชโย
ผมมีบุญหน่อยครับเอื้อย(เอ หรือมีบาป) ที่ทั้งสองท่านเดินทางไกลไปเมืองฟ้าแล้ว แล้วนี่ถึงคราวตัวเองจะป็นเช่นใดหนอ
ไม่เป็นไร อีกชาติเดียว ทุกวันนี้ทำบุญทุกครั้งก็อธิฐานขอไม่ให้เกิดชาติหน้าขอค้างอยู่บนฟ้าชั้นพรหมลูกฟักดีกว่าเนาะเอื้อย
นี่หรือคือชีวิต ต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่ร่ำไป
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
- รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณอาวปาลี และ อ. เพชรน้อย
แวะมาเยี่ยมบ้างครับ ป้าแดง
ผมว่าจริงของป้าแดงนะ เมื่อพ่อ-แม่ ดูแลลูกแล้ว ลูกก็ต้องรู้จักบุญคุณ แต่บ้างคนนี่สิ ไม่ดูแลแล้วยัง.......