บทที่ 1 เกิดเป็นเป็ด
เด็กนิเทศศาสตร์เมื่อสักยี่สิบปีก่อนจะต้อง เดิน (วิ่ง) เรียนไปทั่ว (เกือบจะ) ทุกคณะในมหาวิทยาลัย ทั้งวิชาเลือก วิชาบังคับ วิชาอะไรแปลกใหม่ ควรต้องลงทะเบียนเรียน การเลือกวิชาเรียนของเด็กคณะนี้จึงไม่ค่อยปวดหัวเหมือนเพื่อนต่างคณะ เพราะส่วนมากจะมีอภิสิทธิ์พิเศษด้านเวลาไว้ให้บรรดาชาวเป็ด เรียนเป็นหมู่ (สงสัยอาจารย์ท่านจะมีเทคนิควิธีสอนให้โดยเฉพาะ เข้าทำนอง สอนโดยเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ)
ขณะที่เรียน เรายังด้อยการศึกษาและความคิด จึงไม่รู้ว่า เรียนทำไม วิชาของเด็กอักษร บัญชี วิศวะ วิทยา นิติ ครุ รัฐศาสตร์ เศรษศาสตร์ ฯลฯ เรียนไปก็ได้ แต่ไม่ลึกซึ้ง เกรดออกมาได้ดีก็จริง แต่ส่วนมากไม่ค่อยจะมีเอ บี... เหมือนเจ้าของวิชาชีพ แต่เราก็ได้ความรู้เบื้องต้นไว้ต่อยอดทำความเข้าใจเพิ่มอีกภายหลัง แล้วก็ได้วิชามิตรภาพในทุกวิชาที่ลงทะเบียน
เมื่อเรากระโจนลงสู่สนามชีวิตการทำงาน วิชามิตรภาพที่ไม่มีเกรดมาตัดให้ เพราะรอเจ้าตัวเป็นผู้กำหนดเอง ก็ถูกนำมาบูรณาการเข้ากับความรู้เบื้องต้นที่เลือกลงเรียนตลอดระยะเวลา 4 ปี เป็นฐานความรู้ และความรัก(เพื่อน) เพื่อการต่อยอด
จากพื้นฐานลักษณะการเรียนในรั้วความรู้ที่มีครูชี้นำ มีกรอบให้เดิน สู่ถนนสายอาชีพที่บางคนก็มีรั้วคู่ขนานกับการงาน ทำให้รู้สึกถึงความมั่นคง บางคนก็มองไกลสุดตาอาจเห็นหรือไม่เห็น สุดแท้แต่จะเดิน วิ่ง บิน ว่าย เป็นเป็ดเดียวดาย ไม่ได้อยู่รวมฝูง หรืออยู่รวมกันเมื่อ (ชาติ) ต้องการ เราได้รับการฝึกฝน ให้เรียนรู้ตลอดชีวิต การเรียนรู้ด้วยตนเอง นิเทศศาสตร์รหัส ก่อนสิบถึงยี่สิบปีต้นจึงมีประโยคหนึ่งตอกย้ำฝังใจ
“เรียนอะไร เรียนเหมือนเป็ด”
คุณเคยสังเกตไหมคะ เป็ดเรียนอย่างไร เป็ดทำอะไรเป็นบ้าง เก่งไหม?
เพื่อนเป็ดหลายคน (ตัว) เป็นอัจฉริยะ ด้านใดด้านหนึ่ง แต่มีเพื่อนเป็ดอีกหลายคน (ตัว) ก็ไม่โดดเด่น แต่มีชีวิตอยู่รอดได้ เป็ดนิเทศฯ ยุคแรกนั้น ให้ทำอะไรก็ทำได้ ทำเป็นค่ะ แต่คาดไม่ได้ ฟันธงเดี๋ยวนั้นยังไม่ได้นะคะว่า จะทำได้ดี เยี่ยม 100 เปอร์เซ็นต์
“อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ ......” (ฤดูที่แตกต่าง : บอย โกสิยพงษ์)
เป็ด เดิน วิ่ง บิน ว่าย ได้อยู่แล้ว..
ต่อตอนหน้า
เป็ดอยากเป็นนักเขียน!
เป็ดเกี่ยวอะไรกับไอที?
สองเรื่องนี้เข้าชิงเป็นบทที่สองอยู่ค่ะ
อยากเห็นเป็ดตัวไหนแตะเชือกก่อน โหวตให้ด้วยนะคะ
แล้วจะมาเล่าต่อตอนหน้า...ค่ะ
ขอบคุณค่ะที่แวะมา..อ่านเล่นๆ (แต่เขียนจริงๆนะคะ)
ความเห็น (11)
แนะนำให้โยนทอยเลือกหัวข้อต่อไป จะเรื่องไหนก็ได้จ๊ะ ขอให้เขียนมาเถอะ ที่ทำเป็นลีลาให้กดโหวตเลือกหัวข้อให้เนี่ย..อั้นแน่ะ กะจะซื้อเวลาล่ะสิ
เก่งอย่างเป็ดน่ะดีค่ะ พี่สาวต้อมชอบว่า multiple skill
- สวัสดีค่ะ คุณดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี ชอบใจทั้ง 2 หัวข้อแหละค่ะ
- ตอนเรียนนิติ ก็มีเพื่อนหลายเพศ ต่างวัย ก็พยายามปรับตัว จนเรียนสนุกกับน้องๆ คราวลูกคราวหลาน นอกจากจะภูมิใจที่เป็นลูกพระพิฆเนศ และสมเด็จพระนเรศวรมหาราชแล้ว รูสึกภูมิใจที่ได้เป็นลูกช้าง ในวัยทอง แกมเพชร (วัยที่เลยวัยทองมามากแล้ว)
- วันนี้ถ้าว่างๆ ก็เข้าไปแนะนำหนังสือได้ใหม่นะคะ ลบความเห็นที่แปลความไม่ออกให้แล้วค่ะ
- ฝากทักทายสาวน้อย เนปาลีที่น่ารักด้วยค่ะ นึกว่าหายไปไหน ????คิดถึงๆๆๆนะ ขอบคุณค่ะ
คุณพี่เอื้องแซะ ค่ะ สาวน้อยเนปาลี อาสาไปเฝ้าบ้านใหม่ให้ที่ มัลติพลาย ค่ะ กำลังไปติดใจของเล่นใหม่กันที่นั่น...ต้องล่อเสือออกจากถ้ำผ่านบล็อกนี้ บันทึกคั่นบันทึก เลยค่ะ
ใช่ซี๊..ให้ต้อมเฝ้าบ้าน แต่เจ้าของบ้านหายไปประชุมทั้งวัน
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทายนะคะ
ตอนที่ไปเรียนบริหารงานวัฒนธรรม
อาจารย์ก็มาบอกว่านัศึกษาต้องเป็นเป็ดนะ ต้องรู้ทุกอย่าง (สหวิทยาการ)
แต่เรียนๆ ไปจากเป็ดตอนนี้กลายเป็นหมูไปซะแล้วค่ะ
คุณ jaewjingjing คะ เป็นหมูก็น่ารักค่ะ ได้ดูรูปแล้วรู้สึกอยากอยู่ด้วยใกล้ๆ
ดีกว่าเป็นกุ้งนะคะ กุ้งอาจารย์ขจิต (อิอิ ต้องแหย่เธอไว้ก่อน)...เจอขาประจำ G2K ฝ่ายชายแล้วยังคะ คุณน้องคนไม่มีรากนะค่ะ ตอนนี้แอบยกให้เป็นขาประจำ G2K ฝ่ายหญิง (บล็อกเธอแสนจะอบอุ่น อ่านที่คุยกันสนุกดีค่ะ)
สวัสดีครับ
มีหนังสือมาฝากครับ
อ้าวเอามาฝาก ทำไมเอามาแต่ปกคะอาจารย์...
หนังสือ 1 ใน 500 รายการสำหรับเด็กใช่ไหมคะ
เอามาฝาก จะได้มีคนอยากเขียนหนังสือเร็วๆ ครับ ;)
เล่มนี้ 50 หน้าเองครับ ข้างหลังมีภาคผนวกสนุกๆ อ้าว ลืมไป คนห้องสมุด ค้นได้สบายๆ อิๆ
สวัสดีครับ พี่ดาว
นำ 'ลูกเป็ด' มาฝากเนื้อฝากตัวที่บล็อก นี่เรื่องเป็ด เป็ด ครับ
ตามไปดูเป็ดตัวนี้ในอารมณ์ต่างๆ ได้ที่ : ลูกเป็ดในกำมือ
- ว้าว อยากทำๆ
- น่ากลัวยากนะคะ
- มีสองสีด้วย
- สีเดียวยังไม่สำเร็จเลยค่ะ
- ดีจังค่ะ เอามาประดับในบันทึกเรื่องนี้ ได้บรรยากาศเป็ดๆ ค่ะ