โชคดีที่ได้ทุนไปเสนอผลงานในต่างประเทศ
การทำงานพยาบาลในโรงพยาบาลนั้นแต่ละวัน เราก็รู้สึกเหน็ดเหนื่อยมาก
ก็อย่างที่เราก็ทราบกันดีว่า ความเหน็ดเหนื่อยที่เกิดชึ้น บางครั้งมักเกิดจากความไม่รู้ ไม่เข้าใจ
ปัจจุบัน ความรู้และเทคโนโลยีพัฒนา พยาบาลต้องรู้เท่าทับโรคและโลก เรามักพูดกันถึงงานวิจัย หลักฐานเชิงประจักษ์ เพื่อมาประยุกต์ใช้ เพีือทำให้งานและชีวิตงานง่ายขึ้น
เมื่อเพิ่มต้น สำหรับตัวเองที่เริ่ม เขียนงานพัฒนา เรื่องแรก คือ การประยุกต์ใช้การช่วยฟื้นคืนชีพขั้นสุงในแผนกการพยาบาลอุบัติเหตุและฉุกเฉิน
มีทุนให้พยาบาลที่มีproject วิจัยให้ไปดูงานที่ญี่ปุ่นตอนนั้น มีคนสมัครมาหลายคนและพยาบาลท่านอื่นไม่มีโครงงาน ดิฉัน จึงได้รับการคัดเลือกให้ไปดูงานที่เมือง โอกินาวา เป็นการไปต่างประเทศครั้งแรกในปี 1999 ได้รับทุนจากประเทศญี่ปุ่น ทำให้ได้ประสบการณ์ คือ ความกล้าที่จะทำงานวิจัย และกล้าที่จะไปต่างประเทศ
ปี 2000 เมื่อ project เดิมนั้นสิ้นสุดลง จึงได้สมัครเข้าประชุมวิชาการ กับสมาคมแพทย์ฉุกเฉิน ประเทศสิงค์โปร์ ตอนนั้นถ้าไม่มีงาน พยาบาลอย่างเรา ก็อาจไม่ผ่านอนุมัติทุน เพราะมีงานวิจัย
เมื่อกลับมาพร้อมกับรางวัล The best paramedic/nurse free paper award ก็นับว่าเราโชคดีมากๆๆ ทำได้ยังไง งงๆๆจริง แต่ก็สรุปบทเรียน ว่าโชคดีมีจริง ๆแต่มักจะมาหลังจากี่เราสร้างโอกาสให้ตนเองแล้วจึงมีโชคดีตามมา คือได้รับทุนสนับสนุน
ปี 2007 เสนอผลงาน เรื่อง สิทธิผู้ป่วย : การปฏิบัติในโรงพยาบาลศรีนครินทร์ ที่เมืองโยโกฮามา ได้ทุนคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
ปี 2008 มีข่าวว่าจะมีการประชุม APN ในภูมิภาคเอเชีย ลองส่งบทคัดย่อเรื่อง การพัฒนาสมรรถนะหลักพยาบาลห้องฉุกเฉิน ได้รับการตอบรับ จากเจ้าภาพเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และได้ทุนสนับสนุนจากคณะแพทย์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ทั้งนี้ขอบคุณมา ณ ที่นี้
ก็ถือว่าเป็นโชคดีอีกครั้ง ที่เราไม่นั่งรอโชคชะตา ต้องแสวงหาเอามาเอง
เผื่อว่าพยาบาลผู้ปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูงรุ่นน้องๆอยากไปเมืองนอกบ้างจะเอาอย่างพี่ ก็ไม่ว่ากัน เพราะอย่างไร ต้องทำวิจัยกันอยู่แล้ว
ความเห็น (5)
ยินดีกับ APN พนอนะคะ
ที่มีพัฒนาการที่ดีเรื่อยมา
สวัสดีค่ะ ยินดีด้วยค่ะ ไม่มีอะไรที่ได้มาแบบไม่ลงทุนลงแรงนะคะ
คุณพี่แก้วและคุณมณีแดง
ความโชคดี....ในมุมของดิฉันอีกอย่างหนึ่งก็คือการที่เรามีกัลยาณมิตร ขอบคุณด้วยความจริงใจคะ่
ก็เช่นกัน ขอให้กำลังใจกลับไปยังท่านด้วยคะ่
บทคัดย่องานวิจัยที่จะไปนำเสนอในการประชุมAPNที่ประเทศสิงคโปร์
วันที่ 27-30 พฤษภาคม 2551 เป้าหมายในการไปนำเสนองานวิจัย ในฐานะAPNที่ปฏิบัติงานในแผนกอุบัติเหตุ ฉุกเฉิน ก็จะนำประสบการณ์ไปแลกเปลี่ยนกับAPNประเทศอื่นๆดูบ้าง
Developing the Accident and Emergency Room-Nurses Core Competencies
Techa atik, P.(MSN,APN) Unhasuta, K.(Ed.D,RN) Wonsupong,S.( BSc, RN)
This research and development aimed at studying the Core Competency’s Accident and Emergency Nurses (CCAEN) of Srinagarind Hospital, Faculty of Medicine, Khon Kaen University.Data were collected from 17 nurses. The research tool was questionnaires consisted of 2 parts; demographic data and the core competency’s accident and emergency nurses. Reliability was tested by using Cronbach’s alpha coefficient statistical technique, reliability the CCAEN was 0.9921. Data analysis were done by using frequency, percentage, means, standard deviations and Pearson movement correlation. The results of study showed that
1. Average score of the CCAEN for whole process was 3.89. The highest score was the co-operation about 4.20.The lowest score was the decision making about 3.68.
2. Average score of the CCAEN for whole outcome was 3.77. The highest was the technical knowledge about 3.94.The lowest score was the decision making about 3.63.
3. The CCAEN of professional nurse found that the nurse level3 or beginning nurse were middle score by whole process and outcome with 3.43 and 3.38 respectively.The higher score by the whole process and outcome was the nurse level 4-5 or doing and developing nurse with 4.16 and 4.07. The highest score by whole process and outcome was the nurse level 6-8 or advanced and expert nurse with 4.42, 4.31.
4. There were a significant positive relationships between the core competency ’s accident and emergency nurses and leader ship, problem solving, technical knowledge, decision making, teamwork and co-operation (r=. 964,.961,.938,.929,.928,.902; p< 0.01)
Key word: The Core Competency’s the Accident and Emergency Nurses
วิธีการเสนอผลงาน
เราสามารถเลือการนำเสนอได้แบบเสนอด้วยวาจาหรือแสดงโปสเตอร์ แล้วแต่ว่าเราถนัด ถ้าจะให้ดีต้องทำทั้ง2แบบ เ้ป็้นประสบการณ์คนละแบบคะ่ ข้อดีของแต่อย่างไม่เหมือนกัน
การเสนอด้วยวาจา: ลงทุนน้อย ทำ power piont เตรียมเรื่องภาษา และต้องควบคุมเวลาให้ได้ตามเวลาที่กำหนด โดยทั่วไป10-12นาที ตอบคำถาม3-5 นาที เราต้องเตรียมนำเสนอให้ค่อย ก้ดดยการฝึกซ้อมหลายครั้ง อย่างน้อยสำหรับดิฉัน10-15 ครั้ง จึงจะมั่นใจ เวลาตอบคำถาม เราเตรียมคำตอบที่คิดว่าเขาควรจะถามไปจะทำให้ลดความกดดัน
แต่อย่างไรต้องฟังคำถามให้เข้าใจ อันนี้ก็ยากสำหรับดิฉันคะ่
การเสนอด้วยโปสเตอร์: ลงทุนมากหน่อยจ่ายค่าพิมพ์โปสเตอร์ ต่อจัดรุปแบบให้น่าสนใจ การนำโปสเตอร์ต้องบรรจุให้ปลอดภัย อย่างไรตามต้องดูเกณฑ์ที่สถาบันนั้นๆกำหนด เราก็ทำตามนั้น
ข้อดีจะไม่กดดันเพราะช่วงนำเสนอสั้นๆ เป็นการพูดคุยเสียมากกว่าเราต้องเตรียมจุดเน้น
สิ่งที่อยากนำเสนอต้องน่าสนใจและให้ประโยชน์ผู้เยี่ยมชมโปสเตอร์ของเรา