บันทึกแห่งรัก "รักแท้อยู่ที่ไหน??"

รักแท้อยู่ที่ไหน??

เมื่อได้รัก....บางทีการมีความรักอาจไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าการหาเรื่องเพิ่มภาระให้หัวใจ ...เพิ่มภาระในการคิดถึง...เพิ่มภาระในการห่วง...เพิ่มภาระในการหึงหวง...เพิ่มภาระในการดูแลทุกข์สุข...เพิ่มภาระในการรัก มันก็แปลกดีนะที่เราไม่อยากมีภาระเรื่องอื่นๆในชีวิต แต่กลับอยากมีภาระเรื่องรัก ดูเหมือนว่า...ความรักจะมีอิทธิพลต่อเรา สามารถหว่านล้อมเรา ให้เราอาสารับภาระมากมายของความรักไว้จนเต็มสี่ห้องหัวใจ...ด้วยความเต็มใจอย่างไม่รู้ตัว  และไม่น่าเชื่อว่าคำว่า “รัก”มันไม่เคยมีวัน เวลาที่จบสิ้นจริงๆ แค่คำสะกดสั้นๆ แต่มีเรื่องราวให้ได้เล่าได้มากมายไม่หมดสิ้นเสียเลยจริงๆ 

สายลมอ่อนๆพัดผมสีขาวของยาย ขณะกำลังขะมักเขม้นอยู่กับการทอเสื่อใบเตยบนแคร่ไม้ไผ่  ข้างๆตัวเธอมีหลานชายวัยรุ่นผู้หนึ่งอยู่ด้วย  “ยายครับทำไมเราจึงหารักแท้ได้ยากเย็นนักครับ” หลานชายได้พูดออกมาอย่างไม่มีปีไม่มีขลุ่ย มันเป็นความรู้สึกของคนเพิ่งอกหัก  หญิงชราผู้มีดวงตาอารี เงยหน้าขึ้นมาจากงานทอเสื่อ ลูบศีรษะหลานชายอย่างรักใคร่ สักครู่หนึ่งเด็กหนุ่มก็กระเถิบเข้าไปใกล้พร้อมกับหนุนตักอุ่นๆของคุณยาย  ยายหันมาส่งยิ้มและลูบผมหลานชายอย่างอ่อนโยน แล้วกล่าวว่า “อกหักมาอีกแล้วล่ะซิถึงได้พูดออกมาอย่างนี้  ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะความรักก็เป็นแบบนี้ล่ะ”

“ครับยาย”  จะมีใครบ้างมั้ย?ที่จริงใจและมีรักที่แท้จริงอย่างยาย  แล้วก็หยิบจดหมายที่ตั้งใจเขียนถึงคนรักของยาย(ตา)ขึ้นมาอ่านให้ฟัง

15.33 น. 23 ก.พ.  ณ ห้องนอน

ถึงตา (นายเพื่อม มากมณี)

          “พ่อเฒ่า สวัสดีครับ” ตอนนี้ไม่รู้เหมือนกันว่าที่ๆตาอยู่ จะเป็นอยู่อย่างไรบ้างคงจะสบายและน่าอยู่มากๆเลย ...คิดถึงตาจัง ตาจะรู้หรือเปล่านะ ตาจ๋าทุกครั้งที่นุ้ยมองรูปถ่ายของตา ความรู้สึกมันเหมือนกับว่าตายังมีชีวิตอยู่ และอยู่ข้างๆเสมอ ยังอยู่ที่บ้าน ยังอยู่กับยาย (นางแย้ม มากมณี) ยืนข้างๆยาย นอนข้างๆยายเหมือนอย่างเช่นที่เคยเป็นอยู่เมื่อก่อนเสมอ ตาจ๋า ตารู้หรือเปล่าว่าความรู้สึกของยายตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง นุ้ยคิดและเดาเอาเองว่าตาน่าจะรับรู้เหมือนเช่นที่เคยรับรู้ความรู้สึกของยายมาตลอด ยังจำความรู้สึกครั้งแรกของยายได้เมื่อยายรู้ว่าตาไม่สบาย  จากเรื่องเล็กๆที่ทำให้ยายต้องเสียตาไปอย่างไม่มีวันกลับ “ตาจ๋าตารู้มั้ย” ว่ายายรักตามากขนาดไหน แม้จะไม่มีน้ำตาจากยายให้เห็นเมื่อครั้งงานศพของตา หรือว่ามีก็ไม่รู้ได้   เนื่องจากยายเก็บความรู้สึกได้เก่งมากๆ เสียงยายพูดขึ้นมาครั้งใดใจมันรู้สึกเย็นยะเยียบเลย มือไม้อ่อนเสียจนไม่มีเรี่ยวแรงไปหมด  ตาจ๋าอยากบอกตาแทนความรู้สึกยายว่า ยายคิดถึงตามากๆเลยนะ ตอนนี้ยายเหงา เหว่ว้า คิดถึง น้อยใจ และงอนตาด้วยนะ  ตาก็รู้ดีนิ ก็เมื่อก่อนรูปถ่ายตากับยายจะแขวนอยู่ด้วยกันข้างฝาบ้าน  แต่ตอนนี้ยายปลดรูปถ่ายตัวเองมาไว้ในห้องนอน ยายงอนอะไรตาหรือเปล่าหรือว่าตอนนี้ยายกลัวตา กลัวว่าตาจะมาชวนยายไปอยู่ด้วย ถ้าหากว่ายายกลัวจริงๆ ตาต้องเข้าใจยายด้วยนะเพราะว่ามันยังไม่ถึงเวลาและผมเองก็ยังไม่อยากให้มันถึงเวลานั้นของยาย  เมื่อครั้งเป็นเวลานี้ของตา ผมเองยังรู้สึกโกรธและน้อยใจตามาจนถึงวันนี้เลย ตาจากผมไปโดยที่ผมยังไม่ได้บอกยังไม่ได้ลากับตาเลย เพียงแค่ลมหายใจสุดท้ายของตาผมก็ยังไม่มีโอกาสที่จะได้เห็นมันเลย ตาเองก็ไม่ได้ฝากฝังสั่งเสียอะไรกับผม  ตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าหากยายจากไปจริงๆนั้นจะรับกับมันได้มั้ย ทำใจให้รับกับการจากไปของยายได้เหมือนอย่างตาหรือเปล่า  ยายจ๋าขอให้ผมมีโอกาสได้ส่งยายจนสิ้นลมหายใจสุดท้ายของยายด้วยอ้อมกอดและสัมผัสมืออันอ่อนนุ่มที่แสนจะอบอุ่นของยายนะ ยายช่วยบอกและสั่งเสียอะไรผมด้วยนะครับ

          สุดท้ายท้ายสุดอยากบอกยายและตาว่า “รักยายกับตามากที่สุดในโลกเลย และคิดถึงตามากๆด้วย ตาไม่ต้องเป็นห่วงยายนะผมจะดูแลยายแทนตาเอง

          ปล.ตาจ๋าช่วยคุ้มครองหลานตาคนนี้ให้ได้ดีมีชีวิตที่ดีๆในวันข้างหน้าเหมือนอย่างที่ตาหวังไว้ด้วยนะ

                                                                   รักตา คิดถึงตาครับ

                                                          สัญญาว่าจะดูแลยายให้ดีที่สุด

                                                                             นุ้ย   

สิ้นเสียง ทั้งคู่ต่างโอบกอดกันแน่นอย่างรักใคร่ ด้วยความเข้าใจ......แห่งรัก

จดหมายของ “นุ้ย” ก็เป็นเรื่องราวความรักอีกรูปแบบหนึ่งที่เกิดขึ้นภายในใจที่มีให้กับตาผู้เป็นคนรักที่จากไป    ยายผู้เป็นคนรักที่อยู่ใกล้และไกลตัวของนุ้ย แล้วเรื่องราวความรักที่แท้จริงในตัวเราล่ะเป็นอย่างไรบ้าง เคยลองเข้าไปค้นหาความรักที่แท้จริงในใจเราเองบ้างหรือมั้ย ให้คำตอบตัวเราเองได้หรือเปล่าว่ารักแท้คือ?? อยู่ที่??  ลองใช้หัวใจเป็นสื่อกลางแห่งรัก อย่าใช้แค่เพียงสายตา  สายตานั้นเป็นแค่ความถูกใจเมื่อแรกพบไม่ใช่ความรัก แต่ความรักเป็นสิ่งๆเล็กๆที่เกิดขึ้นในหัวใจและพร้อมที่จะพองโตได้อย่างรวดเร็ว ถ้าหากทำความรู้จักและมอบรักอย่างถูกวิธี  มิตรภาพกับความรู้สึกดีๆต่างหากที่ทำให้เกิดความรัก และทำให้คนสองคนได้ทำความรู้จักและเรียนรู้ใจของกันและกันเข้าใจและพร้อมที่จะร่วมใจกันเป็นใจดวงเดียว     แล้ววันนี้เราได้มอบมิตรภาพและความรู้สึกดีๆแบบนี้ให้กับใครบ้างหรือยัง.?   เชื่อว่าถ้าความรักยังคงอยู่กับเรา และเราพร้อมที่จะใช้ความรักนั้นให้เป็น สักวันหนึ่งเราจะได้รับความสุขใจอย่างแท้จริงเป็นสิ่งตอบแทน.....  ลองมอบความรู้สึกรักให้กับคนรักหรือใครที่เรารู้สึกดีๆอย่างถูกวิธี ไปพร้อมๆกันเถอะ.. แล้วคุณจะรู้ว่ารักแท้อยู่ที่ใด  เป็นอย่างไร 

          ขอบคุณทุกความรู้สึกรักที่ได้มอบให้แก่กันและกัน......

                                                                   Meaning of Love

[โอ๋-อโณ]

ขอบคุณบันทึกดีๆที่นำไอรักมาส่งถึงกันจนอบอวลไปทั่วนะคะ น้องโต ความรักที่เดินทางไปถึงตอนที่คนหนึ่งจากไปนั้น ผ่านมาทุกขั้นตอนแล้วนะคะ เพราะตั้งแต่รุ่นพ่อเพื่อมกับแม่แย้ม จนมีคุณแม่ของเจ้านุ้ย แล้วก็มีเจ้าหลานนุ้ยที่น่ารัก คุณยายรับรู้มาแล้วทุกขั้นตอน คุณยายโชคดีที่ได้เรียนรู้ทุกจังหวะของชีวิต ทั้งสุขและมาถึงทุกข์ที่คุณตาจากไปก่อน แต่คุณยายก็ยังยืนหยัดอยู่จนวันนี้ คุณยายคงจะรออีกจังหวะของชีวิต คือได้เป็นคุณทวดด้วยนะคะ โต ต้องรีบๆจัดการให้คุณยายสมหวังด้วยซินะ เจ้าหลานนุ้ย!

[เรื่อยๆมาเรียงๆ]

อ่านแล้วซึ้งค่ะ ถึงแม้ความรักรูปแบบหนึ่งจะเดินจากไป แต่เราต้องไม่ลืมว่ายังมีความรักอีกหลายรูปแบบจากผู้คนอีกหลากหลายที่มีมาถึงเรา ที่สำคัญอย่าลืมรักตัวเองด้วยค่ะ แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ ดีใจจังที่ได้อ่านเรื่องราวดีดีแบบนี้ ขอบคุณนะคะ

[ครูเอ]

ยินดีและขอบคุณ..เรื่องราว สร้างความรักและเข้าใจในรัก  จนรู้จักกับ...รักแท้...

ความรักช่างหอมหวาน น่าหลงใหล

อบอุ่น และซึ้งใจ

ในหัวใจ...ผู้ไม่ไร้รัก..