หนีไม่พ้น?

หนีไม่พ้น?

            มนุษย์ทุกคนที่เกิดมาในโลกนี้  เหมือนปลาที่ว่ายอยู่ในตู้  ว่ายวนเวียนไปมาไม่รู้จบ  จะไม่สามารถหลุดพ้นจากตู้ได้  นอกจากความตายหรือหลุมศพนั่นเอง  มนุษย์ทุกชีวิตจะต้องเกิด  แก่  เจ็บ  และตายเป็นของแน่นอนที่สุด  แล้วทำไมจะต้องมากลั่นแกล้งกัน  ทะเลาะกัน  เกลียดชังกัน  อิจฉาริษยากันเพื่ออะไร  ทำไมไม่อภัยให้ซึ่งกันและกัน  ทำให้เกิดสุข  จิตจะได้สงบไม่กลุ้มใจ  ทำให้ประสาทไม่ตึงเครียด  ดังนั้น  เรามาร่วมกันหันเข้าหาธรรมะเพื่อจะได้มีจิตสงบ  สบายคลายทุกข์และจะได้ละ  โลภ  โกรธ  หลง  เพื่อตัดกิเลสพวกอยากดัง  อยากเด่น  อยากสวย  อยากรวย  อยากได้เกียรติยศล้วนแต่เมื่อได้แล้วไม่จีรังยั่งยืนตลอดไป  เมื่อได้แล้วถึงเวลาก็เสื่อมได้เช่นกัน

            ดังนั้น  จงปลงเสียเถิดแล้วจะอยู่อย่างสุขสบาย  โดยรีบสร้างความดี ตั้งแต่วันนี้  พรุ่งนี้อาจจะไม่มีเวลาทำ

๑.     ทางบุญ – ขึ้นสวรรค์ (ผลกรรมดีที่เคยทำไว้)

๒.    ทางบาป – ลงนรก (ผลกรรมชั่วที่ทำไว้)

ดังนั้น  เราจงหมั่นสร้างกุศลผลบุญต่างๆ  เพื่อเป็นสัมภาระให้เราติดตัวนำไปใช้บนสวรรค์  อย่ามัวแต่โง่สร้างความบาป  สร้างความทุกข์ให้กับผู้อื่น  เบียดเบียนตัวเอง  สะสมทรัพย์เงินทองที่ดินตึกแถวมากมายโดยไม่สร้างกุศลเลย

พึงนึกเสมอว่า

พึงนึกเสมอว่า  ความตายกำลังใกล้เข้ามาหาเราทุกวินาที  ซึ่งตรงกับหลักความจริงของพระพุทธศาสนาที่กล่าวไว้ตอนหนึ่งว่า

ทุกคนย่อมไม่สามารถหลีกหนีความตายไปได้

ความตายนั้นนับวันก็จะใกล้เข้ามาหาเราทุกนาที

ความตายถึงตัวเราวันไหน  เราย่อมไม่รู้

วัตถุใดๆ ก็ตามเมื่อเริ่มเกิดขึ้นก็เริ่มย่างเข้าสู่จุดสลาย

ฉะนั้น  เกิดมาชาติหนึ่งแล้วจึงควรมุ่งสร้างแต่ความดี  เพื่อเป็นอนุสรณ์ให้ชนรุ่นหลังปฏิบัติเจริญรอยตาม  ซึ่งจะเป็นกุศลค้ำจุนตนเองให้พบแต่ความสุขทั้งในภพนี้และภพหน้า

แต่ถ้าท่านยึดโลกียสมบัติ  ท่านก็จะได้เพียงชาตินี้เท่านั้น  และเมื่อท่านตาย  ทรัพย์สมบัติศฤงคารที่ท่านเฝ้าสะสมไว้ก็เอาไปไม่ได้แม้แต่ชิ้นเดียว

ท่านจะเลือกโลกียสมบัติ  สวรรคสมบัติ  หรือนิพพานสมบัติ   ก็แล้วแต่ท่าน

แต่ใคร่ขอให้พิจารณาด้วยความไม่ประมาท