วิทยากล่อม กระบวนการ (ตอน4)
ตื่นเช้าวันนี้อากาศหนาวกว่าทุกวันที่ผ่านมา หนาวๆ แบบนี้ไปพิงแดดกันดีกว่า ออกกำลังสักหน่อยพอให้เลือดลมสูบขีดร่างกายจะได้สดชื่น ด้วยการล้อมวงกลางแสงแดดอุ่นๆ กิจกรรมนี้พี่หนูจีนถนัดนำพาพ่อตู้แม่ตู้บริหารร่างกายในท้าสบายๆ เหมือนหนังจีนเล่นกางฟูเลยครับ
จากนั้นก็ให้ทุกคนบอกชื่อแนะนำตัวเอง และแนะนำเพื่อนที่ยืนอยู่ทั้งซ้ายและขวา รอยยิ้มของพ่อตู้แม่ตู้ดูเต็มเปลี่ยมไปด้วยความหวัง
ทางครูน้อยจัดเวทีไว้รอเป็นแบบเวทีชาวบ้านนั่งล้อมวง เปิดเวทีน่าประทับใจมากครับ โดยให้ทุกคนจับไมโครโฟนแสดงความรู้สึกนึกคิดส่งต่อกันไปเรื่อยๆ ถึงใครคนนั้นต้องพูด อีที่นี้หละครับหัวใจมันเต้นตึกตัก พองแวบ พองแวบ... หายใจไม่ทั่วท้องเลยครับ ยิงไมโครโฟนใกล้ถึงเมื่อไรเหมือนกับว่าลมหายใจมันจะหมดไปจริงๆ มันไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้เลยครับ มืดแปดด้าน พูดอะไรไม่ออกแต่ก็ต้องพูด (ตายกุตาย)
“ กระผมไม่ใช่คนบ้านหนองบัวแปะ แต่ทำไมกระผมทำเพื่อบ้านหนองบัวแปะ เราจะทำด้วยกันถ้ามันเจ๊งก็เจ๊งด้วยกัน ถ้าได้ก็ได้ด้วยกัน ถ้ามันจะเจ๊งจริงๆ กระผมขออาสานำพาเป็นหัวหอกมาตัดต้นยูคาลิปตัสที่ส่วนป่าแห่งนี้ เอาเงินไปจ้างรถแม็กโคมาถอนพันธุ์ไม้ไผ่ให้มันดับแนวไปเลย สวัสดีครับ ”
ผู้ใหญ่แผงนั่งอยู่ข้างบอกว่า “ เฮามานำกันบ่ โตไปกินยาผิดมาแต่ใส ” ทุกคนหัวเราะ... และสิ่งที่ชาวบ้านพูดในวันนี้มันออกมาจากหัวใจของเขาและกล้าที่จะพูดความในใจออกมาให้เห็น เป็นการเปิดใจพูดกันจริงๆ ครับ
พ่อครูบา กล่าวสะท้อนความเป็นไปได้ของบ้านหนองบัวแปะ ทุกคนนั่งเงียบบรรยากาศสงบ สัญญาใจในความจริงสิ่งที่จะทำ “ ผมสิตายแล้ว ก่อนตายขอทำเพื่อบ้านหนองบัวแปะ แล้วคนบ้านหนองบัวแปะคิดทำอะไร จะอยู่อย่างนี้ หรือจะสู่ต่อไป หรือสิปล่อยให้มันตายถิ่มไปชื่อๆ ชีวิตนี้ ”
ทุกคนตื้นตันใจและกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ต่างคนต่างเช็ดน้ำตาที่มันไหลออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ ชาวบ้านหนองบัวแปะ พ่อตู้แม่ตู้ จะเป็นต้นแบบเป็นล้มโพธิ์ล้มไซร์ให้ลูกหลายได้มีอยู่มีกินอย่างพอเพียงในอนาคต
ประเด็นประชุม
- วิทยากรทุกท่านพอใจประทับใจในผลงาน
- พ่อครูบา ก็นั่งร่วมวงชื่นชมด้วย
- มีพลังใจในการทำงานมากมาย
ข้อเสนอแนะ
- ผลงานในครั้งนี้ประสบความสำเร็จเกินขาด ควรเอาประสบการณ์นี้ไปเป็นแบบอย่างในครั้งต่อไป
ปล. บันทึกประวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2551 กับเรื่องราวเก่าๆ ครับ
ความเห็น (8)
มาเยี่ยมค่ะ ชื่นชมค่ะ
สวัสดีครับ sasinanda
- ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ คนเดินดิน ( ลุ่มน้ำลำพังชู )
- โอ้ย...ออนซอน..พ่อตู้แม่ตู้หลายเด่....
- ครูใหญ่งานนี้ก็ดูเป็นปลื้ม....ผู้เข้าอบรมยิ๋งสิเป็นปลื้มหลายเน๊าะ...
- ประสบการณ์อันมีค่ามากๆ ครับ
สวัสดีคะคนเดินดิน ( ลุ่มน้ำลำพังชู )
ดีใจนะค่ะที่พบกันที่สวนป่าฯ ไปครั้งนั้นไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมด้วย แต่เห็นแม่ใหญ่ พ่อใหญ๋ที่มาร่วมกิจกรรมแล้วทึ่งจริง ๆ ขอให้ทุกคนมีแฮงหลาย ๆ
สวัสดีครับ หญ้าบัว
- บรรยากาศจริงทั้งปลื้มทั้งตื้นตัน...สุดบรรยาย
- ผู้เขียนเองก็กลั้นไว้ไม่อยู่มันอั้นเต็มหัวใจ
- ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ รักชาติ
- ประสบการณ์ตรงนี้ลำบากมากครับกว่าจะได้มาแต่คุ้ม
- ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ อ.หมู
- เป็นบุญวาสนาของข้าน้อยที่ได้ร่วมงานกับพ่อครูบา
- พ่อใหญ่แม่ใหญ่ถึงแม้จะกินลมอยู่บ้าง แต่หัวใจก็ยังสู่จนถึงวันสุดท้าย
- ขอบคุณครับ
หนองบัวแปะ ถึงไม่ใช่ถิ่นกำเนิด แต่ผมก็รักเท่ากับบ้านหลังใหญ่ที่มีพ่อ แม่และครอบครัวที่มีแต่ความพอเพียง มีความสุขที่เกิดจากใจ ที่หาซื้อที่ไหนไม่ได้ ขอขอบคุณ คนเดินดิน ที่นำเรื่องราวบ้านของผมมาให้อ่านคราครั้งอยู่ไกลบ้านทำให้ผมคิดถึงบ้าน พ่อ แม่ พี่ น้อง ....สักวันผมจะกลับไปแทนคุณแผ่นดินอันอบอุ่น
บันทึกน่าสนใจขอรับ เเลกเปลี่ยนด้วยคน