การเรียนรู้ การรับรู้ การถ่ายโอนความรู้

                         การเรียนรู้  การรับรู้  การถ่ายโอน เป็นลำดับขั้นตอนของการศึกษาเล่าเรียน ผลงานการวิจัยออกมาพบว่า สมองของคนเราจะมีพัฒนาการหรือเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ได้ดีที่สุดก็คือช่วงปฐมวัยซึ่งเซลสมองจะเจริญเติบโตและถูกใช้ให้บันทึกข้อมูล หากไม่ถูกใช้ก็จะฝ่อไปในที่สุด ซึ่งแสดงว่าสมองของคนเรานั้น จะเรียนรู้ได้ดีตามลำดับของวัยตั้งแต่ แรกเกิด – ปฐมวัย – ประถมศึกษา – มัธยมศึกษา – อุดมศึกษา –ผู้ใหญ่ และวัยชรา ถึงวัยผู้ใหญ่ สมองเริ่มเก็บความทรงจำไม่อยู่ พอวัยชราเริ่มเลอะเลือน ไปตามเงื่อนไขเวลาของสัจธรรมชีวิต

                         การจัดการศึกษากลับตรงกันข้าม รัฐบาลให้ความสำคัญของการจัดการศึกษาตามลำดับความสำคัญดังนี้ อุดมศึกษา – มัธยมศึกษา – ประถมศึกษา – ปฐมวัย คือยิ่งเป็นระดับสูงรัฐบาลก็ยิ่งลงทุนสูงในการจัดการศึกษา แต่ให้ความสำคัญในการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานน้อยมาก ทั้ง ๆ ที่มีผลงานการวิจัยยืนยันว่า คนเราสามารถเรียนรู้ได้ดีตั้งแต่อายุอยู่ในช่วงปฐมวัย สิ่งที่เป็นเหตุผลยืนยันได้แก่ งบประมาณในการจัดการศึกษาต่อคนในแต่ละปี มากน้อยต่างกัน อาคารสิ่งก่อสร้างในมหาวิทยาลัย แตกต่างจากการศึกษาขั้นพื้นฐานราวฟ้ากับดิน โรงเรียนประถมศึกษาก่อตั้งมาเป็นเวลานับร้อย ๆ ปี แต่ความเจริญไม่เทียบเท่ากับการก่อตั้งมหาวิทยาลัยในเพียงหนึ่งปี  ทั้งที่เด็กที่จบการศึกษาขั้นพื้นฐานก็คือปัจจัยป้อนเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยในอนาคต แต่กลับได้รับการจัดการศึกษาที่แตกต่าง รัฐต้องจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานให้ทั่วถึงและมีคุณภาพ คือถ้อยคำเลิศหรูที่ปรากฏใน พ.ร.บ.การศึกษาแห่งชาติ แต่กระบวนการจัดการศึกษายังคงเป็นโปลิโอในระบบการศึกษาของเมืองไทย การศึกษาขั้นพื้นฐาน คือไม้แรกของการวิ่งผลัด การศึกษาอุดมศึกษา คือไม้ต่อไป หากคนวิ่งไม้แรกออกสตาร์ทไม่ดี คนที่วิ่งไม้ต่อไปจะเข้าเส้นชัยเป็นที่หนึ่งได้อย่างไร ท่านผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งหลายโปรดหันมาดูแลและใส่ใจการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานให้มีความพร้อมที่จะพัฒนาสมองของเด็กไทย ให้ได้รับการศึกษาอย่างมีคุณภาพ โดยการสนับสนุนงบประมาณ ในการเพิ่มจำนวนครูที่ขาดแคลน สร้างอาคารเรียนให้ได้มาตรฐาน สร้างแหล่งเรียนรู้ให้หลากหลาย จัดกระบวนการเรียนรู้ให้สมบูรณ์ เพราะมีความเชื่อมั่นว่า โรงเรียนที่มีความพร้อมในทุกด้านย่อมจัดการศึกษาได้อย่างมีประสิทธิภาพ และการที่ผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน หรือครูผู้สอน จะนำตับตนเองไปแลกกับการได้มาซึ่งวัสดุ อุปกรณ์ หรือปัจจัยจากชุมชนก็จะลดน้อยลง สุขภาพร่างกายก็จะสมบูรณ์แข็งแรง การบริหารจัดการศึกษาและการจัดการเรียนรู้ก็จะมีประสิทธิภาพ เด็กไทยก็จะได้รับการศึกษาขั้นพื้นฐานอย่างทั่วถึงและมีคุณภาพจริง ๆ