ได้คุยกับเพื่อนเก่า ทาง MSN เขาไม่ค่อยมีความสุขในการทำงานมากนัก ก็เลยให้กำลังใจเขาไปว่า คนเราก็อย่างนี้แหละกว่าจะได้งานที่ถูกใจก็ต้องผ่านอะไรไปอีกเยอะ ดูภัชซี กว่าจะลงตัวเจองานที่ชอบที่ถนัด ก็เปลี่ยนงานมาตั้งหลายที่ ตั้งแต่อยู่ฝ่ายบุคคลที่เซ็ลทรัล ที่ ม. สรุนารี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สกว. วลัยลักษณ์ แม้แต่อยู่ในวลัยลักษณ์ก็เปลี่ยนงานจากส่วนส่งเสริมวิชาการไปอยู่สำนักวิชาวิทยาศาสตร์ เพื่อนเขาก็ย้อนมาว่า แต่ละงานที่ภัชทำก็เป็นงานที่ดีๆ ทั้งนั้นเลยนี้ ไม่เหมือนเขาเลยซักอย่าง อ้าว เหรอ ! เพิ่งรู้นะเนี่ย ตลอดที่ผ่านมาไม่เคยในแง่นั้นเลย คิดแต่ว่าทำงานนี้แล้วได้ประโยชน์อะไรกับตัว
นึกๆ ทบทวนดูก็จริงตามที่เขาว่าเหมือนกันนะ กว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ก็ผ่านงานที่ดีๆ มาเยอะเหมือนกันโดยเฉพาะเจ้านายแต่ละคน ก็มีความแตกต่างกันไป ได้เรียนรู้วิธีการทำงานที่หลากหลายมากๆ
และเจ้านายทุกคนก็คือ ครู ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งนั้น เริ่มตั้งแต่เจ้านายทุกคนในตระกูลจิราธิวัฒน์ ที่เซ็นทรัลชิดลม
รศ ดร ไทย ทิพย์สุวรรณกุล อธิการบดีมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ผู้ที่เป็นเจ้านายคนแรกของการทำงานในวงวิชาการ คนอะไร้ จู้จี้จุกจิกได้ทุกเรื่อง แต่ทำให้เราได้เรียนรู้มากมายก่ายกองเรียกได้ว่าเป็นต้นทุนเดิมเลยล่ะ
ทีมงาน Unuisearch และคณาจารย์ที่ภัชได้มีโอกาสช่วยงานวิจัย ที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ทำให้ภัชได้รู้จักกับวงการ "ไฮโซ" ทั้งหลายแหล่ และไม่มีหน่วยงานไหนที่ทำให้ภัชรู้สึกว่าตัวเอง"บ้านนอก"ได้มากขนาดนั้น
ศ.ดร.สิปปนนท์ เกตุทัต เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่เทียบเท่า "พ่อ" ในความรู้สึกของภัช
ศ.นพ. วิจารณ์ พานิช เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ในความรู้สึกของภัช อีกท่านหนึ่ง ท่านเปี่ยมไปด้วยความเมตตา และเป็นแบบอย่างที่ดีในการทำงาน วันที่ท่านเลี้ยงส่งภัช ตอนที่ลาออกจาก สกว. แล้วท่านเอามือมาวางบนศีรษะแล้วพูดว่า "ต้องฝึกอีกเยอะ" ประโยคนั้นยังอยู่ในใจมาจนถึงทุกวันนี้ และวันนี้ได้เข้าใจแล้วโดยแจ่มแจ้งแล้วว่า คำว่า "ฝึก" นั้นมีความหมายลึกซึ้งยิ่งนัก และวันนี้ก็ยังนำประโยคนั้นมาใช้ได้อยู่และอาจจะต้องฝึกไปตลอดชีวิตเพราะเราต้องเจออะไรอีกมากมายที่ทำให้เราต้อง "ฝึก"
รศ.ดร.ชัยวิทย์ ศิลาวัชไนย คณบดีสำนักวิชาวิทยาศาสตร์ เป็นเจ้านายที่พูดคุยได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าเรื่องงาน เรื่องทำสวน โดยเฉพาะเรื่องเลี้ยงลูก เป็นผู้ที่ค้นพบและฟังธงว่า ภัชเหมาะสมกับการเป็นผู้จัดการโครงการ และได้มอบหมายให้เป็นผู้จัดการโครงการที่สำคัญ 2 โครงการคือ โครงการโอลิมปิกวิชาการ และโครงการพัฒนาครูวิทยาศาสตร์ของ สสวท ซึ่งทั้ง 2 โครงการนี้คือบันไดที่นำภัชมาสู่การเป็น ผอ CLP และภัชตัดสินใจมาทำงานที่ CLP ด้วยคำพูดของอาจารย์ที่ว่า "ผมมั่นใจว่าคุณทำได้"
ท่านนายกสมนึก เกตุชาติ นายกเทศมนตรีนครนครศรีธรรมราช "นายหัว" คนปัจจุบัน ที่มอบความไว้วางใจและโอกาสอันสำคัญนี้ให้ภัช มาเป็นผู้อำนวยการ CLP ซึ่งมีโอกาสได้รับประสบการณ์อันยิ่งใหญ่หลายๆ ครั้งเมื่อมาทำงานที่ CLP คำสอน "เด็ดๆ" ของท่านหลายๆ ประโยค เป็นแนวทางในการทำงานที่ดีตลอดมา โดยเฉพาะประโยคที่ว่า "เราต้ององอาจเราถึงจะทำงานงานใหญ่ได้"
(^_^)(^_^) ยินดีด้วยคร๊าบบบบ
ผมเองก็ประสบการณ์ยังน้อย
ที่ผ่านมาก็พยายามเรียนรู้จากนาย
ไปๆ มาๆ ชักเบื่อ
แพลนไว้ว่าปีหน้าพอเป็นเขยสุรินทร์แล้วจะไปเป็นพ่อค้าและชาวนา ดูท่าจะรุ่งกว่า อิอิ
สวัสดีค่ะ พี่ภัช
เจี๊ยบเป็นสมาชิก gotoknow มาระยะหนึ่งแล้วแต่ไม่มีเวลาเข้ามาโพสท์เท่าไร เนื่องจากที่ทำงานมีมายุ่งเหยิงมาอย่างต่อเนื่อง ก็ท้อเหมือนกันกับการเข้ามาทำงานต้องคลำทางเอาเองเปิดดูจากเอกสารเก่าๆมาศึกษา ไม่มีผู้แนะนำ แม้เจ้านายเองก็ใหม่เหมือนกัน จึงยังไม่มีความชัดเจนที่เป็นคำตอยแบบเคลียร์ๆให้เราได้ กระทั่งปัจจุบันก็ยังต้องพึ่งตนเองอยู่..บางครั้งความจำเป็นบางอย่างก็ทำให้เราอยู่ทนได้ เพราะทนอยู่เหมือนกัน..นะค่ะ