ในช่วงเวลาที่ผ่านมาได้ปล่อยให้ตัวเองล่องลอยทบทวนช่วงชีวิตที่ผ่านมา
การสูญเสียสิ่งที่เรารักก่อนเวลาอันควรเป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่เสมอ
แม้ว่าเราจะเข้าใจและทำใจมาเป็นลำดับแล้วก็ตาม...การป่วยของแม่
ในครั้งล่าสุดเมื่อปลายปีไม่ได้มีอะไรเป็นลางบอกเหตุถึงการจากไปเลย
แม่เข้าโรงพยาบาลตามที่หมอนัดและกินยาตามที่หมอบอก...นับว่าเป็น
คนไข้ที่มีวินัยมากคนหนึ่งทีเดียวแต่ในวันนั้นเป็นวันที่หมอนัดและมีอาการ
ปวดท้องตรวจพบว่าลำไส้ใหญ่ทะลุต้องผ่าตัดด่วน.....การผ่าตัดก็ผ่านไปได้ด้วยดี
แต่เพราะว่าแม่เป็นคนไข้ที่ต้องฟอกเลือดเนื่องจากไตวาย ในที่สุดแล้วแม่ก็ไม่สามารถ
ทนกับความเจ็บปวดได้ต้องจากพวกเราไปในที่สุด มีเรื่องราวผุดขึ้นมาเป็นลำดับ
หลังจากที่แม่ผ่าตัดแล้วอยากจะพูดอยากจะบอกอะไร สักอย่างแต่เพราะว่าต้องใส่
ท่อช่วยหายใจไม่สามารถทำได้ ส่วนตัวก็คิดว่ามันต้องผ่านไปได้ด้วยดีเหมือนกับ
ทุกๆครั้งที่ผ่านมา แต่แล้วในครั้งนี้ต้องจบลงด้วยความสูญเสีย.....................
หลายอย่างที่เราได้บอกกับตัวเองว่าหากแม่แข็งแรงขึ้นเราจะทำอยากหาเวลาอยู่
ใกล้มากกว่าที่เป็นอยู่ในที่สุดแล้วก็ไม่ได้ทำ.....เป็นสิ่งที่ได้บอกกับตัวเองว่าสำหรับ
คนที่เรารักแล้วอยากให้อะไรอยากทำอะไรแล้ว ลงมือทำเถอะ....แล้วเราจะได้ไม่เสียใจ
เมื่อวันเวลานั้นได้ผ่านเลยไป.......ในการสูญเสียแม่ไปเหมือนกับแม่ได้สอนบทเรียนบทสุดท้าย
ที่สำคัญที่สุดให้แก่เรา ซึ่งเป็นที่สุดของคุณค่าความเป็นคน.....การมีชีวิตที่มีคุณค่าซึ่งบางครั้ง
เรายังหลงเดินทางค้นหา....ไขว่คว้าเพื่อที่จะได้มา.......ทั้งที่มันอยู่ในตัวเราเสมอมา
สวัสดีค่ะ
ดิฉันขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ การสูญเสียนำมาซึ่งความเสียใจ แต่ขอให้เรียนรู้การเปลี่ยนแปลงของชีวิตในครั้งนี้คะ
ขอให้เรียนรู้ความเข้มแข็งจะทำให้เราผ่านมันไปได้
เป็นกำลังใจให้นะคะ
เป็นกำลังใจครับ ผมก็เช่นกันคงอีกไม่กี่ปีที่จะต้องเจอสถานการณ์เช่นนี้
ผมคิดไว้ล่วงหน้าแล้ว
เป็นกำลังใจครับ
" แม่เข้าโรงพยาบาลตามที่หมอนัดและกินยาตามที่หมอบอก...นับว่าเป็นคนไข้ที่มีวินัยมากคนหนึ่ง "
แม่ดูแลตัวเอง เหมือนดูแลคนรอบข้าง ....วิทย์ก็ดูแลแม่อย่างดีที่สุด และคิดว่า ทุกคนก็มอบสิ่งดีที่สุดแล้ว
หน่อยและจืด เข้ามาอ่าน และรู้สึก อย่างบอกไม่ถูก
อีกทั้ง วิทย์ เขียน และให้ ข้อเตือนคิดอย่างที่ต้องตระหนักทุกนาที
ขอบคุณครับคุณมะปรางเปรี้ยว คุณแจ๊ค หน่อย+จืด
สำหรับกำลังใจ....ความเข้าใจ....บางครั้งบางช่วงของชีวิตเรามี
ความจำเป็นยิ่งที่จะทำให้เรายืนหยัด....และก้าวเดินต่อไปได้อย่าง
เข้มแข็ง ผู้คนที่ไม่เคยรู้จักกัน...เป็นกำลังใจให้แก่กันและกัน
มันเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่เป็นความอบอุ่นที่สัมผัสได้.....ขอส่งถึง
ทุกๆคนเช่นกัน
เป็นกำลังใจให้ครับ...
เป็นบทเรียนบทสุดท้ายที่ทุก ๆ คนต้องเจอ และต้องเรียนรู้เพื่อที่จะผ่านบทเรียนบทสำคัญบทนี้ให้ได้...
ขอบคุณMr.Direct
เป็นบทสุดท้ายของทุกๆชีวิตที่ต้องแสดงครับ
คนเรา เกิด แก่ เจ็บ และตายเป็นรื่องธรรมดา เรารู้ แต่บางครั้งทำใจไม่ได้
ขอข้อแนะนำว่า ลองใช้เวลาอยู่กับสติ และนักปราชญ์ หรือหนังสือดีๆสักเล่ม ถึงแม้มีผู้คนรอบข้างพูดคุย ปลอบใจแต่ เหมือนเป็นการระบายความรู้สึกมากกว่า ควรพิจารณาด้วยสติของตนเอง จะเราหรือช้าก็แล้วแต่บุคคล
ขอบคุณค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ