สวัสดีค่ะ...อาจารย์..
บันทึกของวันที่ 8 กพ 49
วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการมาฝึกปฏิบัติงานตลอดระยะเวลา 3 เดือน ที่ผ่านมานั้นสิ่งที่หนูได้กลับมานั้นฟังดูแล้วอาจจะน้อยไปสำหรับคนที่เป็นผู้ฟังแต่สำหรับตัวหนูเองนั้นหนูคิดว่าเป็นสิ่งที่ดีที่เดียวในระดับหนึ่งสำหรับเด็กฝึกงาน ก็คือ การที่ได้รู้ถึงการที่เราอยู่และได้ทำงานร่วมกับผู้คนที่เราไม่เคยร่วมงานด้วยกันมาก่อน รู้จักการวางตัวกาลเทศะ มารยาทในการแต่งกายการพูดคุย และเมื่อเราได้มีโอกาสที่จะอยู่ในตรงนั้นเราอยากที่จะรู้อะไรนั้นเราจะต้องวิ่งเข้าไปหามันก่อน อย่ารอให้มันวิ่งมาหาเราเอง ได้รู้ถึงการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าที่เราจะต้องแก้ไขได้เมื่อมันเกิดขึ้น และทุกอย่างที่พี่เขาได้ให้ทำนั้นมันมีประโยชน์ทุกอย่างแต่มันก็อยู่ที่เราว่าเรานั้นจะมองว่างานที่ได้ทำนั้นมันมีประโยชน์อย่างไร ซึ่งจากการที่หนูได้มาฝึกงาน ( ประสบการณ์วิชาชีพเทคโนโลยีและนวัตกรรรมการศึกษา )ในครั้งนี้ หนูก็รู้สึกพอใจในระดับหนึ่งเลยที่เดียวเพราะมันทำให้หนูได้รู้ถึงสิ่งที่คนส่วนใหญ่อาจที่จะไม่มีโอกาสได้เห็นและได้รู้ถึงการทำงานจริงๆ และได้รู้ถึงน้ำใจ ความช่วยเหลือ ของคนที่ได้ปฏิบัติงานร่วม และหนูก็จะนำประสบการณ์ทุกอย่างในครั้งนี้ที่หนูได้รับมานั้นนำไปปฏิบัติเพื่อเป็นแนวทางในการทำงานต่อไปในวันข้างหน้า
กราบขอขอบคุณอาจารย์ผู้สอนเป็นอย่างยิ่งที่ได้ให้โอกาสในการออกไปฝึกปฏิบัติงานครั้งนี้
ไม่มีความเห็น