คุณค่า ของเก่า ที่ทรงคุณค่า
แม่คะ
วันนี้หนูเห็นเพื่อนสมัยนักเรียนหนูเค้าขี่จักรยานกัน เค้าตั้งชมรมจักรยานเก่า มันชวนหนูร่วมเป็นสมาชิกด้วย แต่หนูบอกว่า หนูไม่มีจักรยานเก่าแล้ว ยกให้คนอื่นไปหมดแล้ว เพื่อนมันบอกว่าจะหาให้ แต่หนูปฏิเสธไป
เมื่อตอนที่หนูเป็นเด็กนักเรียน หนูอายมากเลยที่พ่อซื้อจักรยานลาเล่ให้ ดูมันเชยจัง แม้แม่จะบอกว่าเป็นจักรยานที่ดี ราคาแพง แต่เวลาที่ขี่ไปโรงเรียนก็อายเพื่อน ที่เขามีจักรยานคันเล็กๆน่ารักทันสมัย จำได้ว่า เรียนจบพยาบาลมาก็ยังไปแย่งจักรยานหลานขี่ เพราะอายที่จะขี่จักรยานคันสูงและดูเก่าล้าสมัย
แต่พอเริ่มจะรู้คุณค่าของเก่าและคิดจะสะสม แม่ก็ยกจักรยานคันโก้ที่หาได้ยากแล้ว ให้หมออ้อมไป เพราะหมอมาโกหกแม่ว่า หนูให้มาเอา แถมเอาไปทั้งหมดเลย 3 คัน ดูสิ ต่อว่า ก็ยังทำเฉย คนเราเนี่ยนะ กิเลสมันบังตาให้ทำได้ทุกอย่างในสิ่งที่อยากได้จริงๆ
หนูเห็นเพื่อนขี่จักรยานเก่าแล้วเจ็บใจจัง เพิ่งมารู้คุณค่าของอันทรงคุณค่าก็ตอนนี้นี่เอง เสียดายไม่น่าถูกหลอกยกให้คนเค้าไป เพื่อนมันบอกว่า เดี่ยวนี้จักรยานเก่าหายาก ยี่ห้อดีๆก็หลายพัน อาจถึงหลักหมื่น หลักแสน หนูบอกเพื่อนว่า ขี่ไม่ไหวแล้วละ(จริงๆก็อยากขี่ออกกำลังกายกับเค้าเหมือนกัน) แต่ถ้าอยากได้ก็จะเอามาไว้แต่งบ้านท่าจะดี รึว่านี่หนูกำลังติดกระแสแฟชั่นเหอของเก่าเข้าไปอีกแล้ว
เพื่อนมันถามถึงจักรยานที่แม่เคยขี่ด้วย เลยบอกเพื่อนไปว่า ให้คนสะสมของเก่าไปแล้ว เพื่อนมันต่อว่า ว่าไม่บอกมัน ถ้าบอก สงสัยมันก็คงมาขนไปหมดเหมือนกัน คนเรานี่มันบ้าแตกต่างกันออกไป แต่มันก็ขี่จักรยานมาหลายปีแล้วนะคะ ที่บ้านมัน มีทั้งเก่า ใหม่ เก่าๆใหม่ๆด้วย จนเป็นโกดัง ลืมบอกไปว่ามันรวยค่ะแม่
นึกขึ้นมาอีกทีก็ปลอบใจตัวเองนะคะว่าอย่าไปยึดติด ให้เค้าไปแล้วก็แล้วกันไป ถือว่าทำดีแล้ว จะไปเรียกร้องขอคืนมาก็ใช่ที่ เพราะการที่ไปติดอยู่กับอดีตกับความผิดพลาดคนเราจึงเครียดกันเยอะ นอนดีกว่า เผลอแป๊บเดียวจะสี่ทุ่มแล้ว แม่ก็คงไม่เสียดายใช่มั้ย
รักแม่
ลูก
2 มีนา 51 : 21.40 น.
ความเห็น (10)
- ของเก่าๆ..ยังมีคุณค่าอีกมากมาย..พระเก่าๆก็แพง...ร้านอาหาร..ต้องเขียนว่า..เจ้าเก่า..จึงขายดี..เพลงเก่าๆก็ไพเราะ...มีศิลปะ..เป็นอมตะ..มีคนนำมาอัดใหม่บ่อยๆ
- ของเก่าๆ...อย่าทิ้ง...เชียวหนะ...โดยเฉพาะ...เมียเก่า
ตอนนี้ กำลังฟังเพลงเก่ามากๆ เขามาอัดใหม่ เพราะมากๆค่ะ
Don't cry for me,Argentina....แผ่นเสียงเก่า มีขายอยู่ไม่กี่แห่ง มาออกวิทยุปั๊บเดียว คนแย่งกันซื้อ ขาดตลาดแล้ว....
- ไม่ต้องเสียดายหรอกป้าแดง ของเก่าที่มีค่าที่สุด อยู่ข้างกายนั่นแหละ อิอิ
- ไหนๆๆใครว่าใครเก่า
- ไม่เห็นเก่าเลย
- ถึงอายุมากแค่ไหนก็ยังมีไฟอยู่เนอะป้าเนอะ
- อิอิอิ
- ที่บ้านมีคันหนึ่งของพ่อ
- ตอนเด็กๆๆรู้สึกว่ามันใหญ่มากกกก
- จะขี่ต้องเอาขาเสียบข้าง
- แต่ตอนล้มนี้ซิยกไม่ขึ้น
- ฮือๆๆ
สวัสดีค่ะ อ.พิสูจน์
- ถูกของอาจารย์ค่ะ ของเก่า มักจะมีราคา
- แต่ไม่อยากได้ยิน คำว่า เมียเก่าเลยค่ะ เหมือนว่ามี เมียใหม่ ด้วยอย่างนั้นแหละ :-))
สวัสดีค่ะ อ.ศศินันท์
- เพลงนั้นเพราะมากนี่คะ ไม่ได้ฟังมานานมากแล้วค่ะ
- เพลงเก่าเนี่ยเพราะทุกเพลงค่ะ ไม่ว่า ไทย หรือ เทศ นะคะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ อ.คุณหมอชอบวิ่ง
- ทิ้งไม่ได้หรอกค่ะ ของข้างกายน่ะค่ะ
- ของเก่าที่ต้องสงวนไว้ค่ะ อิอิอิ
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต
- จักรยานเก่าของคนแก่ อิอิอิ
- แต่ตอนนี้ไม่มีทั้งจักรยานเก่าและแก่ค่ะ
- ไม่มีเก่า ถึงเก่า ก็เก๋า นะจะบอกให้ อิอิอิ
- นึกภาพ น้องเขียว ขี่จักรยานแล้วท่างจะน่ารักเน่อะ ทำแบบนั้นน่ะค่ะ ขาเสียบข้าง
- เมื่อก่อนตัวเล็กๆๆแบบนี้มั้ย
- ป้าแดง สมัยเด็ก ตัวเล็กๆจ่อยๆ เอง ทำไม ตอนนี้ ถึง บิ๊กบึ้ม ขนาดนี้ก็ไม่รู้ อิอิอิ
สวัสดีค่ะ
ขอให้กำลังใจค่ะ การให้ เป็นความสุขอย่างหนึ่ง
สวัสดีครับป้าแดง
ฝากไปบอกแม่ด้วย....ว่าอย่าไปเชื่อเรื่องเล่าของป้าแดง ไฮเทค เพราะตัวเขาทันสมัยออก...อิอิ...แกล้งทำเป็นคิดถึงของเก่า
ขอบคุณครับอ่านแล้วซึ้ง
เอี้ยๆ
หยู่บ้านหนิงมีของเก่าที่สุดอันนึงที่หนิงแพงหลาย คือเตียงไม้สักของพ่อ-แม่ เพิ้นเคยเว้าสู่ฟังวา เป็นเตียงแรกของเพิ่นสมัยแต่งกัน ถึงสิบ่อแมนเตียงห้องหอ แต่เพิ่นวาเป็นเตียงที่เพิ่นซื้อเองกัน สิวาไป บ่อได่งามกะด้อกะเดี้ย.. แต่หนิงยึดมาตั้งกะเพิ่นย้ายบ้านแล้ว หนิงยึดใซ้มาตั้งกะจบพยาบาล ปี 32 หนิงก็ปรับปรุงทาสีใหม่เพื่อรักษาไม้ และหนิงกะใซ้เป็นเตียงประจำ ตลอดจนเป็นเตียงห้องหอนำ ซุกมื่อหนี่ก็หยู่ในห้องนอนหนิงบ้านแม่ แม้วาสิบ่อได้นอนประจำแล้ว ขนาดพี่ๆน้องๆขอ หนิงกะบ่อให่ แต่เคยให่ยืมเป็นเตียงห้องหอของน้องสาว อิอิ (ที่จริงเขายืมห้องนอนหนิงที่หยู่บ้านแม่หั่นแหละ เป็นห้องหอเลย )
สิวาไปมีตู้เย็นซิงเกอร์ (สมัยนั้นฮิตยี่ห้อนี่) ที่แม่วา ซื้อก่อนหนิงคลอด เพราะพ่อเตรียมไว้ว่าลูกสองคนแล้วน่าสิมีตู้เย็นใหญ่ๆ คือเพิ่นสิฮูเนาะว่าลูกสาวคนมาใหม่นี่มันสิมักกิน 555 แต่วาตู้เย็นมันใซ้มาจนหนิงอายุ 34 (ตอนหนิงแต่งงาน) มันเก่า/เสียงดังและกินไฟหลาย เลยซื้อให้แม่ใหม่ค่ะ พอเก็บไว้ซือๆ ก็ผุและบ่อน่าเก็บ เลยขายให้ไทบ้านแถวๆนั้นไป หลายปีแล้วค่ะ
ครับ pa daeng...
ของเก่านอกจากจะมีคุณค่าทางด้านวัตถุแล้ว ยังมีคุณค่าทางด้านจิตใจอีกด้วยครับ...
ขอบคุณครับ...
สวัสดีค่ะ อ.อนงค์
- ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมา
สวัสดีค่ะ พี่ใหญ่
- เสียดายเพราะเดี๋ยวนี้จักรยานเก่าราคาแพง
- แล้วก็อยากขี่ไปกับก๊วนเพื่อนเก่าสมัยประถม-มัธยมไงคะ แบบเรื่อง แฟนฉันอ่ะค่ะ
- อิอิอิ
สวัสดีค่ะ น้องหนิง
- ครั้นสิว่า จั่งซัน บ้านเอื้อยกะหลายอยู่ อิพ่อ บ่ยอมทิ้ง แต่ตอนนี้ เอื้อยเอาไปให้คนหลายแล้ว มันบ่มีม่งไว้
- เครื่อง ที่อยู่บ้านพักหลวง กะยังบ่ไดขนมา เค้าใล่ออกบ้านหลวงอยู่ซูมื่อ เฮ็ดหน้าด้านไว้ ขี้คร้านขนของ
- อิอิอิ
สวัสดีค่ะ น้องดิเรก
- อยากเก็บของเก่าไว้เยอะๆเหมือนกันค่ะ แต่ไม่มีที่ ไม่มีวิธีการจัดการที่ดี เลยให้เค้าไปเยอะเลยค่ะ
- :-))