ยาวนาน..และนิรันดร์
...
นั่นคือความรู้สึกที่ผมเกิดขึ้นหลังจากได้อ่านบันทึกนี้สิ้นสุดลง
พรุงนี้จะกลับบ้านไปเลือกตั้ง คงได้อยู่ใกล้ ๆ กับแม่อีกครั้ง หลังจากไม่ได้กลับไปหาท่านเสียนาน ..และนานอย่างน่าใจหาย
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์ครับ
ซาบซึ้งกับโคลงทุกบทของอาจารย์ครับ...เรียบง่าย คลาสสิก เข้าถึงความรู้สึกเบื้องลึกได้ทันที...ขอบคุณที่ให้ สติ กับทุกชีวิตครับ
.
.
.
เข้ามาเยี่ยมเยียนอาจารย์ค่ะ
อ่านแล้วก็คิดถึงแม่นะคะ เป็นห่วงด้วยค่ะ
ยิ่งตอนนี้ บางคนแม่เป็น สว (สูงวัย) ท่านเริ่มชรา โปรดระวังเรื่องสุขภาพ โรคภัยจะเริ่มเข้ามารุมเร้า เช่น เบาหวาน ความดันโลหิตสูง ไตวาย และหัวใจวาย ขอฝากเรื่องเฝ้าระวังอาการฉุกเฉินเหล่านี้ไว้ด้วยนะคะ
.
.
.
ปิตามาตุนั้น หากยัง อยู่เฮย
บทหนึ่งพึงระวัง ท่านไท้
สุขภาพจิตกายัง ของท่าน แลนา
หากท่านเจ็บป่วยไข้ จุ่งได้ อาสา
กราบสวัสดีค่ะ..ท่าน ผอ.
โคลงทุกบทของท่าน ผอ.เพราะมากค่ะ..
ทำให้หนูคิดถึงพ่อ..คิดถึงแม่ที่สุด..
หนูไม่มีโอกาสที่จะได้ดูแลเมื่อท่านแก่ชรา..
หนูขอตั้งมั่นในความดีเพื่อทดแทนพระคุณของท่าน..ค่ะ
ท่านผอ.สบายดีนะคะ..งานยุ่งไหมคะ..ระลึกถึงท่านค่ะ
แวะมาสวัสดีค่ะ อ.ทนัน
วันนี้เหนื่อยจังค่ะ ไม่รู้ใครได้เป็นนายกนะค่ะ
ขอบคุณมากคุณสีตะวัน ที่เข้าร่วมสร้างสรรค์บล็อกให้มีชีวิตชีวามากขึ้น
"ภาพชีวิต คิดถึงแม่ จริงเอย" บาดลึกถึงหัวใจเลยครับ
ถึงจะเป็นพ่อก็เถอะ ไม่ต่างกันเลย เคยนอนอ้อมลูกไว้เช่นกัน
สวัสดีเช่นกันครับคุณครูเอ, ผมไปอบรมที่ กทม. 5-7 เม.ย.51 เพิ่งกลับมาถึงเช้านี้ และทราบด้วยความยินดีว่า อ.อาณา พรหมจ้อย ได้เป็นนายก อบต.ออนกลาง, ขอบคุณและขอให้โชคดีครับ
หนึ่งคนร้องให้ หนึ่งคนเจ็บปวด หนึ่งคนมีสุข
(เรา) (แม่) (พ่อ)
สวัสดีครับท่านร่มไม้ใหญ่ใกล้ทาง / ขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยม / พร้อมทั้งตั้งปริศนาไว้ใน"ชีวิตนี้เป็นของเราฤๅ 4" และมาเฉลยไว้ที่นี่ ขอบคุณอีกครั้งครับ.
คนเราเวลาตาย การร้องไห้ใคร่ครวญคิดถึงกันเป็นสิ่งที่แสนโง่
คนเราเวลาเกิด การหัวเราะ ดีใจ กับการเกิดนั้นยิ่งเป็นสิ่งที่โง่เขลากว่า...
กราบนมัสการครับพระคุณท่านสุญฺญตา ที่เคารพ
กราบขอบพระคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยม ขอให้เจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปด้วยขอรับ