การอยู่กับที่นานๆก็เป็นความประหลาดชนิดหนึ่ง นึกกับตัวเอง
ว่า " เออ เก่งแหะ มีชีวิตอยู่กับที่ ได้ตั้งหลายวัน "
แล้ว อารมณ์ ก็ประมาณว่า ไม่หลับ ไม่อยากนอน ในเวลากลางวัน
และไม่อยากอ่านหนังสือ แต่อยากจะวาดรูป คิดว่า รูป สามารถสื่อความคิด ความขัดแย้ง
ได้ดีกว่า ทางอื่น และช่วยแก้ปัญหาได้
นอกจากดูแลเข่า ทั้งสองข้างแล้ว ก็ดูแล แผลผ่าตัด
ตอนแรก ไปล้างแผลที่ รพ.เกือบทุกวัน ล่าสุด พยาบาลเห็นสภาพสองขา เลยจัดอุปกรณ์
ให้มาทำความสะอาดที่บ้าน แผลดีขึ้นแล้ว
ชีวิตมักมีบททดสอบจิตเราเสมอ
บางคนอยากมีเวลาอยู่กับที่ แต่บอกไม่มีเวลา
บางคนมีเวลาอยู่กับที่แต่อยากโบยบิน
มันสอนให้เราได้เรียนรู้เหตุของความไม่เที่ยง
ใคร "ปิ๊ง" ก่อน ได้ก่อน ใครยังแบก ก็ต้องแบกต่อไป
เรียนรู้ชีวิตจากการได้ปฏิบัติจริง สอนให้เราปล่อยได้ไวขึ้น (หรือเปล่า)
เรียนรู้การใช้ชีวิตจากพี่หน่อยเยอะมาก โดยเฉพาะ "ความอดทน"
ขอบคุณครูผู้เป็นตัวอย่างในการปฏิบัติค่ะ
ขอบคุณนะคะ
สิ่งที่เข้ามาในชีวิตคงเปรียบเหมือน "บททดสอบ" หลายๆ คนก็สอบผ่าน และอีกมากมายที่สอบตก หากสิ่งนั้นทำให้เราได้เรียนรู้
หายเร็วๆ นะคะ ^^
มายกมือเห็นด้วยกับพี่อึ่งอ๊อบเป็นอย่างมากค่ะ
ชีวิตดูเหมือนไม่เคยพอดี แต่จริงๆ แล้วมันขึ้นอยู่กับเราที่จะจัดให้มันพอดีได้อย่างไรต่างหาก แล้วก็พี่หน่อยก็เป็นกำลังใจสำคัญให้กับพวกเราทุกคนกันทีเีดียวค่ะ
พูดแล้วต้องขอกอดทีนึง ^ ^
จำได้ว่า ก่อนหน้านี้พี่หน่อยเขียนไว้ว่า
"เข้าเฝือก เป็นการเริ่มต้น ค้นหาสติ และอิสรภาพทางใจ"
บางที สถานการณ์ที่เกิดขึ้นอาจเพื่อให้โอกาสพี่หน่อยค้นหาอิสรภาพทางใจอย่างเข้มข้นก็เป็นได้
ขอให้เมตตาตัวเองมาก ๆ นะจ๊ะพี่หน่อย หายใจยาว ๆ เข้าไว้ ระลึกรู้ถึงลมหายใจเพื่อนำสติกลับมาอยู่กับตัว
ปูขอเรียนรู้การค้นหาอิสรภาพทางใจจากพี่หน่อยนะ ขอบคุณมากค่ะที่เมตตาให้โอกาสเรียนรู้ไปด้วย
สู้..สู้..นะจ๊ะพี่หน่อย ให้กำลังใจเต็มที่เลยจ้า