ชีวิตหลังการเรียนจากมหาวิทยาลัย

ชีวิตหลังการเรียนจากมหาวิทยาลัย

      หลังจากที่สภามหาวิทยาลัยได้อนุมัติให้คนตานี คนนี้ได้สำเร็จการศึกษาเมื่อวันที่ 8 มีนาคม 50     คนตานี คนนี้ได้ตระเวนตามประสานักศึกษาที่พึ่งออกมาจากรั่วมหาวิทยาลัยใหม่ ลอยไปเรื่อยไม่มี      ที่จอด ไม่มีสิ่งใดทำ  อยู่ไปเรื่อยๆ ตามประสา คนตกงาน หลังจากที่ตระเวนไปตามที่ต่างๆ โดยได้เริ่มการตระเวนเดินทางไป ก.ท.ม .เพื่อฝึกอบรมเป็นวิทยากรกระบวนการ ของกรมสิทธิและเสรีภาพ กระทรวงยุติธรรม  เพื่อเป็นวิทยากรอบรมแก่เด็ก และเยาวชนที่จะเข้าร่วมโครงการอบรมศาสนธรรมนำสันติสุข จังหวัดชายแดนภาคใต้ โดยไปอบรมกว่า 1สัปดาห์ที่โรงแรมรอยัลริเวอร์ นับเป็นการตระเวนงานแรกที่จบการศึกษามาแล้ว

                การตระเวนครั้งที่สอง ก็ตระเวนจากกทม มาสู่สงขลา กับโครงการอบรมเยาวชน เช่นเดี่ยวกัน แต่ว่าเป็นอีกหน่วยงานหนึ่ง นั้นก็คือ ศูนย์อำนวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้ หรือ ศ.อบต   อยู่ สัปดาห์กว่าๆ ก็หมดไปประมาณ 2 รุ่น แต่หลังจากนั้นไม่นานว่าจะเข้า รุ่นที่3 แต่ว่ามีคำสั่งด่วนจาก ผู้จัดการใหญ่(แม่)ให้กลับออฟฟิค(บ้าน)ด่วน ก็เลยต้องรีบเดินทางกลับ เพื่อไปทำงานใหญ่มาก     (กรีดยางและถ่างสวนยาง) เลยต้องกลับมาตามคำสั่ง หลังจากนั้นก็หยุดตระเวนไป หลายสัปดาห์    ย่างเข้าเดือน 5 ก็กลับมาสู่รั่วสีบลูมหาวิทยาลัยแม่ที่ให้ใบปริญญา เพื่อพบปะกับน้องๆ และตระเวนไปอีกรอบในฐานะผู้ช่วยอาจารย์ แต่ก็ทำได้ไม่นานเช่นกัน เพราะต้องกลับออฟฟิค ตามคำสั่งคุณแม่    เพื่อปลูกยาง  ก็เลยได้พักยาวที่บ้าน

                หลังจากอยู่บ้านก็ได้เวะมาลงใบสมัครไว้ที่มหาวิทยาลัยหนึ่งอยู่ที่อำเภอยะรัง และก็กลับบ้านไปกรีดยางตามเดิม ไม่นานหนักทางมหาวิทยาลัยก็ได้เรียกตัวมาให้มาสัมภาษณ์ ก็ไม่คิดว่าจะได้มาที่นี้ เพราะคนมาลงใบสมัครหลายๆคน ก็อาจจะเป็นเพราะความประสงค์ของพระผู้เป็นเจ้าที่ได้ให้ทางนำแก่เรา และกำหนดไว้แล้วว่าจะต้องมาที่นี้ และคนตานีก็ลงหลักปักฐาน ณ ที่นี้ เมื่อวันที่ 15 ก.ค.50  จน ณ เวลานี้