9: "แสนสุขใจได้ไปวัดในวันมาฆบูชา....ที่บังกลาเทศ"
หลังจากหายหน้าหายตาไปหลายวัน เนื่องจากแณณมีสอบภาษาฝรั่งเศส และช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาก็มีการจัดเลือกตั้งนอกราชอาณาจักร ณ กรุงธากา (ระหว่างวันที่ 22-23 กุมภาพันธ์ 2551) รวมทั้งมีงานเลี้ยงs ( พหูพจน์นะคะ เพราะมีหลายงานค่ะ) อำลาพี่ข้าราชการที่หมดวาระการออกประจำการที่ประเทศนี้ และจะต้องเดินทางไปประจำการที่อื่นต่อในอีก 2-3 วัน นี้ อีกทั้งการไปร่วมงานวันชาติของประเทศอื่นๆ เลยไม่ได้เข้ามาที่ go2know คิดถึงมากๆ เลยค่ะ
สมัยแณณเป็นเด็ก เคยท่องขึ้นใจว่า "มา- วิ- อา -3- 6 -8- เข้า- ออก -8- 11-" เป็นสูตรที่แณณคิดขึ้นมาเองสมัยเรียนหนังสือ และแณณใช้ท่องเพื่อเตรียมสอบวิชาพระพุทธศาสนา จนปัจจุบันก็ยังจำได้ เวลาใครถามว่า วันสำคัญทางพุทธศาสนาทั้ง 5 วันนี้อยู่ในช่วงไหนของปี แณณก็จะตอบได้เสมอ เป็นเพราะเคยท่องไว้จนจำได้ขึ้นใจนั่นเอง
คำว่า "มา" ของแณณนั้น ย่อมาจาก "มาฆบูชา" ซึ่งจะตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ กลางเดือน 3 หรือประมาณราวเดือนกุมภาพันธ์ แต่หากเป็นปีอธิกมาส (ปีที่มีเดือน 8 สองหน) วันมาฆบูชาจะเลื่อนไปเป็นวันขึ้น 15 ค่ำกลางเดือน 4 หรือประมาณเดือนมีนาคม
หากอยู่เมืองไทย จะมีพี่ที่เคารพรักกันมาตั้งแต่สมัยเรียนอยู่โรงเรียนราชินีบน ท่านหนึ่ง ชวนไปเวียนเทียนด้วยกันเสมอ แต่หลายๆ ปีให้หลังมานี่ ห่างหายไม่ค่อยได้พบปะกัน เนื่องจาก แณณก็มีครอบครัวแล้ว จะติดเพื่อนเหมือนแต่ก่อนก็คงจะไม่ดี กอปรกับหน้าที่การงานและกิจกรรมต่างๆ ก็มีมาก จึงทำให้ไม่ค่อยได้พบปะกัน แต่ความทรงจำและความรู้สึกดีดีที่เกี่ยวกับพี่ท่านนี้ก็ยังคงอยู่เสมอ สิ่งหนึ่งที่จำได้ดีคือ พี่ท่านนี้จะชวนไปเวียนเทียนในวันสำคัญทางพุทธศาสนาอยู่เป็นประจำ อาจจะเป็นที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยบ้าง ที่วัดปทุมวนารามบ้าง ตามแต่โอกาสจะอำนวย
วันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2551 นอกจากจะเป็นวันมาฆบูชาชองชาวพุทธแล้ว ยังเป็นวันหยุดประจำปีของชาวบังกลาเทศ คือวัน International Mother Languages Day ซึ่งเป็นวันที่มีความสำคัญมากในประวัติศาสตร์ ของชาวบังกลาเทศ ตามที่เพื่อนชาวท้องถิ่นได้เล่าเรื่องให้ฟัง
แณณได้ไปค้นคว้าเพิ่มเติมจาก wikipedia ได้ข้อมูลเพิ่มเติมมาว่า เมื่อวันที่ 21 กุมภาพันธ์ ปี ค.ศ. 1952 (corresponding to 8 Falgun 1359 in the Bangla calendar) มีนักศึกษาจำนวนหนึ่งได้เรียกร้องให้มีการยอมรับ ภาษาบังกลา เป็นภาษาประจำชาติของปากีสถาน (ในเวลานั้นประเทศบังกลาเทศยังคงเป็นส่วนหนึ่งของปากีสถานตะวันออกอยู่) และนักศึกษาเหล่านั้น ถูกตำรวจและทหารยิงจนเสียชีวิตกลางกรุงธากา
ต่อมาวันที่ 17 พฤศจิกายน ปี ค.ศ. 1999 องค์การยูเนสโก ได้ประกาศให้วันที่ 21 กุมภาพันธ์ ของทุกปี เป็นวัน International Mother Language Day หรืออีกชื่อหนึ่งคือ Language Movement Day และให้เป็นวันที่มีการส่งเสริมความหลากหลายทางด้านภาษาและวัฒนธรรม
Shaheed Minar, or the Martyr's monument, located at Dhaka University Campus, Bangladesh, commemorates the sacrifice for Bangla Language on 21 February 1952
อนุสาวรีย์ที่ตั้งอยู่ ณ มหาวิทยาลัยธากา เพื่อระลึกถึงเหล่านักศึกษาที่เสียชีวิตจากเหตุการณ์เมื่อวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 1952
แณณเองก็ยังไม่มีโอกาสได้ไปเยี่ยมชมสถานที่จริง ได้แต่เฉียดๆ เท่านั้นค่ะ เมื่อเดือนก่อนเจ้านายผู้ใจดีพาเรานั่งรถไปดูตลาด New Market ที่อยู่ใกล้ๆ มหาวิทยาลัยธากา และอาจจะได้ไปเยี่ยมชมมหาวิทยาลัยด้วย ทันใดนั้นก็เกิดเหตุการณ์ระทึกขวัญขึ้น เนื่องจาก รถทุกคันที่อยู่ข้างหน้าเรา หันหัวกลับ ขับย้อนศร มาทางเราซึ่งกำลังมุ่งหน้าไป พอส่องไปดูข้างหน้าก็ตกกะใจ เกิดอะไรกันนี่ ผู้คนยืนเต็มถนน มืดฟ้ามัวดินไปหมด (ในเวลาปกติ คนที่นี่ก็เยอะอยู่แล้ว เวลาเกิดจลาจลนี่ก็ ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ เยอะแบบแทบจะเหยียบกันตายเลยนะคะ) คนที่มากมายนั้น ปิดทางไม่ให้รถทุกคันเดินหน้าต่อไป แม้แต่รถบรรทุก สิบล้อ หกล้อของทหารก็ต้องหันหัว กลับลำกันมาทางเราหมด คนขับรถก็เรียนท่านทูตว่า ไปต่อไม่ได้แล้วครับ จะกลับรถไปวิ่งเลนส์ตรงข้ามก็ไม่ได้ ก็คงต้องหันหัวกลับเลนส์เดิม เหมือนรถคนอื่นนี่แหละ เราทุกคนในรถก็ตื่นเต้น หวาย! ไม่น่าเชื่อว่ามาไม่ถึงเดือนจะได้เป็นพยานรู้เห็นเหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้น จะได้ออก CNN หรือ BBC กันก็คราวนี้ละ
เราก็เลยเลี้ยวกลับวิ่งย้อนศรไปเหมือนคันอื่นๆ เขา ขณะอยู่ในรถก็พยายามเช็คข่าวว่านี่เกิดจลาจลกันอีกแล้วหรือ ตอนมาถึงใหม่ๆ ก็ดีใจว่าเรามาในช่วงเวลาที่เหตุการณ์สงบ ไม่อันตราย แต่ที่ไหนได้ ยังไม่ถึงเดือน ออกฤทธิ์แล้ว แต่แณณก็ยังมันส์ๆ อยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น สุดท้ายทราบว่า นักศึกษารวมตัวกันประท้วงมหาวิทยาลัยที่มีข้อสอบรั่ว ออกมาก่อนสอบ และรู้สึกว่าไม่ยุติธรรม การประท้วงดังกล่าว ยืดเยื้ออยู่ 4-5 วัน ก็สงบลง อาทิตย์ต่อๆมาเราเลยได้มีโอกาสไปเดินเล่นที่ New Market สมความตั้งใจ แต่ก็ยังได้รับคำเตือนว่าอย่าเพิ่งเข้าไปในมหาวิทยาลัยธากา รอดูเหตุการณ์สักพักจะดีกว่า เพื่อความปลอดภัย
กลับมาเข้าเรื่องนะคะ ดังนั้น ในวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2551 ข้าราชการ สถานทูตทุกท่านจึงได้หยุดในวันนี้ตามวันหยุดราชการของบังกลาเทศ เราจึงได้มีโอกาสไปวัดพุทธในกรุงธากาเพื่อถวายแท๊งค์น้ำแด่พระสงฆ์ ไว้ใช้สอยต่อไป ซึ่งการทำกุศลครั้งนี้เป็นความคิดริเริ่มของพี่ข้าราชการท่านที่กำลังจะหมดวาระประจำการที่ประเทศนี้และกำลังจะไปประจำการที่ประเทศอื่นต่อไป ต้องขอบพระคุณพี่ท่านนี้ไว้ ณ ที่นี้ ที่ทำให้พวกเราได้มีโอกาสทำบุญในวันมาฆบูชา ที่บังกลาเทศ
วัดที่เราไปกันชื่อ International Buddhist Monastery ค่ะ วัดนี้มีพระประธานให้สักการะบูชา สถานที่ในบริเวณวัดนับว่าพอเพียงดีค่ะ สีของจีวรพระก็หลากหลาย เข้มบ้าง อ่อนบ้าง เราโชคดีที่ได้ล่ามแปลภาษาท้องถิ่น เป็นภาษาไทยได้ คุณล่ามคนนี้เคยไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเอแบค และเคยทำงานอยู่ในเมืองไทยพักหนึ่งจึงกลับมาใช้ชีวิตที่บังกลาเทศ ภาษาอังกฤษดีมาก ภาษาไทยก็นับว่าใช้ได้ดี สื่อสารให้เราและพระสงฆ์เข้าใจกันได้ดี พระสงฆ์ที่นี่ก็สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ดี ทำให้ไม่มีอุปสรรคในเรื่องการสื่อสารแต่อย่างใด พระท่านไม่ได้อาราธนาศีล แต่ได้สวดให้พรเป็นภาษาบาลี สันสกฤต หากฟังผิวเผิน เราจะไม่ทราบเลยว่าเป็นพระสงฆ์ชาวบังกลาเทศ เพราะท่านสวดเหมือนกับพระไทยเปี๊ยบเลยค่ะ
พวกเราที่นี่ทุกคน ก็แสนสุขใจ ที่ได้มีโอกาสไปวัดในมาฆบูชา แม้เราจะอยู่ในประเทศที่คนส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลามก็ตาม
สมัยตอนเรียนอยู่ที่อังกฤษ เหล่านักเรียนไทยและพี่ที่เป็นเจ้าของร้านอาหารไทยที่ทุกคนเคารพรัก ก็มักจะพากันไปวัด บ่อยเลยค่ะ ที่อังกฤษนั้นมีวัดไทยอยู่หลายแห่ง ทั้งวัดพุทธประทีป ที่เมืองวิมเบิลดัน กรุงลอนดอน และหากเป็นใกล้ๆ มหาวิทยาลัยที่แณณเรียนอยู่ก็จะมี วัดป่านานาชาติ ที่ เมืองวอร์ลิค (เมืองโคเวนทรี่) ซึ่งเป็นสาขาของ วัดหนองป่าพง (วัดป่านานาชาติ) ของหลวงปู่ชา ที่จังหวัดสกลนคร (หากข้อมูลไม่ถูกต้องขออภัยนะคะ แต่เท่าที่แณณจำได้ น่าจะใช่ชื่อนี้ค่ะ) หลวงพ่อเจ้าอาวาส ที่วัดนั้นเป็นฝรั่งแท้ๆ ค่ะ แต่พอพูดไทยได้ เพราะเป็นลูกศิษย์หลวงปู่ชา ท่านเคยมาบวช จำพรรษา รวมทั้งออกธุดงค์ อยู่เมืองไทยนานหลายปี
ดังนั้น พุทธศาสนิกชน ไม่ว่าชาติไหนก็เหมือนกันนะคะ มีสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจสิ่งเดียวกัน มีอะไรที่พอจะช่วยเหลือกันได้ก็ช่วยกันไป เพื่อทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาค่ะ แต่ก็ต้องไม่ทำให้ศาสนามาขวางกั้น ความเป็นมิตรระหว่างคนต่างศาสนานะคะ เพราะหากคิดอย่างนั้น แณณต้องไม่ได้เป็นเพื่อนกับพี่บังฯ น้องบังฯ ที่น่ารัก และมีน้ำใจดี ที่นี่สิคะ
ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบเรื่อง International Mother Language Day จาก www.wikipedia.com
ประณยา จองบุญวัฒนา 24 กุมภาพันธ์ 2551
หมายเหตุ: แณณได้ถ่ายรูปที่ไปวัดกันหลายรูปเลยค่ะ แต่ปัจจุบัน หากล้องถ่ายรูปไม่เจอค่ะ กล้องหายไปไหนไม่ทราบ เสียใจมากเลยค่ะ เพราะเป็นคนที่ชอบถ่ายรูปมากๆ
รูปที่มีอยู่ในกล้องนั้น เป็นรูปที่ต้องนำมาใช้ในงานของสามีด้วยค่ะ และแณณก็ยังสัญญากับอีกหลายๆ คนว่าจะส่งรูปไปให้ นี่กล้องดันมาหายไป แย่เลย.....เลยไม่ได้นำรูปมาให้ชาว go2know ได้เห็นกันเลยนะคะ จะซื้อกล้องใหม่ที่นี่ก็ไม่เหมาะค่ะ กลับไปซื้อเมืองไทยดีกว่าค่ะ
ความเห็น (6)
สวัสดีค่ะคุรแณณ
มาอนุโมทนาสาธุ ด้วยค่ะ ที่ได้ทำกุศลในต่างแดน และกำลังจะได้ต่อบุญ ต่อไปอีก ในการถวายผ้าไตรจีวร ที่กำลังจะเดินทาง ข้ามน้ำ ข้ามทะเล ไปสู่มือคุณแณณ ให้ได้ถวายสงฆ์สมใจปรารถนาเลยค่ะ
พี่โยคีน้อยคะ
- ขอบคุณนะคะ ระหว่างที่แณณหายไปเลยได้ทราบว่า พี่มีอุปสรรคในเรื่องการส่งของ ขณะนี้สามีได้ประสานกับกระทรวงการต่างประเทศของที่นี่แล้ว จึงต้องขอข้อมูลเพิ่มเติมจากพี่โยคีน้อยด้วยค่ะ
- ขอทราบมูลค่า น้ำหนัก จำนวนชิ้นของผ้าไตร จีวรที่จะจัดส่งมาด้วยนะคะ เพราะการที่จะทำหนังสือขอยกเว้นภาษีในการนำของออกได้นั้น ต้องมีข้อมูลเหล่านี้ประกอบด้วยค่ะ
- ดังที่เรียนพี่ไปว่า หากสามารถส่งของไปที่จิตตะกองได้เลย แณณจะประสานกับคนไทยในพื้นที่ไว้ แล้วพวกเราค่อยเดินทางจากสอท. ณ กรุงธากาไปวัดอีกครั้งค่ะ
- ได้ข่าวมาว่าทางไปวัดค่อนข้างลำบากและต้องมีการขออนุญาตทางการก่อนด้วยค่ะ
- ตามมาอ่านทันที
- สอบภาษาฝรั่งเศสยากไหมครับ
- ผมชักลืมๆๆไปบ้างแล้วไม่ได้ใช้นาน
- ฮ่าๆๆ
- คืนอาจารย์ผู้สอน
- อยู่ในต่างประเทศมีกิจกรรมเกี่ยวกับพระพุทธศานาบ่อยไหมครับ
- ขอบคุณครับ
คุณขจิตคะ
- แณณตอบไวเหมือนกันค่ะวันนี้ เพราะหายไปนาน วันนี้หลังจากทำงานบ้านที่คั่งค้างหลายวันจนเสร็จแล้ว เลยได้มาโม้ต่อที่นี่ค่ะ
- คุณขจิตก็ถามได้ที ให้แณณได้อวดตัวเลยนะคะ แณณว่าข้อสอบก็ไม่ง่ายแต่ก็ไม่ยากเกินไปนักค่ะ ได้ 23 ครึ่งเต็ม 25 คะแนนค่ะ ได้เท่าการสอบครั้งที่แล้วเลย
- แณณ ก็ แบบว่ากลัวเสียชื่อคนไทยค่ะ เลยต้องอ่านหนังสือสอบกันหน่อย ก็ดีที่สามารถบังคับใจตัวเองให้ไม่มาแวะที่ go2know ได้ในวันที่สอบ (20 กุมภาพันธ์ 2551) ก็เลยได้นั่งอ่านหนังสือตั้งแต่ 6 โมงเช้า ไปจนกระทั่งสอบในเวลา 6 โมงเย็น แบบ Non-stop เลยค่ะ
- วันนั้น กลางวัน สามีต้องออกไปซื้อ Pizza มาทาน แณณไม่บริการทำอาหารให้ค่ะ ใจร้ายไหมคะ :)
- นี่ยังเหลืออีกตั้ง 100 กว่าคะแนนที่ต้องสอบค่ะ ครั้งหน้าสอบออรัลด้วยค่ะ แณณเขินๆ ไม่ค่อยกล้าพูดภาษาฝรั่งเศส น่ะค่ะ ทั้งๆ ที่เวลาเขียน essay สั้นๆ นี่จะได้คะแนนดีนะคะ แต่พอเวลาพูดกลับไม่ค่อยกล้าพูด ไม่มั่นใจค่ะ
- เหมือนตอนก่อนไปเรียนเมืองนอก แณณไม่ค่อยกล้าพูด ภาษาอังกฤษ ทั้งที่สอบ IELTS ได้ คะแนน speaking ใช้ได้ แต่พอไปเรียนอยู่จริงๆ ก็พูดได้ สื่อสารได้ค่ะ
- ใครมีวิธีอะไรดีดี แนะนำได้นะคะ ทุกวันนี้ก็ดูทีวี ฟังเพลง ภาษาฝรั่งเศสอยู่ค่ะ
- ส่วนเรื่องกิจกรรมเกี่ยวกับพุทธศาสนาก็มีตามโอกาสค่ะ แต่ก็ไม่บ่อยเท่าที่เมืองไทยนะคะ ที่ผ่านๆมา สถานทูตไทยก็เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในเรื่องนี้อยู่เหมือนกันค่ะ ไว้หากมีงานอะไร จะรายงานให้ทราบก็แล้วกันนะคะ
สวัสดีค่ะน้องแณณ
- ครูอ้อยก็เคยเรียนภาษาฝรั่งเศสนะคะ แต่คืนอาจารย์ไปหมดแล้วค่ะ อิอิ
- ว่างๆ ครูอ้อยจะขอมาฟื้นฟูภาษาฝรั่งเศส กับน้องแนน นะคะ คุณครู
- ดีใจ ยินดี ที่น้องแณณ ได้ทำกิจกรรมเกี่ยวกับศาสนา ทั้งได้บุญ ได้กุศล ครูอ้อยขออนุโมทนา จิตด้วยนะคะ
- รักษาสุขภาพนะคะ อย่านอนดึกมากนักนะคะ
รักและคิดถึงเสมอค่ะ
ครูอ้อยขา
- แณณยินดีแลกเปลี่ยนความรู้ภาษาฝรั่งเศสกับครูอ้อยนะคะ แต่คงไม่กล้า ยกตน เป็นครูกับผู้เป็นครูตัวจริง ทั้งตัว หัวใจและจิตวิญญาณ อย่างครูอ้อย นะคะ
- การทำกิจกรรมเพื่อทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาก็ทำให้แณณรู้สึกยินดีมากค่ะ เพราะแณณเองก็ไม่ได้เป็นคนดีอะไรนักหนา วันๆ อาจจะไม่ได้คิดดี พูดดี ทำดีอยู่ตลอด แต่หากพยายามครองตน และฝึกตนเองให้พยายาม คิด พูด และทำแต่สิ่งที่ดีดี เดี๋ยวสักวันก็คงจะมีสติดีที่คอยเตือนตัวเองได้ทุกขณะ ให้ไม่ทำอะไรที่ไม่ดี นะคะ
- เวลาจิตใจไม่สงบ ยุ่งมากๆ หรือมีสิ่งเร้าจากภายนอกก็อาจทำให้เราพลาดพลั้งทำอะไรไม่ดีไปบ้าง
- แต่แณณโชคดีที่ปัจจุบัน มีชีวิตที่สุข สงบ พบเจอแต่กัลยาณมิตร และแวดล้อมไปด้วย คนที่มี จิตใจดี เมตตา เป็นมิตร คิดดี ต่อกันและกัน ทำให้ จิตใจ สดชื่น แจ่มใส ก็เลย พลอยได้คิดที่จะทำอะไรดีดีไปด้วยนะคะ