การเดินทางอย่างไม่มีขอบเขต โลกแห่งศิลปะ 1
ภาพเหล่านี้ วาดขึ้น ช่วงหลัง ออกจาก
รพ.ศรีนคนรินทร์ 19 มกราคม 51
เคยฝันว่าอยากทำงานวาดรูป เพราะเวลาที่เข้าค่ายศิลปะและสิ่งแวดล้อม
กับเด็กๆ เวลา เราอยู่กับ วิทยากร ที่มีผลงานบันทึก สวยๆ ในสมุดบันทึก อย่างเช่น
คุณกมล โกมลผลิน หรือ คุณหมอหม่อง เวลาเปิดงานของวิทยากรแต่ละหน้า
ทำให้ใจรู้สึกว่า ความงามจากการวาดจากที่เห็น จากที่สังเกต จากในใจ สื่อมาได้ถึงเพียงนี้
และเวลาเห็นสีสัน ที่เด็กๆใช้วาดภาพ เด็กๆไม่เคยกลัวสี และไม่ได้คิดมากกับการลงสี
จึงรู้สึกว่า เด็กๆ ไม่มีขอบเขต ไม่มีความคาดหวังใดๆ เพียงต้องการเอาภายในออกมาเพื่อ
ความชื่น ในใจตนเท่านั้น อย่างอื่นก็เป็นสิ่งที่ไม่คำนึงถึง
งานแรกๆ จึงนึกถึงธรรมชาติ เช่นนี้
ความเห็น (6)
ชอบรูปนกเงือกรูปสุดท้ายจังเลยค่ะ พี่หน่อย
สวัสดีครับคุณหน่อย
ผมชอบวาดรูปอยู่บ้างเหมือนกัน คุณหน่อยใช้สีได้อารมณ์จริง ๆ ครับ กล้า และมีพลัง ( เหมือนอ.เฉลิมชัยแกพูดนะครับ )
ผมไม่เคยเล่นกับสีแบบนี้ดูบ้างเลย คงติดกรอบอะไรซักอย่าง และกลัวเปลืองสีน่ะครับ ฮา....
พี่หน่อยวาดภาพ ลงสีได้สวยจัง ชอบรูปแรกผีเสื้อน่ะค่ะ ^ ^
น้องหน่อยค่ะ จินตนาการภาพผีเสื้อน้อยตัวน้อยได้น่ารักมากคะ ภาพนกที่บินดูปีกเขากล้าแกร่งมีพลังในตัวเองยิ่งนัก และภาพของนกเงือก2ตัว ซึ้งปัจจุบันมีการรักษาพันธุ์ด้วย จะขอรอชมภาพนะค่ะ
สีสันเหมือนแกงส้มปักษ์ใต้เลยครับ สดใสมีพลัง
ชอบนกเงือกครับ
อยากได้ภาพไปแปะฝาผนังบ้านได้ป่าว
ถ้าสงวนลิขสิทธิ์ขอความกรุณาเมล์แจ้งด้วยครับ
...ขอบคุณครับ