13. อุมะจิ – ดงบัง – แม่กลอง (หัวใจท้องถิ่น : เจ้าเอื๊อกมาเมืองไทย)
ทางฝ่ายเมืองไทยเรา ก็ได้ผู้ที่ทำงานอยู่กับชุมชนมาอภิปรายแสดงความคิดเห็นสองท่าน ภญ. ดร. สุภาภรณ์ ปิติพร จากมูลนิธิอภัยภูเบศร ซึ่งทำงานด้านสมุนไพรกับหมู่บ้านดงบัง หมู่บ้านที่ผลิตสมุนไพรอินทรีย์ให้มูลนิธินำไปแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ต่างๆ ให้ความเห็นว่า ตัวอย่างของหมู่บ้านอุมะจิเป็นแรงบันดาลใจที่ดี แสดงให้เห็นความพยายามในหลายๆด้าน ตั้งแต่การผลิต ความพยายามในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ การตลาดที่ไม่เสแสร้ง และช่วยนำไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน พลังของเครือข่ายที่ผู้บริโภคมีส่วนเข้ามาช่วยในการพัฒนาชุมชน ชาวบ้านมีความจริงใจ มีน้ำใจ ในการทำธุรกิจ ถือเป็นธุรกิจเพื่อสังคมชนิดหนึ่ง สำหรับชุมชนไทยอาจมีบริบทที่แตกต่างจากชุมชนในญี่ปุ่น สิ่งที่ต้องคิดก็คือ จะเข้าไปเป็นพันธมิตร ช่วยในการพัฒนาชุมชนโดยชุมชนเองได้อย่างไร ให้ชุมชนนั้นเข้มแข็งได้ด้วยตัวเอง
คุณ สุรจิต ชิรเวทย์ ประธานหอการค้าจังหวัดสมุทรสงคราม ชี้ให้เห็นปัญหาของจังหวัด ว่าเป็นไปในทิศทางตรงกันข้ามกับบ้านอุมะจิ ขณะที่อุมะจิต้องการดึงความสนใจจากผู้คนภายนอก พยายามเปิดการท่องเที่ยวชุมชน จังหวัดสมุทรสงครามนั้นมีทรัพยากรที่จะดึงดูดความสนใจมากมาย ทำให้การท่องเที่ยวไหลทะลักเข้ามาจนตั้งรับไม่ทัน เกิดปัญหาการท่องเที่ยวที่ไม่เอื้อให้กับสภาพความซับซ้อนเชิงนิเวศของท้องถิ่น เช่น นักท่องเที่ยวไปชมหิ่งห้อยเวลาดึก ทำความรำคาญให้ชาวบ้านจนต้องตัดต้นลำพูหน้าบ้านทิ้ง เป็นต้น การท่องเที่ยวต้องเข้าใจความละเอียดอ่อนและซับซ้อนของท้องถิ่นให้ดี มิเช่นนั้นก็จะกลายเป็นตัวทำลายทรัพยากรที่มีอยู่
ความเห็น (4)
ผมสนใจอะไรบ้านบ้านประมาณนี้แหละครับ ค้นคว้าอะไรไปเรื่อยเปื่อยจนมีคนแนะนำหนังสือเล่มนึงให้ผมอ่านชื่อ "ประสบการณ์ที่ยิ่งใหญ่ในหมู่บ้านเล็กๆ" ผมเพิ่งได้อ่านเมื่อเดือนที่แล้วนี้เอง ดีใจมากครับที่ได้เห็นมันแล้ว และผมก็จะแปลเอามันมาประยุกต์ให้เข้ากับหมู่บ้านผมครับ ...อ้อหมู่บ้านผมชื่อว่าบ้านนากอกนะครับ อยู่จังหวัดหนองบัวลำภู มีคนเคยบอกผมว่านั่นเป็นจังหวัดที่ยากจนที่สุดของประเทศไทยด้วยแหละครับแฮ่ๆ
ขอบคุณ คุณตาหนุ่ม ที่อ่านหนังสือนะคะ
หนองบัวลำภูมีป่าตั้งเยอะ อย่าไปเชื่อคนที่วัดความรวยด้วยเงินอย่างเดียวเลยค่ะ : )
นภาพร ศงสนันทน์
ถึงพี่มุ วันที่ 25 มิถุนายน 51 นี้ ต้องไปเล่าเรื่องประสบการณ์ยิ่งใหญ่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ของพี่มุที่แปลไว้ ให้ทางผู้จัดการสหกรณ์ฯ ในเขตฟัง ยังไงซะก็ขอสวมวิญญาณพี่มุหน่อยนะคะ...อิอิ จะพยายามทำให้ดีที่สุด
เล่าเรื่องประสบการณ์ยิ่งใหญ่ในหมู่บ้านเล็กๆเป็นอย่างไรบ้างคะ เดือนหน้าฉบับพิมพ์ครั้งที่สองจะออกแล้ว เพิ่มรูปประกอบเข้าไปเยอะแยะเลย น่าจะอ่านง่ายขึ้นอีกหน่อย อย่าลืมอุดหนุนกันนะคะ