.....ตอนต่อเนื่อง เมื่อกาแฟเคลื่อนตัวผ่านกระแสวัฒนธรรมและความนิยมมายังเมืองผู้ดี อังกฤษ ก็มีการเรียกในสำเนียงที่เป็นแบบอังกฤษ ว่า"coffee"
.....ส่วนคนไทยเองก็เรียกเพี้ยนมาในแบบที่เป็นไท้ย เป็นไทย จากที่เขามาว่า "คอฟฟี่" มาเป็น "โกปี๊" และ "กาแฟ" อย่างที่คุ้นปาก เวลาเราเรียกกัน ระรินว่าก็ ใช้ได้นะคะ ดีกว่าเพี้ยนจาก "คอฟฟี่" เป็น "ก๊อปปี้" ก็ถือว่าดีมากแล้ว
......อะ แล้ว เพื่อนบ้านเราอย่าง เมืองลาวหล่ะ เรียกว่า อะไร ก็....ประมาณว่า ก่าแฟ้...อะไรอย่างนั้น แต่ที่แน่ๆ ตอนเพื่อนของระรินซื้อมาฝากนั้น กิโลฯ ละ 300 บาทไทย คิดดูซิคะว่ากี่กีบของเมืองลาว และรสชาติดีใช่ได้แต่ถุงที่เพื่อนซื้อมาฝากระรินนั้น ระรินพูดอย่างไม่อายหรือโกหก หรือกลัวเพื่อนโกรธเลยนะคะว่า อาราบิก้าเมืองไทย จากดอยตุง รสดีกว่าเป็นไหนๆ
......นั้นแปลว่าอะไร นั้นก็แปลว่า สายพันธุ์ พื้นที่ที่ปลูก กรรมวิธีการเก็บเกี่ยวและการคั่วมีผลอย่างมาก
ขอบคุณ คุณสุขสมนะคะ ที่เข้ามาอ่านบทความของ ระริน ไม่ได้ตั้งใจจะตั้งตนเป็นกูรูด้านกาแฟนะคะ เพียงแค่อยากนำบางส่วนบางตอนที่ผู้เขียนบางเล่มที่ ระรินชื่นชม มาอ้างถึง แล้วเพิ่มบางส่วนเท่าที่ระรินรู้มาลงไปก็เท่านั้น ถ้าสักวัน ผู้เขียนหนังสือที่ระรินชอบ เขาได้อ่านบ้างก็ดีซิคะ เข้าจะได้มีกำลังใจ ...ขอบคุณอีกครั้งนะคะ
เอากาแฟกับขนมมาฝากค่ะ
มาเยี่ยมมาเรียนรู้ ตำนานกาแฟ
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณคุณอาSasinanda นะคะ ขอบคุณมากจริงๆคะ กาแฟที่คุณอาส่งมาให้ เฉพาะถ้วยช็อทเอสเปรสโซก็น่ารักน่าจิบมากคะ ถ้าระรินมีโอกาสได้จิบเหมืองที่ส่งรูปมาให้คงโชคดี ระรินนั่งอ่านBlogกับคุณแม่ ...คุณแม่ท่านดีใจที่สิ่งที่ระรินศึกษาและได้ทำนั้น มันงอกเงยออกมาเป็นบทความให้เพื่อนพี่น้องในบ้านGotoknowได้อ่านเพลินๆ ท่านฝากขอบคุณรูปสวยๆมาด้วยคะ....ช่วยติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ
....วันนี้คุณsuksomดื่มกาแฟอุ่นๆ สักถ้วยรึยังคะ ... หากบทความของระรินพอจะทำให้คุณยิ้มได้ ....ติดตามอ่านต่อด้วยนะคะ
สวัสดีคะป้าแดง.....คุณแม่ของระรินฝากทักทายป้าแดงมาด้วยคะ จากอดีตเจ้าหน้าที่บริหารวิทยาลัยพยาบาลอุดรฯ ท่านบอกว่า เสียดายท่าบ่อ กับ ศรีเชียงใหม่ใกล้กันนิดเดียว น่าจะได้รู้จักกัน ....
....แต่ตอนนี้ท่านประจำอยู่โรงพยาบาลบ้านไผ่คะ...
....ขอบคุณป้าแดงที่ติดตามอ่านงานของหลานนะคะ....
....ตอนต่อไป ...... ให้กำลังใจหลานด้วยนะคะ.......
.....คุณอา เกษตรยะลา ขา....ตามให้กำลังใจหลานมาตลอด.....
.....ขอกำลังใจ ติดตามอ่านต่อด้วยนะคะ.....
.....ขอบคุณมาก ๆ คะ.....
....สวัสดีคะคุณลุงเอก....ขอบคุณมากนะคะ .... หลานแอบเข้าไปอ่านBlogของคุณลุงมาคะ ..จะว่าแอบก็คงไม่ได้ เพราะบอกให้คุณลุงทราบ....ระรินไม่ใช่กูรูด้านกาแฟ แต่จะขอเล่าในแบบแม่ค้าขายกาแฟ ซึ่งเป็นอาชีพที่รักมากแต่ได้แสดงออกน้อยกว่าอาชีพหลักอย่างการดูแลกิจการให้ที่บ้าน ดังนั้นการได้แอบๆเขียนบทความให้ครอบครัวGotoknowได้อ่านเพลินๆ ก็เป็นอีกทางออกหนึ่ง
....ขอฝากเนื้อฝากตัวและขอกำลังใจไปนานๆ นะคะ.....
พี่ออตขา.....คุณมณีขอสั่งเสื้อค่ะ
เอา เบอร์ S คะ ถ้าไม่ได้จริงๆ ถึง เปลี่ยนเป็น เบอร์ M แทนนะคะ
เพราะเพื่อนที่คุณแม่จะให้เป็นของขวัญผอมมากคะ ผอมกว่าน้อง และพี่เอิงซะอีก
ขอด่วนมากกกกกกกกกกกกกก คะ มากกกกกกกกกกกกกกก จริงๆ
เมื่อไหร่จะกลับมาอินทัชรีสอร์ทสักทีคะ ...จะทำกาแฟให้ดื่ม
ตามมาจิบกาแฟและขนมด้วยคนค่ะ
แล้วเจอกันนะพี่ออต น้องจะรอ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากคุณแม่นีโอ .....
วันหลังติดตามการเดินทางสายกาแฟกันต่อนะคะ