กว่าจะสำเร็จลุล่วง....

กว่าจะทำอะไรสำเร็จลุล่วงก็ต้องเจออุปสรรคน้อยใหญ่เสมอ

 

 

กว่าจะสำเร็จลุล่วง....

 

วันนี้ตื่นสายไปหน่อยเพราะว่าเหนื่อยจากการสอบลีลาศเมื่อวานเหนื่อยจริงๆนะปวดขาไปหมดเลย เพราะทุกทีเต้นบบไม่มีสเต็ปอะไรกับเค้า  พอเต้นแบบมีสเต็ปต้องจำท่าจนเกรงไปหมดเลย แต่ก็ถือว่าโชคดีสอบผ่านทุกท่าในรอบเดียวไม่มีรอบสอง

และล้ววนนี้ก้ไปแจกถุงผ้า  รณรงค์เรื่องโลกร้อนประสบความสำเร็จดีมากใครๆก็สนใจ  (สนใจของฟรี หรือเรื่องโลกร้อนก็ไม่รู้นะ)  แต่ก่อนที่จะประสบความสำเร็จสิ ลืมเอากล้องมาถ่ายรูป  จำเป็นต้องให้เพื่อนเอากล้องมาให้รอนานเกือบชั่วโมงแน่ะ !!!!นี่แหละนะอุปสรรคเล็กๆน้อยที่ต้องได้เจอ   ตอนเอาถุงผ้าไปแจกที่ห้องพักอาจารย์   อาจารย์บางท่านนะไม่ให้เข้าห้องพัก  หรืไม่ก็บอกว่าอย่ามายุ่ง  เพราะช่วงนี้อาจารย์ท่านทำข้อสอบกัน เพราะว่าอาทิตยืหน้าจะสอบแล้ว  ท่านเลยไม่อยากให้ใครเข้าใกล้โต๊ะอาจารย์ แต่...ก็เสีความรู้สึกไปบ้างเหมือนกัน ช่างเหอะเราเข้าไปไม่ถูกจังหวะเอง

นี่น่า.................

 

เชื่อไหมตั้งแต่อยู่มหาลัยยังไม่เคยได้ถ่ายรูปประชาสัมพันธ์อะไรกับเค้าเลย  วันนี้ได้ไปถ่ายรูปการประชาสัมพันธ์เรื่องโลกร้อนด้วยนะ  อายก็อาย แต่ก็สู้....

ถึงแม้ว่าการรณรงค์ครั้งนี้จะไม่มีแหล่งเงินทุนไหนมาช่วย แต่ฉันกับเพื่อนๆก็ตั้งใจทำ

โดยลงทุนเองคนละไม่กี่ร้อยบาทแต่อย่างน้อยผลที่ได้รับก็มากกว่าการเสียเงิน  เพราะเราได้คุณค่าทางจิตใจ  ละความรู้สึกภาคภูมิใจในตัวเองว่าได้ทำอะไรดีๆมีประโยชน์กับเค้าเหมือนกัน  แม้ว่าใครอาจจะไม่เข้าใจว่าทำไปทำไม  ทำแล้วได้อะไร   

แต่เรารู้ตัวของเราดีว่าเราได้ความรู้สึกภาคภูมิใจ  กว่าคนที่อยู่เฉยๆแล้วไม่คิดทำอะไรเลยเพื่อสังคมและคนริบข้าง