ไหนๆเล่าเรื่องงานในห้องสมุด(มหาวิทยาลัย) แล้ว จะหยุดอยู่ที่ให้บริการหนังสือ ก็ไม่ได้ซะแล้ว เหมือนเราเปิดร้านขายขนมชนิดเดียว ต่อให้อร่อยแค่ไหนคนกินก็ต้องเบื่อสักวันหนึ่ง และก็สะบัดก้นจากเราไป เป็นความเสียหายอย่างใหญ่หลวง
ดังนั้นเมื่อมีหนังสือให้บริการผู้ใช้ส่วนใหญ่แล้ว ก็ต้องมีอะไรที่ทำความตื่นเต้นบ้าง ห้องสมุดก็เลยจัดบอกรับวารสารทั้งวิชาการ Peer review และวิชาเกิน (บันเทิง) รวมทั้งหนังสือพิมพ์ที่ให้ข่าวสารรายวัน รายสัปดาห์มาให้บริการ แยกแผนกออกไปเป็น ฝ่ายวารสารและหนังสือพิมพ์ และเพื่อให้ผู้ใช้บริการมีความสะดวกในการหาบทความวารสารและข่าว จึงจัดให้มี ฐานข้อมูลดัชนีวารสาร และ ฐานข้อมูล กฤตภาคออนไลน์ ให้บริการด้วย (อันหลังนี้ เราต้องบอกรับจาก บ. มติชน)
มีฝ่ายบริการสื่อโสตทัศนวัสดุ ฐานข้อมูลสื่อโสตทัศนวัสดุ ให้บริการเพิ่มขึ้นมาเพื่อความตื่นตาตื่นใจ โดยมีกระบวนการแค็ตาล็อก MARC และ การลงรายการฯ ยังไม่พอหร็อกนะ ความต้องการของคนเราทราบดีว่าไม่มีที่สิ้นสุด เมื่อเทคโนโลยีเครือข่ายคอมพิวเตอร์พัฒนาขึ้น จะมานั่งจมอยู่แต่โลกของห้องสมุดเราเล็กๆ ได้อย่างไร ก็เลยมี ฐานข้อมูลออนไลน์ ให้บริการเพิ่มขึ้นมาและไหนๆ โลกออนไลน์ก็เปิดกว้างออกขนาดนี้ ถือเป็นโอกาสดีที่ได้แลกเปลี่ยนกับเพื่อนๆ ในวงการ เกิดเครือข่าย PULINET และ ThaiLIS เครือข่ายหลังใหญ่กว่าเครือข่ายแรก จึงเกิดช้ากว่าเนื่องจากต้องใช้เวลาหาข้อตกลงระหว่างกันมากกว่า
ถึงตรงนี้ ใครก็ตามที่บอกว่า งานในห้องสมุดคือการเฝ้าหนังสือ เขาหรือเธอคนนั้นจะต้องเสียเวลาหลายนาทีให้บรรดาคนในห้องสมุดได้ชี้แจงกันดังเล่ามานี่แหล่ะค่ะ
มีสารสนเทศที่มากมายจริง ๆ ค่ะ
ห้องสมุดของ ม.นเรศวร ไม่เชยนะค่ะ ขอยืนยัน อย่างน้อยก็มีบรรณารักษ์ที่ทันสมัยก้าวทันเทคโนโลยี และ อื่น ๆ อีกมากมาย ถ้าอยากรู้ต้องมาใช้บริการตอบคำถามและช่วยการค้นคว้าดูนะค่ะ