ไปเที่ยวเกาะกูดกัน ตอนที่ 2

วันที่สองบนเกาะกูด วันนี้เป็นไฮไลท์ เพราะจะได้ไปดำน้ำดูปะการังที่เกาะรัง (ความจริงถ้าพักที่เกาะช้าง ทัวร์ก็จะพามาดูปะการังที่เดียวกันนี้) ตื่นแต่เช้าตรู่ตามเวลานัด อ้าว..ไหงได้ยินเสียงฝนเทดังสนั่นอยู่ด้านนอก สงสัยปะการังจะต้องรอเก้อซะแล้วน้อ... อีกด้านก็นึกดีใจแทนชาวเกาะ ที่ความแล้งจะยุติลงเสียที

 หัวหน้าทัวร์แจ้งว่ารอฝนหยุดและดูลาดเลาก่อน เดิมทีจะออกเิรือตอนสิบโมงเช้า จึงเลื่อนไปเป็นหลังอาหารกลางวันแทน ช่วงเช้านั้นไม่มีอะไรทำ เหล่าส.ว.ทั้งหลาย ก็รวมตัวนั่งฝึกสมอง ป้องกันโรคอัลไซเมอร์ ด้วยการเล่นเกมบวกเลข มีทั้งบวกเลขให้ครบ 21 ครบ 8 ครบ 9 ตามอัธยาศัย :) จนถึงเวลาอาหารกลางวัน ฟ้าเริ่มเปิด กินอาหารเสร็จก็ออกเดินทาง

พักนี้เรารู้สึกชอบไปทะเลเป็นพิเศษ ชอบเล่นน้ำทะเล ทั้งๆ ที่แต่ก่อนเวลาไปทะเลก็ขออยู่ในโรงแรมดีกว่า รอบนี้ตื่นเต้นเป็นพิเศษเพราะได้มากันทั้งครอบครัว และยังเป็นครั้งแรกที่ท่านพ่อและท่านแม่จะได้ทดลองดำผิวน้ำ snorkling ปกติท่านแม่จะไม่ชอบลงน้ำมากๆ เนื่องจากว่ายน้ำไม่เป็นและ มีโรคประจำตัวเกี่ยวกับทางเดินหายใจ คราวนี้จึงเป็นที่เซอร์ไพรส์ของลูกๆ ว่าท่านแม่จะยอมลงน้ำ โดยไม่มีการอิดออด

เมื่อไปถึงจุดชมปะการัง เราก็ไม่รอช้า ไม่เห็นมีผู้ใดขยับกายลงน้ำเสียที จึงขอกระโดดตูมลงไปคนแรก ยังไม่ทันไรก็มีคนโดดตามมามากมาย หันไปอีกที โอ้ว ท่านแม่ ลงน้ำมาแล้ว เรายังไม่ทันตั้งตัว แต่เอ ทำไมมีท่าทางแปลก จึงรีบว่ายไปหา ปรากฏว่าท่านกำลัง panick ร้องเรียกน้องเราใหญ่ให้ช่วยพาขึ้นเรือ ตกใจกันใหญ่ ทุลักทุเลช่วยกันจนกลับขึ้นเรือไป จึงได้ความว่าท่านแม่ตกใจที่เมื่อลงน้ำปุ๊บตัวก็จมลงไปเลย ทั้งๆ ที่ใส่ชูชีพอยู่ ก็กลัวจมเนื่องจากไม่เคยลงน้ำมานานแล้ว แล้วก็ยังสวมหน้ากาก snorkling รวมทั้งอมท่ออากาศไว้เต็มที่ พอโดดลงมา ผลุบลงน้ำไปจึงสำลักน้ำเข้าท่อ ฮือๆ ก็คงเป็นความผิดของเราเองที่ไม่ดูแลท่านให้ดี ไม่คอยโค้ชท่านโดดลงมา  ทีนี้ก็เลยเข็ดขยาดไปเลย อุตส่าห์ตัวเปียกทั้งที แต่ยังไม่ทันได้มองดูปะการังเลย 

ปะการังและปลาที่เกาะรังนั้นก็มีไม่หลากหลายเหมือนแถวอันดามัน สิ่งที่เห็นก็เป็นพวกปะการังจาน เขากวาง ดอกไม้ทะเล ปลาการ์ตูนส้มดำ ปลาเสือตัวเล็กๆ เต็มไปหมด เพราะคณะเตรียมขนมปังมาเลี้ยงปลาเป็นสิบแพ็ค ได้มีโอกาสไปเกาะโฟมตามลูกเรือซึ่งชี้ให้ดูจุดต่างๆ ก็เลยได้เห็นกัลปังหา หนอนฉัตร ฯลฯ  ในส่วนของปลานั้นเห็นอยู่ไม่กี่ชนิด

ได้เวลากลับขึ้นเรือ ปรากฏว่ามีเรื่องตื่นเต้นอีกแล้ว นั่นก็คือเหล่าผู้สูงวัยและไม่สูงวัยบนเรือต่างตะโกนหาถุงพลาสติกเพื่อกำจัดอาหารกลางวันกันใหญ่ บางคนทีแรกก็ดีๆ อยู่ นั่งปลอบคนที่เมาเรือไปๆ มาๆ ตัวเองก็เมาไปด้วย เห็นแล้วก็ขำเหมือนกัน โชคดีมากๆ ที่บ้านเราไม่มีใครเมาเรือเลย สาเหตุที่เมากันมากก็เพราะ speed boat มันจอดลอยอยู่เฉยๆ ไม่ติดเครื่อง และเมื่อมีคนบนเรือน้อย จึงโคลงเคลงมากผิดปกติ เป็นบทเรียนว่าจงอย่าลืมกินยาแก้เมา เวลานั่งเรือ ด้วยอาการแย่ถ้วนหน้า หัวหน้าทัวร์จึงต้องงดจุดดำน้ำจุดต่อไป (ว้า แย่จัง)  แต่ก่อนกลับรีสอร์ท ก็ยังจัดให้แวะฟาร์มหอยมุก ที่เกาะกระดาด ซึ่งเป็นทางผ่าน ทำให้เราได้เชยชมสร้อยมุกราคาห้าแสนบาท ให้เป็นบุญตา และได้เข้าใจวิธีการกระตุ้นให้หอยสร้างมุกขึ้นมา ฟังแล้วน่าสงสารเหมือนไปแกล้งหอยเลย เอาเศษพลาสติก ไปใส่ในเปลือก หรือบางกรณีต้องผ่าตัดแล้วฝังเข้าไปในตัวหอย เลย พอจะเก็บมุก เปิดเปลือกออก หอยก็ตาย น่าสงสาร...

เหตุการณ์อันตื่นเต้นวันที่สองบนเกาะกูดก็มีเพียงเท่านี้