ประสบการณ์ดีๆ และสิ่งที่ได้รับจากการเป็นครู
ผมเคยเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับ กว่าจะค้นพบตัวเองที่ว่า ในชีวิตนี้ได้ผ่านงานด้านบรรณารักษ์มาหลายที่ และมาที่ๆทำให้ผมรู้สึกประทับใจมากที่สุดก็คือ โรงเรียนเพชรพิทยาคม ชลบุรี
ที่นี่ผมได้ทำงานในงานที่ผมไม่เคยคิดว่าจะทำได้ แต่ก็กลับทำได้ และทำได้ดีกว่าใครหลายคนที่เรียนครูมาเสียอีก ประสบการณ์ 1 ปีที่ผ่านมา ผมได้อยู่ในโรงเรียน ผ่านมาทั้งความสุข ความทุกข์ และความน้อยใจ
ความสุขที่ว่านี้ก็คือ สุขที่ได้พบปะพูดคุยกับเด็กๆ สุขที่มีเด็กๆรักเรา และอยากให้เราสอนเขา สุขที่ได้เพื่อนร่วมงานที่ดี
ความทุกข์ คือ ในบางครั้งมีปัญหากับเพื่อนร่วมงานบางคน ที่ฟังเด็กนักเรียนมากเกินไป คือ ผมว่านักเรียนกลุ่มนี้ แล้วนักเรียนก็ไปฟ้องครูที่เขาสนิท ทำให้เขากับผมเกลียดกัน แต่เขาไม่เคยมาถามผมว่าผมพูดแบบนั้นจริงหรือเปล่า
ความน้อยใจ มีบางครั้งที่ผู้จัดการได้รับรายงานจากพวกชอบเลีย แล้วผู้จัดการก็ไม่ถามความจริงกับผม ทำให้เข้าใจผมผิด
แต่อยู่ที่นี่ผมได้ทำงานหลายอย่าง ได้รับความรู้และประสบการณ์หลายอย่าง เช่น เป็นหัวหน้างานห้องสมุด ได้นำเอาเทคโนโลยีมาใช้ในห้องสมุด วางระบบของห้องสมุดให้ทันสมัย จัดหาวารสาร หนังสือพิมพ์ รวมทั้งหนังสือเพิ่มเติมมากขึ้น จากห้องสมุดไม่มีวารสารหนังสือพิมพ์ ตอนผมอยู่ผมขอผู้จัดการว่าห้องสมุดต้องมีวารสารและหนังสือพิมพ์ จึงขอได้เยอะพอสมควร โดยบอกรับหนังสือพิมพ์ 4 ชื่อเรื่อง และวารสาร 15 ชื่อเรื่อง จัดหาหนังสือเพิ่มเติมกว่า 500 เล่ม ทำให้เด็กๆมีหนังสือดีๆ และใหม่อ่าน (จากที่มีแต่หนังสือเรียนเต็มห้องสมุด) จัดหาคอมพิวเตอร์เพิ่ม 4 เครื่อง จากเดิม 3 เป็น 7 เครื่อง พร้อมโปรแกรมห้องสมุด (ระบบลายนิ้วมือ) ติดตั้งเครื่องปรับอากาศ และอะไรอีกมากมาย
ในส่วนของงานประชาสัมพันธ์ ไปตอนเดือนแรก ผู้จัดการให้ทำหน้าที่หัวหน้างานประชาสัมพันธ์ด้วย แต่ก็ไม่ค่อยได้ทำอะไร เพราะตอนนั้นเพิ่งเข้าไป เลยไม่มีบทบาทในเรื่องนี้
ครูประจำชั้น พอเริ่มรับงานครูประจำชั้น ผู้จัดการเห็นว่าผมไม่ค่อยมีเวลา จึงให้คนอื่นมาทำหน้าที่หัวหน้างานประชาสัมพันธ์แทน ตอนนี้ที่ว่าไม่มีเวลา เพราะไม่ว่างเลยจริงๆ ช่วงนั้นโรงเรียนขาดครูสอนคณิตศาสตร์ป.6-ม.3 หาใครไม่ได้แล้ว เลยต้องให้ผมไปสอนแก้ขัด ประมาณเดือนกว่าๆ ช่วงนี้เหนื่อยสุดๆ เพราะต้องอยู่ห้องสมุด สอนคณิตศาสตร์ (20 คาบ) ไหนจะงานประจำชั้น 5/2 อีก แต่ตอนเป็นครูประจำชั้น ก็ได้รับประสบการณ์ดีๆ หลายด้าน ทั้งได้รู้จักใกล้ชิดกับเด็ก ทำให้ใจเย็นลง มีความอดทน และขยันมากขึ้นเพราะต้องเตรียมการสอนด้วยหลังจากมีครูคณิตศาสตร์มาแล้วก็มาสอนคณิตศาสตร์ ป.5/2 ห้องเดียว ช่วงนี้พอมีเวลาหน่อย ได้ทำอย่างอื่นบ้าง
ลืมบอกไปว่าได้ช่วยงานบุคลากรด้วยคือจัดหาเครื่องสแกนลายนิ้วมือพร้อมโปรแกรมบุคลากร ทุกสิ้นเดือนจะต้องปริ้นรายงานการมาทำงานส่งครูใหญ่ประมาณเดือนกันยายน มีครูภาษาไทยมาใหม่ ผู้จัดการเลยให้เป็นครูประจำชั้น ป.5/2 แทนผม เพราะจะได้มีเวลาอยู่ดูแลห้องสมุด ช่วงนี้เลยได้ทำงานห้องสมุดเต็มที่หน่อย มีมาช่วงสอบปลายภาค ก็ช่วยงานวัดผล ทำเกรดนักเรียนทั้งโรงเรียน
เทอม 2 ได้ช่วยงานจัดกิจกรรมการเรียน คือจัดตารางเรียนและตารางสอนครู โดยได้จัดหาโปรแกรมจัดตารางสอนเข้ามาใช้ ได้ทำเว็บไซต์ให้โรงเรียนอีกด้วย
ช่วงปีใหม่ ได้จัดกิจกรรมสังสรรค์ กับนักเรียน ป.5/2 พร้อมกับครูประจำชั้นอีกคนหนึ่ง
หลังปีใหม่ วันที่ 2 มกราคม 2551 เป็นวันที่ผมจื่นเช้ากว่าทุกๆวัน เพราะเมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับ ทำให้ได้ฟังข่าวที่ไม่อยากให้เกิดขึ้น คือการสิ้นพระชนม์ของพระพี่นาง พอทราบข่าว ผมก็แต่งกายไว้ทุกข์ถวายทันที แล้วตอนเช้ามาแจ้งข่าวให้นักเรียน และครูทราบหน้าเสาธง ซึ่งบางคนยังงงอยู่เลย แล้วก็สงบนิ่งนานกว่าทุกวันเพื่อถวายเป็นพระกุศล และก็ได้ทำกิจกรรมถวายเป็นพระกุศลทุกๆเช้าตลอดเวลา 15 วันแห่งการไว้ทุกข์
ในช่วงเปิดมาวันที่ 2 มกราคม ผู้จัดการบอกว่าจะประชุมผู้ปกครองวันที่ 6 มกราคม ให้ผมทำงานนำเสนอเพื่อเปิดให้ผู้ปกครองชม ก็เลยได้ทำเป็นวิดีโอ โดยเลือกนักเรียนมาเป็นพิธีกร ตอนแรกจะเลือกน้องเบลล์ ป.3/2 เพราะพูดเก่ง น่ารักดี แต่ช่วงนั้นเป็นวันหยุดยาว น้องเบลล์เลยหยุดยาวเลย เลยไปๆมาๆไปที่ห้อง ป.4/1 เห็นน้องบิวน่ารักดี เลยให้ลองมาเป็นพิธีกรดู ซึ่งต่อมาก็ได้สนิทกับน้องบิว กลายมาเป็นลูกสาวอีกหนึ่งคน
วันที่ 16 มกราคม เป็นวันครู ครูทุกคนไปร่วมกิจกรรมวันครูที่ศาลากลาง แต่ผมกับครูอีก 2 คนไม่ได้ไปเพราะต้องนำนักเรียนไปทัศนศึกษา (กิจกรรมของชุมนุมห้องสมุดมีชีวิต) โดยพาไปทัศนศึกษาที่ ช่อง 3 และห้องสมุดมารวย มีนักเรียนไปทั้งหมด 26 คน แบ่งเป็น สมาชิกชุมนุมห้องสมุด 24 คน และผู้สังเกตการณ์อีก 2 คน (อนุญาตให้ไปเป็นกรณีพิเศษ คือ เฟริสท์ ป.6/1 และก็น้องบิว ป.4/1 ลูกสาวผม อีก 1 คน)
ที่ช่อง 3 ให้การต้อนรับเราดีมาก ให้เข้าดูการออกอากาศสดของรายการสามสิบยังแจ๋ว และรายการ สีสันบันเทิงสด ทั้งพิธีกร และเจ้าหน้าที่สถานีให้การต้อนรับ และให้ความเป็นกันเองอย่างมาก
ห้องสมุดมารวย ก็เช่นกันให้การต้อนรับเป็นอย่างดี
สรุปทั้ง 2 ที่ เด็กๆได้รับความรู้ ความสนุก และความรู้สึกที่ดี รวมทั้งของที่ระลึกกลับไปกันเพียบ
จนตอนนี้ ต้องออกมาจากโรงเรียนแล้ว ไม่ใช่เพราะเรื่องที่หลายๆคนคิด แต่เพราะแม่ผมไม่สบาย เป็นอัมพฤกษ์ต้องกลับมาดูแลแม่ และก็ช่วยดูแลร้านของพี่ชาย ที่เปิดร้านขายรถมอเตอร์ไซด์ไฟฟ้าด้วย ตอนออกมาไม่ได้บอกกับนักเรียน เลยมีโทรศัพท์มาทั้งวัน ถามว่าครูไปไหน จะกลับมาอีกไหม หนูอยากให้ครูกลับมาอีก เมื่อก่อนนะรำคาญเรา แต่พอเราออกมาแล้วคิดถึง (ที่รำคาญน่ะไม่ใช่อะไร โดนผมบ่นหน้าเสาธงทุกวัน บางอาทิตย์ผมพูดทุกวัน บางอาทิตย์พูด 2-3 วันแล้วแต่)ถึงแม้ว่าจะไม่ได้สอนนักเรียนแล้ว แต่ความเป็นครูก็ยังมีอยู่บ้าง มีนักเรียนโทรมาหาเกือบจะทุกวัน จนทำให้เราอดคิดถึงเด็กๆพวกนี้ไม่ได้
สรุปก็คือ กยู่ที่โรงเรียนนี้ได้ทั้งประสบการณ์ที่ดี ได้ทั้งความขยัน ความอดทน ความเสียสละ ความรัก และก็มีลูกสาว 2 คน (ลูกฝน+ลูกบิว) ลูกชาย 1 คน (ลูกเคน) และก็ได้มิตรภาพที่ดีจากนักเรียน และเพื่อนครูด้วยกัน
เข้าดูเว็บไซต์ที่ผมทำได้ที่ www.petch.ac.th
คลิปวิดีโอแนะนำโรงเรียนเพชรพิทยาคม http://ppnews.ob.tc/-View.php?N=11 (ต้องขออภัยถ้ายังไม่ดีพอ เพราะมีเวลาทำแค่ 2 วัน)
ความเห็น (5)
- ดีใจที่ครูอ้วนได้งานที่ทำด้วยความรักแล้วก็มีความสุขนะ
- บางทีคะแนนหรือเกรดที่ได้จากการเรียนในรั้วมหาลัย ไม่ได้บอกถึงความสำเร็จของชีวิตเสมอไป
- มีความรู้สึกว่าอ้วนมีความสุขมากกว่าตอนอยู่ที่พิดโลกเสียอีก เห็นครูอ้วนอยู่กับเด็กๆแล้ว น่าอิจฉาจัง
- ขอให้ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานและชีวิตค่ะ แล้วก็ขอให้คุณแม่หายป่วยไวๆนะคะ
ขอขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้ผม โดยเฉพาะพี่ปุ๊ก ศศิธร (moonlight) และพี่ๆที่หอสมุด ที่คอยให้กำลังใจเสมอมา อย่างที่บอกคืออยู่ที่โรงเรียนมีความสุขมากๆ ได้รู้จักเพื่อนที่ดีทั้งครูและนักเรียน ทำให้รู้แล้วว่าถ้าเราตั้งใจที่จะทำอะไรเราสามารถทำได้ทุกเรื่องที่เราต้องการทำ
โต้ง6/1โรงเรียนเพชนปี2550
คุนคูพินิจคับผมเสียใจด้วยที่คุนครูต้องออกจากโรงเรียน
ผมโต้งยังเป็นกำลังใจให้ครูสู้ต่อไปด้วยนะคับ
ว่างๆผมจะมาใฟม่นะคับไปเเระบะบายยยยย
ครูใหม่ใจดีมีไหมครับ การเป็นครูเหนื่อยแต่ต้องสู้ ใครช่วยแนะนำหน่อยครับถึงการเป็นครูที่ดีของนักเรียนที่น่ารักแล้วยังขาดหายในบางสิ่ง เรามาช่วยกันเติมเต็มความรู้ให้เด็กกันน่ะครับ