โซดาได้แผล
๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑
โซดานอนให้นมลูกอยู่ในมุ้งดีๆ เสียงรถมอเตอร์ไซด์เพื่อนบ้านก็ขับผ่านมาพร้อมเจ้าถิ่นสองตัว คือ เจ้าโลตัส กับ เจ้าแมกกี้ หมาตัวผู้เจ้าถิ่นของทุ่งแถบนั้น
พอได้ยินเสียงเจ้าสองตัวนั้น โซดาพุ่งออกจากมุ้งไปที่ประตูรั้วบ้านพร้อมเจ้าชาเย็นทันที เสียงเห่าแข่งกันระหว่างคู่หมาสองคู่ดังระงม คู่หนึ่งอยู่นอกบ้าน คู่หนึ่งอยู่ในบ้าน
เจ้าโซดาเอาขาพาดช่องว่างระหว่างรั้ว จึงถูกเจ้าโลตัสงับขาเข้าให้ แล้วกระชากออกไปด้านนอก เกิดการยื้อยุดกันพักใหญ่
เสียงเห่าจางหาย ผมเห็นเลือดสดๆไหลจากเท้าหน้าซ้ายของเจ้าโซดา มัันเดินกะเผลกกลับเข้ามาในบ้าน รอยเลือดทตามรอยเท้าของมันทั่วบ้าน
ผมเอาชุดทำแผลของคนลงไปดูมัน..อุ้งเท้าถูกกัดจนนื้อแหว่ง เลือดไหลโกรก ผมเอามันมาล้างเท้า แล้วใช้ลำลีชุบเบต้าดีนอัดเข้าไปตรงรอยแหว่ง แล้วใช้ผ้าพันแผลพันขาของมัน รัดกดตรงตำแหน่งนั้นให้เลือดหยุด
เคยเป็นแต่หมอคน ได้เป็นหมอหมาก็ครัั้งนี้แหละ
ทำแผลเสร็จ เจ้าโซดาเดินกะเผลกเพราะมีผ้าพันขาอยู่กลับเข้าไปในมุ้ง ทำหน้าที่ของมันต่อ
ผมโทรศัพท์ถามเพื่อนบ้าน เจ้าของเจ้าโลตัสว่า ฉีดกันพิษสุนัขบ้าแล้วยัง โล่งอกว่าเพิ่งฉีดมาสามเดือน
ความเห็น (8)
- สวัสดีคับ ตามมาเยี่ยม โซดาหมาป่วย
- ตอนนี้พี่เฉาก๊วยเดินได้แล้วนะงับ
- เดินแบบสามขา แต่ก็ซ่าไหว
- พอเลือดหยุด ก็เปิดแผลให้เลียเองนะงับ
- หายเร็วดี อิอิ
- เฮ้อ ...ซ่า จนได้เรื่อง และได้เลือด พี่โซดา ...
สวัสดีครับ คุณแม่พี่โข่ง
- พันแผลได้วันเดียว เลือดหยุดแล้วก็ไม่ได้พันให้ครับ
- ตอนนี้ล้างแผลใส่ยาวันละครั้ง เวลาทำแผลที มันจะหดขา ส่งเสียงหงิงๆ แล้วเอาปากมางับมือผมเบาๆ แบบบอกให้รู้ว่าเจ็บ
- มันเลียแผลของมันเองเรื่อยๆ ดูแห้งดี แต่ยังเป็นรอยโบ๋เบ้อเร่อ ทำให้ต้องวิ่งสามขา ไม่ค่อยสะดวก
- โซดาป่าวซ่านะ เจ้าสองตัวนั้นมันมาล้ำถิ่น ก็เลยต้องปกป้องสุดชีวิตจ้า
น่าสงสารจัง
แล้วลูกๆละคะ รู้ไหมว่าแม่เจ็บ (แอบถามถึงหนูมะเกี๋ยงว่าสบายดีไหมคะ....แฮ่มแอบเรียกชื่อซะเลย)
พี่สร้อยครับ
- วันแรกเจ้าโซดาซึมไปคืนนึง นอนซม แต่ก็ให้ลูกกินนมปกติครับ
- เจ้ามะเกี๋ยง สาวน้อยตัวสุดท้องท่าทางจะโตทันพี่ๆนะครับ แย่งกินนมเก่งครับ มีคนจองแล้วด้วยครับ
อ้าว..โซดาเป็นไรมากมั้ยลูก ??
พาพี่ราอันมาเยี่ยมสาวหล่อแม่ลูกอ่อน
" หายไวๆนะครับน้องสาว "
- หวัดดีจ๊ะ น้องโซดา
- พี่ฮันนี่แวะมาเยี่ยมค่ะ
- หายเจ็บไว ๆ นะจ๊ะ
- ทีหลังอย่ายื่นขาไปให้เค้ากัดอีกล่ะ
- มันเสียเปรียบเอาคืนไม่ได้ อิอิ
อาจารย์เป็นคนรักสุนัข!? เล่าเห็นภาพ และสื่อว่าอาจารย์ใส่ใจและดูแลเขาด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์ เพราะเป็นคุณหมอ palliative ตอนนี้คุณโซดา คงหายขาเจ็บแล้วนะคะ
ด้วยความห่วงใย ขอให้หายเร็วๆ