หน้าแตก..เพล้ง! ในงานวันเกิด
ภายในใจของ..คนเป็นพ่อ..อะไรๆ ก็....."ทำเพื่อลูก"
ผมเชื่อนะครับ ว่า ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับลูกนะ..มันมีสายใยแห่งความรัก ความห่วงหาอาทร โยงใยเกาะเกี่ยวกันไปทั่ว ก่อเกิดเส้นใย ที่ถักทอต่อกัน ด้วยความเหนียวแน่น..
แน่นอนละครับ..สิ่งที่ลูกได้รอคอย..ก็คือความรักและการดูแล เอาใจใส่ จากผู้ทีเป็นพ่อและแม่....ที่ลูกอยากจะได้สัมผัสในทุก ๆวัน...
ก็มีเรื่องเล่า..อีกนั่นแหละครับ อันสืบเนื่องมาจาก..เมื่อคืนที่ผ่านมา...เป็นวันครบรอบวันเกิดของลูกสาว..ที่ได้เวียนมาบรรจบครบรอบอายุ 7 ปี อันที่จริงผมก็ได้วางแผน จัดงานวันเกิดเล็กๆ ให้กับเค้าแล้ว..โดยเริ่มจากวางแผน แอบไปสั่งเค้กไว้สองก้อน ก้อนแรกหนักประมาณ สองปอนด์ครึ่ง และอีกลูก ก็ประมาณ ปอนด์ครึ่ง ...
ทำไมนะเหรอครับ...
ก็เค้กก้อนแรก..สองปอนด์ครึ่ง ผมก็ขับรถไปรับตอนเช้า ของวันเกิด แล้วนำไปมอบให้คุณครูประจำชั้น ไว้สำหรับจัดงานปาตีร์เล็กๆ ในห้องเรียน...ก็ผ่านไปด้วยดีครับ
ส่วนเค้กก้อนที่สอง..ผมนัดจะไปรับตอนช่วงหนึ่งทุ่มของวันเกิด โดยจะนำมาสำหรับงานเลี้ยงที่บ้าน...
พี่น้องครับ...วันเวลาผันผ่านไป จนตะวัน เริ่มลับขอบฟ้า..ก็ใกล้เวลา ที่งานจะเริ่ม ผมเลิกงานก็..เลยหกโมงเย็นไปแล้ว..ครับ..กับความรีบเร่ง ที่จะไปจัดเตรียมงาน..วันเกิดให้ลูก...โดยเฉพาะ ได้มีการนัดแนะเพื่อนๆ ของลูก นับรวมเด็กๆ แล้ว ก็สนน อยู่ประมาณ 9 คน ส่วนผู้ใหญ่ ก็ 6 คน ครับ เป็นปาตี้ร์เล็กๆ ในห้องแถว..นะครับ เมื่อผมไปถึงก็ได้ใช้เวลาหมดไปกับการจัดเตรียมอาหาร และอุปกรณ์ต่างๆ การปิ้ง การย่าง ก็ทำให้บรรยากาศ ดูดีมากครับ มีการเล่นกีตาร์ ร้องเพลงกัน..
และแล้วเวลารอคอยก็มาถึงครับ...
..แฮปปี้ เบิร์ดเดย์ ทูยู........เสียงเพลงก็เริ่มส่งเสียงพร้อมๆ กัน พร้อมกับจังหวะกีต้าร์และเสียงปรบมือ...(ตามที่ได้วางแผนไว้ ก็คือ กีตาร์เริ่ม เพลงเริ่ม แล้วจะให้พี่ชาย เดินถือเค้ก มาจากหลังบ้าน พร้อมกับดับไฟ)
เวลาผ่านไปสักครู่ เพลงก็ร้องจบไปรอบหนึ่งแล้ว...ก็ไม่เห็นเจ้าลูกชายเดินถือเค้ก ออกมาสักที...แหม?? เจ้าลูกชาย..ไม่รับผิดชอบอีกแล้ว..แน่เลย..(คิดในใจ)
...พี่น้องครับ...สักครู่ เจ้าลูกชาย คงทนไม่ไหว..ออกมาหน้าตาตื่น...รู้ไม๊ครับ..คำแรกที่เค้าถาม..ผม ว่าอะไร..."ปะป๊า ครับ หาเค้กไม่เจอครับ"
...โอ มายก๊อด??? ด้วยความที่เข้าสู่วัยชรา กว่าจะเรียงลำดับเหตุการณ์ ได้ ก็ปาเข้าไปเกือบสองนาที...ได้ความว่า..."ผมลืมไปเอาเค้กจากร้านมาครับ" 5 55555
...แหม?? มันน่าเจ็บใจ ในความสะเพร่าของตัวเองจริงๆ นัดรับเค้กตอน ทุ่มหนึ่ง แล้วตอนนี้ กี่ทุ่มแล้วละ...โอว...สามทุ่มสี่สิบห้า แล้ว...โอย..แล้วร้านจะยังรอเรา..อยู่ไม๊นี่...???? ถ้าไม่ได้เค้กให้ลูกสาว..วันนี้ คงกร่อย..น่าดูเนอะ??
...รีบบึ่งรถ..ออกไป...ทั้งๆ ที่ไม่มีความหวัง..ว่าร้านจะเปิดเลย...
..โอว..ขอบคุณพระเจ้า....บึ่งไปถึงร้าน..เห็นแสงสว่างรำไร ร้านกำลังจะปิดอยู่พอดี...
สรุปแล้ว..ก็ได้เค้ก..กลับมาให้ลูกสาวได้เป่า...เฮ้อ..แล้วใครเคยเป็นเหมือนผมบ้างไม๊..เนียะ?
นี่แหละครับ...กับเหตุการณ์ที่..หน้าแตก..ในงานวันเกิด..
แต่ไม่เป็นไรนะ..เพราะเป็นวันเกิด..ของลูกสาว...ก็นำมาเล่าสู่กันฟัง..ครับ
ความเห็น (4)
พี่ชาย หน้าแตกอย่างนี้คงจะมีพี่คนเดียวล่ะมั้งค่ะ ตลกตลอดเลยนะ
แอบอมยิ้มกับเรื่องหน้าแตกนี้ไม่ได้อ่ะค่ะ
ยังดีนะคะที่คุณพ่อได้สั่งเค้กไว้แล้ว
ของน้าหนิงนี่ เคยค่ะ เคยลืมสั่งเค้กวันเกิดตัวเอง แล้วหลานสาวตัวแสบเลยแซวว่า...
วันเกิดยังไงนี่ ทำไมไม่มีเค้ก แบบนี้ไม่ใช่เลี้ยงวันเกิดหรอก
555 วันต่อมาน้าหนิงเลยต้องสั่งเคกแล้วทานกันใหม่อีกรอบค่ะ ถือเป็นวันซ่อม
แหม?? คุณหนิง..เค้ามีแต่สอบซ่อม..แต่เนี๊ยะ..มี..วันเกิดซ่อมด้วยเหรอ???
ขอบคุณนะครับ..ที่แวะมาเยี่ยมเยียน...
- มาทำความรู้จัก ชีวิตที่มีสมาชิกน้อยๆๆที่ต้องดูแล อิอิ
- สองสาวที่บ้าน ถูกคุณพ่อ ตีกรอบไว้เล็กๆ ให้จัดวันเกิดที่บ้านร่วมครอบครัว มีจุดประสงค์ ต่อว่า เมื่อผ่านวัย ออกจากอก พ่อ-แม่ วันเกิด สมาชิกครอบครัว ให้ระลึกถึงบ้าน การกลับเข้าบ้าน เป็นไง ค่ะ กุศโลบาย นี้
- ขอบคุณ สำหรับบันทึกที่น่ารัก แบบนี้นะคะ