สิ่งสำคัญ...มองข้ามไปรึเปล่า
สิ่งที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดมักเป็นสิ่งที่ไม่สำคัญที่สุด ไม่เคยคิดว่าสิ่งนั้นมันสำคัญ ไม่เคยเห็นแม้แต่ค่า เหมือนกับการที่เราเห็นหน้าใครอยู่ทุกวัน คนๆนั้นวิ่งตามเราอยู่ทุกวัน ใส่ใจเราทุกวัน เราก็มักจะเห็นแค่ว่า ใครคนนึงกำลังทำอะไรที่น่ารำคาญ จนวันนึงถ้าเราสูญเสียเขาไป เราก็อาจจะรู้สึกเสียใจบ้าง เราอาจจะต้องการเรียกร้องให้มาเหมือนเดิม
แต่จะมีใครที่เคยรู้สึกถึงความรู้สึกของคนที่ให้บ้าง บางสิ่งที่เขาทำอยู่อาจจะไม่ตั้งใจให้คุณรำคาญ แต่เขาทำไปเพราะว่าเขารักคุณจริงๆ เหมือนความรักของ พ่อแม่ เหมือนความรักของเพื่อนสนิทของคุณ เหมือนความรักของใครอีกหลายคนที่ให้คุณด้วยความจริงใจ
คุณเคยคิดว่าสิ่งเหล่านี้สำคัญบ้างไหม คุณเคยคิดว่าคุณดูแลพวกเขาดีพอรึยัง คุณให้ความสำคัญถูกคนรึเปล่า คุณให้ความสำคัญกับคนที่ให้วัตถุคุณมากกว่าความรู้สึกที่ดีรึเปล่า สิ่งที่สำคัญมักมองไม่เห็นด้วยตาแต่ต้องสำผัสด้วยใจ แต่เรามักจะไม่มีเวลาพอที่จะใช้หัวใจมอง เรามองอะไรแค่ฉาบฉวยแล้วก็ตัดสิน เรามองดูความรวย จน ของคนที่สิ่งของที่เขาใช้ เรามองความดีที่เขาแสดงให้เราเห็น เรามองอะไรหลายๆอย่างด้วยตาแล้วก็ตัดสินคนเพียงแค่เวลาไม่เกิน 5 นาที เราต้องสูญเสียมิตรที่ดีไปเพียงเพราะเราอ้างว่าไม่มีเวลา เราไม่มีเวลาก็ต่อเมื่อเราไม่สนใจ เราไม่ให้ความสำคัญต่อสิ่งนั้นๆ แต่ถ้าเราลองมองย้อนดูทำไมเรามีเวลาทำอะไรมากมายหลายอย่างในแต่ละวัน เพราะเราให้ความสนใจ ให้ความใส่ใจ ให้ความสำคัญ
ทำไมคุณไม่ลองให้ความสำคัญกับสิ่งที่คุณลืมไป กับคนที่หวังดีกับคุณ แต่คุณไม่เคยมอง อย่าปล่อยให้มิตรภาพดีๆต้องมีรอยร้าว เพราะเมื่อวันนึงถ้าต่างคนต่างไป เราจะได้จากกันด้วยความรู้สึกที่ดี เราจะได้ไม่รู้สึกว่า เรายังทำดีกับเขาไม่เพียงพอ
ความเห็น (6)
ชีวิตก็แบบนี้.... อากาศหายใจเข้าทุกวัน... ลมหายใจที่ยังมีอยู่..
สวัสดีค่ะครู
ที่ครูนำบทความดีๆมาให้อ่านนั้น ขอบอกว่า โดนใจมากๆเพราะ
เป็นประสบการณ์ตรงของตัวเองเพราะว่า เป็นความรู้สึกที่เสียใจมาจน
ทุกวันนี้เพราะว่า เมื่อก่อนก่อนที่แม่และพ่อจะเสียชีวิต เราไม่ได้คิดที่จะ
นึกถึงท่าน เวลาทำอะไร ก็ไม่ได้คิดหรอกว่าท่านจะเสียใจรึเปล่า แต่พอ
ท่านจากไปจึงได้แต่รู้สึกผิดที่ไม่ค่อยได้ดูแลท่าน ยอมรับตรงนี้เลยว่าได้
มองข้ามสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต เลยเสียใจมาจนทุกวันนี้
ก็อยากจะขอเตือนทุกคนที่เข้ามาอ่านบทความนี้ หันกลับไปมอง
ว่า ตอนนี้ที่บ้านมีใครรออยู่รึเปล่า อย่าลืมอย่าปล่อยให้เขารออย่างเดียว
ดาย หันกลับไปและทำในสิ่งดีดีให้ แล้วจะไม่ต้องมาเสียใจถ้าเมื่อถึงวัน
ที่ต้องจากกัน
Librarian
สวัสดี คุณครูปภาพรรณ์
- ให้กำลังใจ ๆ ครับ
ขอบใจมากจ้า :)
ขอบคุณค่ะ Librarian ที่เข้ามาcomment
ดีใจนะคะที่สิ่งที่ได้นำเสนอทำให้คุณได้หวนคิดถึงอดีตที่ผ่านมา แม้ว่ามันจะขมขื่น แต่ก็คงจะเตือนใจให้เราทำปัจจุบันนี้ กับคนในปัจจุบันนี้ให้ดีที่สุด ใช่มั้ยคะ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ที่เข้ามาcommentให้หนู
มีกำลังใจขึ้นตั้งเยอะเลยค่ะ
บางครั้งคนเราก็มองแต่สิ่งที่อยู่ไกลตัวมากเกินไป จนหลงลืมและมองข้ามสิ่งรอบกายไป เหมือนความรักบางครั้งเรามัวแต่จะมอบความรักให้กับคนที่เรารัก คนที่เราอยากจะเคียงคู่ด้วย แต่เรากลับหลงลืมไปว่าเรายังมีคนที่เค้ารักเรา และยังต้องการความรักความเข้าใจจากเราเช่นกัน คนคนนั้นอยู่ใกล้ตัวเรามากเกินไปจนเรามองข้าม ท่านคือพ่อกับแม่ของเราไงลองหันกลับมามองดูข้างกายสักหน่อยนะก่อนที่จะไม่เหลือคนที่รักเราโดยไม่มีข้อแม้ใดใด ไม่เคยเรียกร้องอะไรตอบแทนจากเรา
ขอบคุณนะสำหรับบทความดีดีที่ช่วยปลุกสำนึกของผู้อื่นให้ระลึกถึงที่ที่ห่างหายไป ขอให้มีความสุขครับ