3-2-51
วันนี้ดิฉันอ่านหนังสือที่เขียนเรื่องความสุขจากการทำงาน โดยคุณหมอวิธาน ฐานะวุฒน์
คุณหมอให้ความเห็นว่าผู้หญิงส่วนใหญ่ที่ทำงานและ มีหน้าที่ต่างๆนั้นคงไม่ได้ต้องการหาเงินเป็นหลักอย่างเดียวค่ะ
หากต้องการความสุขในการทำงานในการใช้ชีวิตด้วย
คุณหมอให้เราค้นหาความหมายที่แท้จริงจากการทำงานของเรา
แนะนำให้เราถามว่าตัวเองว่า เราทำงานนี้เพื่ออะไร?
แท้จริงแล้วเราเกิดมาบนโลกนี้เพื่ออะไร?
ดิฉันได้รับการติดต่อจากคนข้างบ้านว่ามีคนขอเช่าห้องที่คลินิกเพื่อทำร้าน 7-11 โดยให้ค่าเช่ามากกว่ารายได้ที่ดิฉันได้จากการทำงานที่คลินิกเอง
ดิฉันดีใจมากและขอตัดสินใจ 3 วัน
ดิฉันตัดสินใจไม่ให้เช่าโดยดิฉันก็ไม่แน่ใจว่าตัวเองทำถูกหรือเปล่า
ดิฉันทำงานที่คลินิก ได้เงินไม่มากนักค่ะ
แต่ที่คลินิกดิฉันมีโอกาสให้ความรู้ผู้ป่วย ช่วยเด็กบางคนที่ตั้งครรภ์แล้วไม่ท้อถอยที่จะเรียนต่อหลังจากคลอดเสร็จ ได้สอนผู้ป่วยให้ดูแลตนเอง สอนผู้หญิงให้ช่วยตัวเองโดยไม่ต้องพึ่งผู้ชายมากนัก
ดิฉันอาจจะเสียโอกาสทองในระยะยาว
อ่านข้อคิดของหมอวิธานแล้วดิฉันเข้าใจว่าดิฉันคงชอบเป็นหมอมากกว่าเป็นแม่บ้านเก็บค่าเช่าซึ่งไม่ใช่เป้าหมายของดิฉันมาก่อนค่ะ
ถึงแม้จะได้เงินมาแต่ขาดความภาคภูมิใจในตัวเองค่ะ
ดิฉันคิดว่าพวกเราซึ่งเป็นข้าราชการทำงานได้เงินเดือนน้อย
เราลองมาหาความสุขเล็กๆจากการทำงานของเราโดยไม่ต้องคิดเรื่องเงินอย่างเดียว เช่นให้คำแนะนำผู้ป่วยด้วยใจเหมือนเป็นญาติของเรา ช่วยเหลือเพื่อนร่วมงานโดยกิจกรรมที่เราไม่ต้องใช้เงินแต่ใช้ใจของเรา
เผื่อความทุกข์จากการซื้อของแพง น้ำมันแพงจะดีขึ้นบ้างค่ะ
ผมคิดว่าคุณหมออัจฉราตัดสินใจถูกครับ
วิจารณ์
เรียนพี่อัจฉรา...
นี่แหละครับคือพี่อัจฉราที่ผมรู้จัก :)
อ่านเรื่องของพี่แล้วทำให้ผมอิ่มเอิบใจครับ...
ผมคิดว่าไม่ว่าจะเลือกทางใดก็ถูกครับ...แต่ขึ้นกับว่าทางที่ถูกแต่ละทางนั้น นำมาซึ่งประโยชน์แก่ใครบ้าง...ถ้าเป็นผม ผมก็เลือกแบบพี่ครับ...
ต้องขอบคุณอาจารย์วิจารณ์และหมอKeen ที่มาช่วยทำให้ความคิดตัวเองชัดเจนขึ้นและไม่เสียดายกับผลประโยชน์ที่เสนอมาให้ค่ะ
อ่านแล้วก็ได้ข้อคิดเตือนสติเพื่อทบทวนตัวเองได้ดีจริงๆค่ะ
ความสุขในการทำงานในการใช้ชีวิต
ความหมายที่แท้จริงจากการทำงานของเรา
ขอบคุณท่านผอ.ค่ะ
ขอแสดงความนับถือ การตัดสินใจของอาจารย์ ค่ะ
ขอบคุณอาจารย์รวิวรรณ ปิ่ง และติ๋มที่มาเยี่ยมและเล่าเรื่องดีๆให้ทราบค่ะ
พวกเราทำงานกับคนไข้เอดส์ซึ่งต้องอาศัยความรักและความมีเมตตาต่อผู้ป่วยทำให้มีผลงานเป็นที่ชื่นชมต่อผู้ที่ได้มาเยี่ยมเราค่ะ
ที่เชียงรายเท่าที่ตามอ่านผลงานของอาจารย์รวิวรรณก็เป็นที่ชื่นชมของโรงพยาบาลต่างๆมากค่ะ