หลายวันแล้วที่หนูไม่ได้เขียนจดหมายถึงแม่ หนูไม่ค่อยสบายค่ะ แถมเรื่องปวดแขนของหนูก็ไม่ดีขึ้นทำให้หนูรำคาญ เพราะตอนนี้ดูเหมือนมันปวดตลอดเวลาเลย
วันนี้หนูไม่ค่อยง่วง หนูเขียนจดหมายเล่าเรื่องราวที่ผ่านมาให้แม่อ่านก่อนเข้านอนดีกว่านะคะ
เมื่อวานนี้น้องไปไดร์กอล์ฟค่ะแม่ หนูได้ห่าหลายตัวจากเจ้านาย หนูเลยคิดจะไปปลดปล่อยห่าให้ออกจากตัวหนูติดไปกับลูกกอล์ฟ เพราะเมื่อไรที่หนูหวดลูกกอล์ฟออกไปไกลๆ หนูรู้สึกดี มันสบายใจอย่างบอกไม่ถูก เหมือนได้ปลดปล่อยอะไรออกไปแล้วทำให้ปล่อยวางได้ ทำให้ลืมเรื่องราวที่เป็นทุกข์ใจไปได้
วันนี้หนูไปงานศพคุณแม่ของอาจารย์เชาว์ด้วยค่ะ แม่เค้าก็ทุกข์ทรมานด้วยอาการอัลไซเมอร์อยู่เป็นนาน วันนี้สบายแล้ว ครูบุญ ถามถึงแม่ด้วยว่าสบายดีไหม หนูตอบว่าสบายดี ครูบุญเค้าบอกว่าไม่รู้เรื่องของแม่เลย ครูเค้าชมแม่ว่า เป็นคนใจดี เป็นห่วงเป็นใย ไต่ถามทุกข์สุขเค้าตลอดเวลา
งานศพ เค้าจัดกันแบบเรียบง่ายค่ะ พรุ่งนี้ก็ฌาปณกิจศพแล้ว สวดกันแค่วันเดียวเองค่ะ แต่ถ้าเป็นบ้านเราพ่อเค้าคงจัดให้อลังการ สวดกันห้าวันห้าคืน จนหลวงพ่อเสียงแห้งกันไปข้างหนึ่งเป็นแน่ แต่มันก็เป็นสไตล์ของพ่อที่ต้องตอบสนอง ไม่งั้น ก็คงไม่ยอม หนูเลยไม่รู้ว่าพิธีการที่แท้จริงเป็นอย่างไรในสิ่งที่ควรเป็น
เข้านอนแล้วนะแม่
ลูก
31 ม.ค. 51 : 00.00 น.
สวัสดีค่ะ น้องทั้งสองท่าน
หลายคนอาจจะมองว่า ป้าแดง เป็นคนอารมณ์ดีแต่จริงๆแล้ว ป้าแดงเป็นคนเครียดนะคะ
ได้เขียนอะไรระบายบ้าง จะได้คลายเครียดค่ะ
ขอบคุณที่แวะมานะคะ