คุณแม่ผู้เสียสละ อยากจะสั่งพิซซ่ามาเลี้ยงคุณพ่อและครอบครัว เนื่องในโอกาสวันที่คุณพ่อเกิด (คือ... เกิดอยากกิน)
โอกาสอย่างนี้ นานปีมีหน... แฮ่ม
คุณแม่จัดแจงโทรศัพท์ ไปที่ร้านพิซซ่าตามสั่ง พอสั่งของที่ต้องการเสร็จก็วางหู
เวลาผ่านไป... 30 นาที
เวลาผ่านไป... 40 นาที
ทุกคนหิวจนแสบท้องแล้ว แต่ไร้เงาของคนส่งพิซซ่าแสนอร่อย
เดือดร้อนคุณแม่ต้องโทร. ไปอีก คนรับสายจึงบอกว่า "เมื่อกี้นี้ คุณพี่ออเดอร์เสร็จ หนูกำลังจะทวนคำสั่ง กับยืนยันที่อยู่ คุณพี่ก็วางหูไปเสียเฉย ๆ ค่ะ... นึกว่าจะไม่รับแล้ว"
คุณแม่มักวางหูโทรศัพท์ก่อนที่อีกฝ่ายจะพูดจบ อันนี้ เป็นนโยบายของคุณแม่ มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว จะเรียกว่าใจร้อนก็ไม่ใช่ ใจเร็วมากกว่า
จำได้ว่า วันนั้นเราทานข้าวหน้าผัดกะเพรา... เฮ้อ
ไม่มีความเห็น