แรงศรัทธาของเหล่าพุทธศาสนิกชน ต่อการสร้างพระมหาธาตุรัตนมุณี ของวัดศรีเวียง (ห้วยป่าซาง) ตำบลแม่สาว อำเภอแม่อาย จังหวัดเชียงใหม่
เนื่องในวันที่ 26 มกราคม 2551 ข้าพเจ้าได้ไปร่วมงาน ในพิธียกยอดฉัตร และบรรจุพระธาตุ ของพระมหาธาตุรัตนมุณี (ก่อสร้างใหม่โดยจิตศรัทธาของชาวบ้านห้วยป่าซางและผู้ร่วมทำบุญที่ร่วมกันบริจาคสร้างขึ้น )ของวัดศรีเวียง ตำบลแม่สาว อำเภอแม่อาย จังหวัดเชียงใหม่( ซึ่งเป็นบ้านเกิดของข้าพเจ้า) โดยข้าพเจ้าได้รวบรวมปัจจัยจากผู้ร่วมทำบุญส่วนหนึ่งซึ่งส่วนใหญ่เป็นข้าราชการในพื้นที่อำเภอแม่อาย หัวหน้าท้องถิ่นอำเภอปาย ที่ผมได้นับถือ และน้องๆ จากจังหวัดแม่ฮ่องสอน เพื่อนำถวายเป็นปัจจัยในการก่อสร้างพระมหาธาตุรัตนมุณีให้สำเร็จไปได้ โดยในงานพิธีเริ่มต้นเวลา 09.00 - 15.00 น โดยผมได้รวบรวมรูปในงานพิธี ดังนี้
เวลา 09.00 มีผู้คนจากหมู่บ้านต่างในตำบลแม่สาวมาร่วมในงานพิธีไม่มากนัก เพราะว่าเป็นช่วงของฤดูการทำนา แต่ด้วยจิตศรัทธาในพระพุทธศาสนาของผู้คนที่นับถือและได้ยินข่าวการทำบุญในครั้งนี้ ก็ทำให้ยังมีผู้คนมาร่วมพิธี ณ ลานวัดศรีเวียง ทำให้งานพิธีคับแคบไปถนัดตา
ชาวบ้านได้ร่วมกันปิดทองพระ เพื่อที่จะนำไปบรรจุยังสี่ทิศของพระมหาธาตุรัตนมุณี
ชาวบ้านได้ร่วมกับบริจาคเพื่อทำบุญก่อสร้างพระมหาธาตุฯที่ยังไม่เสร็จ (คงเหลือ ณ บริเวณกำแพงที่ห้อมล้อมพระมหาธาตุฯ และการปูกระเบื่องทางเดินบนพระมหาธาตุซึ่งผู้ที่สนใจสามารถร่วมทำบุญได้ที่ท้องถิ่นอำเภอแม่อาย (นายศักดิ์ณรงค์ บุญออน 08-61866622 หรือ 053-856078)ซึ่งจะได้นำไปบริจาคให้กับทางวัดศรีเวียงต่อไป
ชาวบ้านร่วมกันปิดทองบนยอดฉัตรที่จะนำขึ้นไปบรรจุบนพระมหาธาตุรัตนมุณี
ร่วมใจกันเพื่อที่ยกยอดฉัตรขึ้นไปบรรจุบนพระมหาธาตุรัตนมุณี
ภายในบริเวณงานในเกิดสิ่งมหัศจรรย์ขึ้น เมื่อฝูงผึ้งป่ามาจากไหนไม่มีใครรู้ก็บินเข้ามาเกาะในบริเวณที่นั้ง ใกล้พระมหาธาตุรัตนมุณี ซึ่งมีระยะหางจากจุดพิธียกยอดฉัตรไม่ถึง 3 เมตรซึ่งมีพระผู้ใหญ่หลายท่านกล่าวว่า เป็นมวลหมู่เทวดาที่ได้มาอัญเชิญต้อนรับพระพุทธเจ้าในงานพิธีครั้งนี้
โดยในการจัดงานพิธีในครั้งนี้ยังมีเรื่องมหัศจรรย์อีกหลายอย่างคือ
1. ก่อนจะมีการจัดงานพิธีในหนึ่งวัน คือวันที่ 25 มกราคม 2551 ได้มีการกวาดลานวัดและล้างพระมหาธาตุฯ ซึ่งก่อสร้างมาระยะเวลาหลายเดือน และเพิ่งเสร็จ โดยมีฝุ่นเข้ามาจับเป็นจำนวนมาก แต่ด้วยบุญบารมีของพระมหาธาตุญ ได้เกิดสิ่งมหัศจรรย์ขึ้น เมื่อฝนที่ไม่ตกมาหลายเดือน เนื่องจากเป็นช่วงของฤดูหนาวของปี ก็เกิดตกขึ้นมาในตอนเย็น แบบไม่น่าเชื่อซึ่งไม่เคยเกิดมาก่อน โดยผู้คนต่างกล่าวว่า เป็นฝนที่เทวดาโปรยลงมาโอยชัยก่อนงานพิธีจะเริ่มขึ้น
2. ในวันที่ 26 มกราคม 2551 ฝูงผึ้งป่ามาจากไหนไม่มีใครรู้ ก็บินเข้ามาเกาะในบริเวณที่นั้ง ใกล้พระมหาธาตุรัตนมุณี โดยไม่ทำร้ายผู้เข้าร่วมมาทำบุญ ซึ่งมีระยะหางจากจุดพิธียกยอดฉัตรไม่ถึง 3 เมตรเสมือนกับเป็นมวลหมู่เทวดาที่ได้มาอัญเชิญต้อนรับพระพุทธเจ้าในงานพิธีครั้งนี้ และเมื่องานในพิธีเสร็จสิ้นเวลา 15.00 น. ฝูงผึ้งกับอันตรทานหายไปโดยไม่เหลือได้ดูไว้แม้แต่ตัวเดียว (กล่าวมาแล้วข้างต้น)
3. ในเวลา 10.00 น เมื่อมีการอัญเชิญพระธาตุเพื่อบรรจุไว้บนเจดีย์พระมหาธาตุฯ ที่มีการเจาะรูไว้ ผู้ที่นำไปบรรจุก็พบกับสิ่งมหัศจรรย์ เมื่อได้พบกับไข่นก จำนวน 3 ฟอง ลักษณะฟองไม่ใหญ่มาก ซึ่งมีลักษณะสีขาวนวล และใส ที่นกได้นำได้มาไข่เอาไว้ในพระมหาธาตุ โดยชาวบ้านในงานเชื่อว่าอาจเป็นพระบรมสาลีริกธาตุที่นกคาบมาเพื่อสร้างความเจริญแห่งพระพุทธศาสนาในดินแดนล้านนา จึงได้บรรจุไว้ในพระมหาธาตุเจดีย์ ไม่มีการนำออกมา(ซึ่งจำนวนไข่นก พ้องกับชื่อของพระมหาธาตุ คือรัตนะ ซึ่งแปลว่า 3) โดยผู้เขียนเพิ่งนึกได้ตอนที่กำลังเขียนบทความนี้
4. ได้มีชาวบ้านซึ่งเป็นสมาชิก อบต.และเป็นหนาน(ผู้บวชมาแล้วสึก) โดยเป็นคนสนับสนุนการจัดสร้างเจดีย์คนหนึ่ง เล่าให้ผมฟังว่า ก่อนวันจัดงานพิธียกยอดฉัตร (ได้ฝันเห็นศพมากมายในบริเวณหน้าวัด) ซึ่งคาดว่าเป็นภูตผีมาขอส่วนบุญในการจัดงานในครั้งนี้
ชาวบ้านได้ช่วยกันโยนเหรีญมงคลในการยกยอดฉัตรขึ้นบนพระมหาธาตุ
ด้วยความศรัทธาของพุทธศาสนิกชนจำนวนมากที่มาร่วมงาน
ยอดฉัตรกำลังขึ้นสู่พระมหาธาตุรัตนมุณี
ยอดฉัตรได้บรรจุลงในพระมหาธาตุรัตนมุณี
ชาวบ้านได้นำพระประจำวันเกิดขึ้นบรรจุไว้ยังสี่ทิศของพระมหาธาตุรัตนมุณี
รูปถ่ายในส่วนต่างของพระมหาธาตฯที่มีการก่อสร้างอย่างงดงาม (ซึ่งหากมีการก่อสร้างเสร็จทั้งหมดคงมีความงดงามมากกว่านี้)
ปัจจัยจากผู้ร่วมทำบุญซึ่งส่วนใหญ่เป็นข้าราชการในพื้นที่อำเภอแม่อาย ชาวบ้าน และจากหัวหน้าท้องถิ่นอำเภอปาย ที่ผมได้นับถือ และน้องๆ จากจังหวัดแม่ฮ่องสอน เพื่อนำถวายเป็นปัจจัยในการก่อสร้างพระมหาธาตุรัตนมุณีให้สำเร็จไปได้ (ซึ่งยังคงขาดปัจจัยในการก่อสร้างอีกไม่มาก โดยชาวบ้านจะร่วมกันทำบุญในโอกาสต่อไป)
ได้บุญกันตั้งแต่เช้า และขออนุโมธนาบุญให้กับหัวหน้าพิกุลที่ผมเคารพ น้องจิ้ง พี่นัฐ และพี่น้องข้าราชการทุกคนที่ร่วมทำบุญในครั้งนี้
ถ่ายรูปร่วมกับมารดาของข้าพเจ้าหลังจากงานพิธีเสร็จสิ้นเวลา 15.00 น.
ความเห็น (4)
อำนวย ปัญญา
อยากทำความรุ้จัง
เพราะ เมื่อ 20 ปี ก่อนเคยบวชวัดนี้
โปรดตอบกลับ
นวย
ถ้าน้องจำไม่ผิดอ้ายศักดิ์ผู้เขียนบทความนี้ ได้เสียไปแล้วด้วยโรคร้าย...
น้องหล้าก็เป็นคนบ้านห้วยป่าซางแต่ก็พึ่งมาเจอบทความที่อ้ายเขียน อ่ายบรรยายได้ละเอียดและเป็นความรู้อย่างมาก
สุดท้ายนี้ขอให้อ้ายไปสู้สุคตินะค่ะ
อยากทำความรุ้จักน้องหล้าคนห้วยป่าซาง อ้ายนวยก็เป็นคนห้วยป่าซางเหมือนกัน อยากรู้ความเป็นไปของหมู่บ้าน เฮา ตอนนี้ใคยังอยู่หรือตายไปแล้ว เพราะอ้ายไม่ได้ปิกบ้าน20 ปีแล้ว กึดเตงหาบ้านเฮา จาดนัก
จาก อ้ายนวยคนไกลบ้าน
มุกดา เข็มเล็ก
พี่มุกดาก็อยากรู้ความเป็นมาว่าเป็นอย่างไรบ้าง