เมื่อความตายไม่มีนิมิตหมาย
เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ได้ทราบข่าวน่าตกใจว่าสามีของพี่ที่ทำงานเสียชีวิต ด้วยความที่ค่อนข้างสนิทกับพี่สาวคนนี้ก็เลยรู้สึกสะเทือนใจ หรือ รับรู้ได้ว่าเรา "ตกหลุม"มากเหลือเกิน ความคิดมันคอยแต่จะวนเวียนมา...ทำไม...ทำไม..และทำไม..จนต้องใช้เวลาร่วมชั่วโมงในการหยิบ "สติ" ที่ล้มลงไปให้กลับมา "ตั้ง" ดังเดิม
สิ่งที่ได้เรียนรู้อย่างหนึ่ง...คือความตายไม่มีนิมิตหมายจริงๆ..ไม่มีเหตุบอกล่วงหน้า ไม่มี signs อะไรที่จะบอกได้เลยว่า...วันนี้เค้ากำลังจะตายแล้วนะ...
เมื่อความตายมีลักษณะพิเศษเช่นนี้...เลยกลับมาพิจารณาว่า..ถ้าวันนี้เราต้องตาย...ยังมีอะไรที่ยังไม่ได้ทำอีกไหม..เราจะเสียใจกับการไม่ได้ทำ..หรือการทำ..อะไรที่ผ่านมา...
สุดท้าย...เย็นวันที่ทราบข่าว..คนแรกที่โทรฯหาคือ แม่...และคนที่เรารู้สึกว่าเค้าเป็นคนพิเศษ..
และเพื่อที่จะไม่ต้องเสียใจกับแต่ละวัน...เลยพยายามทำให้ทุกวันนั้นดีที่สุด...
วันนี้...เราพร้อมไหมถ้าจะต้องตาย..นี่คือสิ่งที่บอกกับตัวเองก่อนหลับตานอน...ทุกคืน
ความเห็น (8)
- สวัสดีครับ
- เป็นวิธีคิดที่ดีและแตกต่างนะครับ
- ทำให้เราไม่ยึดติด
- ดีมาก ๆ ครับ
"จงทำทุกวันให้เหมือนวันสุดท้ายของชีวิต เพราะเราจะทำทุกสิ่งเต็มความสามารถ ไม่มีวันพรุ่งนี้ให้แก้ตัว"
ดร.กฤษณา ไกรสินธุ์
(เภสัชกรยิปซี)
- อ่านแล้วต้องย้อนกลับมาดูตัวเองทันทีเลยครับ
- พบว่า
- ยังไม่พร้อมจะตายครับ
- ต้องทำวันทุกๆวันให้ดีกว่าเดิมซ๊ะแล้ว
มีคนตายทุกวัน และเราไม่รับรู้เพราะคิดว่าไกลตัว
ระลึกถึงและเข้าใจสิ่งธรรมดาให้ธรรมดาเสมอ
ใช่ค่ะ ทุกคนหนีไม่พ้น จึงต้องรักษา และทำวันนี้ ที่มีชีวิตอยู่ให้ดีที่สุด เพื่อเมื่อต้องจากไป จะได้ไม่ต้องเสียใจว่ายังติดค้าง บางสิ่งบางอย่างอยู่ เหมือนที่ผ่านมา
ขอบคุณเรื่องราวที่มีคติธรรมนี้นะครับ :)
ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ
แล้วแวะมากันอีกนะคะ......
มา "แลก" มา "เปลี่ยน" มา "เรียน" และมา "รู้" ไปด้วยกันค่ะ