กฎแห่งกรรม ที่ได้รับรู้ คือ ทำอะไรไว้ จะได้สิ่งนั้นตอบ ไม่ช้าก็เร็ว
การทำงานที่มุ่งหวัง เงิน และ เงินตัวเดียว ที่ทำให้หลายๆๆคน เกิดความทุกข์ ดิฉันรับราชการมานาน ก็ เห็น ว่า กฏแห่งกรรม นั้น เป็นจริง ดังว่า หลายต่อหลายคน หลังเกษียน ไม่มี แม้อดีตลูกน้อง/เพื่อนที่รักจริง เมื่อ เดินเข้ากลับมาใน ศูนย์ฯ ต่าง ๆ ก้ไม่มีใครถามเลย "ว่ามาทำไม" กลับลุกเดินหนี แถมทำท่าไม่ได้ยิน ซะอีกแนะ........
มามองย้อนกลับ ในอดีต ลูกน้อง ที่เขาผู้นั้นได้ปูนบำเหน็จ ความดีความชอบ ในการเลื่อนเงินเดือน โดย ตามใจตนเองเพียงผู้เดียว การเลือกปฏิบัติ การบริหารงานอย่างไร้คุณธรรม เขาจึงได้รับกฏแห่งกรรมแบบนั้นตอบสนอง
เดี๋ยวนี้ ผู้คนอายุ 60 -65 ปี หากไม่มีโรค ร้ายแรง มากนัก มัก แข็งเรง ยังคง ดู ไม่แก่ ยังคงมี สติปัญญา มากมาย ทำให้อยากหาเพื่อน เพิ่ม แต่......ใครบ้าง จะจริงใจ กับคนที่ ไร้คุณธรรม
การศึกษา ในปัจจุบัน ยุด ข้อมูลข่าวสาร สามารถเรียนทัน กันได้ อย่างรวดเร็ว แล้วสิ่งที่เรียกว่า ลับๆๆ ก็ ไม่สามารถ ลับ ได้
เขียนมาครั้งนี้ เพื่อ จะบอกผู้บริหาร (ใหม่) ว่า ในโลกนี้ ไม่มี ใครหนีพ้น กฏแห่งกรรม ได้เลย กรรม คือ การกระทำ ผลแห่งกระทำ ดีๆๆ ก็จะได้รับสิ่งดีๆๆ ตอบแทน
ดังนั้น ก่อนจะสร้างกรรมอะไร ต้องมีสติ พิจารณา ดีๆๆ ก่อน ว่า ผลระยะยาวนั้น จะเป็นอย่างไร
ช้างตาย ต้องใช้ อะไรปิด รึ จึงจะมิด
ปลาร้า จะห่อด้วยอะไร จึงดับกลิ่นสนิท
ขอบคุณค่ะ ท่านรอง ฯ อุตส่าห์เข้ามาอ่านแนะ ตรวจสอบศิษย์ ว่าทำได้หรือไม่ ใช่ไหมล่ะ .... วันนี้ พี่เดินทางมาภูเก็ตแล้วค่ะ มาถึง เวลา 19.20 น. แต่ น่าเศร้ามาก เพราะว่า ทางต้นสังกัด (ขณะนี้พี่ไม่รู้ว่า สังกัด ที่ไหนแล้วล่ะ อำเภอ หรือจังหวัด ) สำหรับค่าใช้จ่ายในการมา/ไปราชการ(ฝึกงานที่สถานศึกษาต้นแบบ ) ได้ถาม ที่งานแผน ฯที่สำนัก บริหารฯ(กรมเรา ) ก็ตอบว่า " ไม่มีก็ไม่ต้องไป " เฮ้อ คนตอบแบบนี่น่าจะมาทำงาน ทางต่างจังหวัดบ้างนะ แล้วเลือกจังหวัด ชายแดนใต้ ทั้ง 4 จังหวัดนั้นแหละจะรู้ว่า ประเทศไทยมิใช่ กทม, หรือว่า สำนักบริรงานการศึกษานอกโรงเรียน นั้น ทำงานทั้งประเทศนะคะ
เมื่อมานึกถึง คำพูดของ ผอ.ประเสริฐ ฯ ในวันสอบ ก่อนสอบว่าขอให้ ทำให้ครบกระบวนการ พี่ก็มา ด้วยความรู้สึกที่ดีๆๆ ก็หวังว่ากรรมดีๆ ต้องมีมาช่วยให้เรา ต้องได้รับการสนับสนุนงบประมาณ แน่นอน
ก็หวังว่า วันที่ 13-15 กพ คงได้เจอกันทั้ง 36 ท่านค่ะ
ดึกสักหน่อยแล้ว โชดดีทุกท่านนะคะ
สู้ต่อไปครับ...เอาใจช่วยเสมอ...แม้จะไม่มีตัง...