แต่หนูสะดุด กับคำว่า อย่าวิตก กับอดีตและอนาคตหลวงพ่อลงท้ายด้วยการบอกว่า อย่าวิตกกังวลกับเหตุการณ์ที่ยังมาไม่ถึง เพราะมันจะทำให้เป็นทุกข์ หาความสุขไม่ได้ ทำอะไรก็ไม่ดี เพราะมีแต่ความทุกข์
แม่คะ
เมื่อเช้านี้หนูฟังวิทยุ หลังเคารพธงชาติ เขาจะเอาเทปคำสอนของหลวงพ่อมาเปิดให้ฟัง วันนี้หนูฟังไม่ทันว่าเป็นหลวงพ่ออะไร แต่หนูสะดุด กับคำว่า อย่าวิตก กับอดีตและอนาคต
หลวงพ่อท่านก็สอนดีจังค่ะ ว่าหลายคนชอบที่จะวิตกกังวลอยู่กับอดีต ซ้ำร้ายบางคนยังวิตกกังวลไปถึงอนาคตที่ยังมาไม่ถึง ซึ่งมันตรงกับหนูจัง
หลวงพ่อลงท้ายด้วยการบอกว่า อย่าวิตกกังวลกับเหตุการณ์ที่ยังมาไม่ถึง เพราะมันจะทำให้เป็นทุกข์ หาความสุขไม่ได้ ทำอะไรก็ไม่ดี เพราะมีแต่ความทุกข์ หนูจะพยายามยุติความวิตกกังวลของหนูค่ะ หนูจะเตรียมตัวสำหรับการต้องอยู่คนเดียวและมีสุขภาพทีดี
เมื่อตอนเย็นหนูก็เจอเพื่อนที่งานบุญของแม่แช่ม เพื่อนหนูมันยังไม่แต่งงาน พ่อแม่มันเสียหมดแล้ว ตอนนี้อยู่คนเดียว มีผู้ชายเข้ามาติดพัน เพื่อนปรึกษาหนูว่าจะแต่งงานดีมั้ย หนูบอกเพื่อนว่า หากเห็นเขาเป็นคนดีจะเป็นเพื่อนเราได้และจริงใจ ก็แต่งไปเถอะ จะได้มีเพื่อนเมื่อตอนที่อายุมากกว่านี้ หนูบอกเพื่อนว่า เพื่อนต้องรู้จักผู้ชายคนนั้นดีกว่าหนูแน่เพราะใกล้ชิดกับเขามากกว่าหนู แต่ในใจจริงๆแล้ว หนูไม่ค่อยเห็นด้วยกับการแต่งงานเลยค่ะแม่ แม่ก็น่าจะรู้ว่า หนูไม่อยากและไม่ชอบการแต่งงาน
ถึงเวลานอนของหนูแล้วค่ะ ตั้งใจไว้ว่าจะนอนตั้งแต่ สามทุ่ม แต่นึกขึ้นได้ว่าต้องเขียนจดหมายถึงแม่ก่อน เพราะวันนี้หนูไปบริจาคเลือดมาค่ะ ร่างกายน่าจะได้รับการฟื้นฟู เพราะอ่อนแอ ก่อนหน้าจะไปบริจาคเลือด หนูก็ไปนวดแขนที่ปวดมาร่วมสามเดือนไม่ยอมหาย หมอนวดเอาซะน่วมไปเลย คงอยากให้เราหาย แต่หนูช้ำไปหมดเลยแถมยังไม่หายยังมีอาการเหมือนเดิม คงเลิกนวดแล้วละค่ะ
คิดถึงแม่นะ
ลูก
21 ม.ค. 51 : 21.34