นิยายชีวิต

ก็มันเป็นคำสัญญาที่เคยให้ใว้

ชายหนุ่มผู้ผิดหวังในความรักกำลังเดินเหม่อลอยอยู่ภายในสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง  ซึ่งในสวนนนั้นเอง  ก็มีม้านั่งเก่า ๆ ตัวหนึ่งว่างอยู่  เค้าก็เลยประคองกายอันปวดร้าวเดินเข้าไปเพื่อนั่งพักคลายความโศกเศร้า  สักพักก็มีชายชราเดินเข้ามาด้วยใบหน้าอันแจ่มใสเดินเข้ามาทักทายพร้อมกับหย่อนกายนั่งลงข้าง ๆ เค้า  จากนั้นชายชราผู้นั้นก็เอ่ยถามเด็กหนุ่มว่า

ชายชรา : ทำไมทำหน้าเศร้าจัง

เด็กหนุ่ม : ไม่มีอะไรหรอกครับ  ก็นั่งคิดอะไรเพลิน ๆ

ชายชรา : มีเรื่องอะไรไม่สบายใจก็เล่าให้คนแก่ฟังบ้างก็ได้  คิดเสียว่าฉันเป็นที่ระบายก็ได้

เด็กหนุ่ม : หันหน้าพร้อมกับครุ่นคิด  จากนั้นเด็กหนุ่มก็เลยเล่าเรื่องทั้งหมดให้ชายชราฟัง

                 ถึงเรื่องราวที่เด็กหนุ่มได้เจอะเจอมา  สรุปเนื้อความว่า  เค้านั้นได้รักอยู่กับหญิง

                 สาวนางหนึ่งแล้วจู่ ๆ หญิงสาวที่เคยรักกันมากมาเปลี่ยนไปโดยที่เค้าไม่เคยคิด

                มาก่อนจึงทำให้เค้าต้องมานั่งคิดหาเหตุผลของเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น

  เมื่อชายชราได้ฟังเรื่องทั้งหมด จึงเอ่ยขึ้นว่า  การมีความรักเป็นเรื่องที่ดี  แต่หากเสียความรักนั้นไป แน่นอน  ความทุกข์ก็เกิดขึ้น  แต่เจ้าจงคิดเถิดว่าการที่เป็นอิสระนั้นเป็นสิ่งที่จำเป็นยิ่งกว่า  สำคัญยิ่งกว่า  เมื่อเด็กหนุ่มได้ฟังดังนั้นจึงทำให้งงกับคำพูดของชายชรา  เด็กหนุ่มจึงพูดว่า

เด็กหนุ่ม : อิสระเหรอลุง  ผมไม่เข้าใจในอิสระที่ลุงพูด

ชายชรา :อิสระของชีวิตงัยล่ะ  จะทำอะไรก็ต้องคำนึงถึงอิสระชีวิตของตัวเองไว้ก่อน

เด็กหนุ่ม : ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี

ชายชรา :หันหน้ามามองพร้อมกับถอนหายใจ

เด็กหนุ่ม : ทำหน้างง

ชายชรา :เงยหน้าขึ้นบนท้องฟ้า  พร้อมกับพูดว่า  เมื่อก่อนลุงก็เคยมีความรัก 

               และความรักนั่นแหละที่เป็นตัวทำลายอิสระชีวิตลุง

เด็กหนุ่ม : ยังงัยเหรอครับ

ชายชรา :ข้าก็เหมือนเอ็งนั่นแหละ ข้าก็เคยมีคนรัก  แล้วก็ต้องเสียคนรักไปอย่างเอ็งนั่นแหละ

               ทั้ง ๆ ที่ข้าเองก็ไม่เคยทรยศในความรักที่ข้ามีให้กับคนรักของข้า  ข้าพยายามที่จะ

              ทำใจยอมรับการสูญเสียนั้นแล้ว  แต่มันก็ทำไม่ได้เมื่อรู้ว่ามันไม่ได้สูญเสียเพราะข้า 

เด็กหนุ่ม : อ้าว...ลุง    แล้วมันเป้นเพราะคนรักของลุงเหรอครับ

ชายชรา :ใช่  ครั้งก่อนเมื่อตอนรักกัน  เราเคยสัญญาต่อกันว่าจะมั่นในรักตลอดไป  หากใคร

                ผิดสัญญา  ก็จะต้องสูญเสียทุกอย่าง  นั่นหมายรวมถึงชีวิตของคน ๆ นั้นด้วย

เด็กหนุ่ม : จ้องหน้าชายชรา  พร้อมกับขมวดคิ้วนั่งฟังอย่างตั้งใจ

ชายชรา :เล่าต่อว่า  เมื่อข้ารู้ว่าคนรักของข้ามีคนใหม่  ข้าก็รับมันไม่ได้  เพราะตลอดเวลา

                ข้าเองไม่เคยแม้แต่จะคิดนอกใจคนรักข้าแม้เพียงสักครั้ง  เมื่อข้าคิดได้เช่นนั้น

               มันยิ่งทำให้ข้ายิ่งปวดใจ  ข้าจึงคิดที่จะทำลายความรักของข้าด้วยความเกลียด

                แต่ทำยังงัยข้าก็ทำไม่ได้ เพราะข้ารักคนรักของข้าเหลือเกิน

เด็กหนุ่ม : แล้วงัยต่อครับลุง

ชายชรา :ข้าก็เลยนึกถึงคำสัญญาที่เคยให้ใว้ต่อกัน  จากนั้นข้าก็คิดว่าหากรอให้คำสัญญา

                นั้นเป็นจริงข้าก็คงรอไม่ไหวแน่ ข้าก็เลยทำให้สัญญานั้นเป็นจริงด้วยตัวของข้าเอง

เด็กหนุ่ม : ทำงัยครับลุง

ชายชรา :จ้องมองหน้าเด็กหนุ่ม พร้อมกับบอกว่า  ข้าเพิ่งพ้นคุกมาไม่นานนี่เอง 

                จากเหตุที่ข้าก่อขึ้น  เพื่อทำสัญญานั้นให้เป็นจริง

เด็กหนุ่ม : ทำท่าตกใจ

ชายชรา :แล้วเจ้าล่ะ  คิดยังงัยกับเรื่องของข้า 

เด็กหนุ่ม : น่าสงสารครับ

ชายชรา :สงสารตัวเจ้าเองเถิด  หากคิดจะทำอะไรต่อไป  ก็จงนึกถึงเรื่องข้องข้าให้ดี ๆ ล่ะ

               เชื่อข้าเถอะ  ก็อย่างที่ข้าว่านั่นแหละ อิสระของชีวิตงัยล่ะ จงรักษามันให้ดี 

               จากนั้นก็ลุกขึ้นพร้อมกับพูดว่า  ข้าหวังว่าวันพรุ่งนี้ ข้าคงจะได้พบกับเจ้า

               ที่นี่อีกนะ  อย่าลืมกลับไปคิดซะล่ะ  ที่ข้าพูดน่ะ  แล้วชายชราก็เดินจากไป

เด็กหนุ่ม :ทำหน้างง ๆ กับเรื่องราวที่ได้ฟัง  พร้อมกับครุ่นคิดถึงคำที่ชายชราพูดทิ้งท้ายใว้

   วันต่อมา   ชายชราก็กลับมาที่สวนเหมือนเดิม  นั่งรอจนพลบค่ำ  ก็ไม่เห็นเด็กหนุ่มคนนั้นอีกทำให้ชายชรากลับไปด้วยความผิดหวัง  พร้อมกับบ่นพึมพำกับตัวเองว่า  "นี่แหละความรัก" มันเป็นตัวการที่จะทำร้ายคนที่รักและคนที่ถูกรักได้ทุกเวลา

ปล.ขอขอบคุณสำหรับนิยายเรื่องสั้นจากหนังสือ  เรื่อง "สัมผัสรัก"

[ครูเอ]

ขอบคุณ  สำหรับบทความที่ กินใจ  แล้วหนังสือสัมผัสรักนี้จะหาอ่านได้จากที่ไหนค่ะ

[***]

กำลังจาบอกอะไรหรือเปล่าคะเนี่ย