เสาร์แรกของปี...มีหน้าที่ หนีไม่พ้น
ขับรถวน ส่งลูกน้อย หอยหลอดจ๋า
เรียนดนตรี มีเรียนวิทย์ คณิตตามมา
แม่อย่าช้า ขับรถซิ่ง วิ่งไปเลย
เขาเร่งเครื่อง เราเร่งตาม ย่ามใจนัก
อ้าว!ชะงัก แถมหักเลี้ยว เซี้ยวไปไหม?
เราก็เบรค ตัวโก่งกุ้ง พุงจิ้มไฟ
โอ๊ย! เกือบไป๊ อีกนิดเดียว เฉี่ยวท้ายชัวร์
เสาร์ถัดมา หิ้วตะกร้า ชมตลาด
เลือกปูม้า วางใส่ถาด ให้แม่ค้า
ชั่งดูถี ทั้งหมดนี้ ตีราคา
เจ็ดขีดจ้า ร้อยห้าบาท คิดขาดตัว
นึกขึ้นได้ อีกแล้ว แป่ว แป๊ว แป่ว
หนูดีแล้ว ต้องปล่อยวาง บ้างนะเม่ย
เรื่องเล็กน้อย ปล่อยไปนะ ชะเอิงเงย
แค่เปรยเปรย ว่ารู้ทัน(นะยะ) ฉันชักเคือง...
สวัสดีค่ะคุณเม่ย
คิดถึงเสมอค่ะ
สวัสดีครับ
ยอมได้ยอมไป....
เมื่อยอมไม่ได้ก็ค่อยว่ากันใหม่....