ความสุขในการทำงาน

งานซักฟอก 2

"งาน"คำนี้เป็นคำที่คุ้นเคยกันดี เพราะทุกวันนี้พวกเราทุกคนต้องทำงานและล้วนมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบด้วยกันทั้งสิ้น ความสุขในการทำงานนั้นต้องมีองค์ประกอบหลายอย่าง เช่น ได้ทำงานที่ตนเองมีโอกาสได้ใช้ความรู้ความสามารถ ได้ทำงานอย่างสบายใจ มีเจ้านายและเพื่อนร่วมงานที่ดี บรรยากาศและสภาพแวดล้อมในการทำงานที่ดี รวมทั้งได้รับค่าตอบแทนที่เหมาะสมแม้จะไม่มากมายนัก นอกจากนี้แล้วร่างกายต้องไม่ทรุดโทรม สุขภาพจิตต้องไม่เสียด้วย ถ้าได้อย่างนี้ก็ถือว่ามีความสุขในการทำงานแล้วใช่ไหม การทำงานในซักฟอกที่ดิฉันประสบมาพบว่ามักมีปัญหากดดันอยู่เสมอ ว่างานนั้นจะออกมาดีไหม ทันเวลาไหม ถูกต้องไหม ทั้งจากตัวเอง เจ้านาย และบรรยากาศในการทำงาน การเผชิญอยู่ในสถานการณ์ความกดดันอยู่เสมอ พอนานเข้าก็จะกลายเป็นโรคเครียด มีปัญหาทางสุขภาพจิต แล้วการทำงานอย่างมีอย่างมีความสุขเป็นอย่างไร สิ่งแรกคือ เราต้องยอมรับว่างานเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน เป็นหน้าที่ความรับผิดชอบที่เราจะต้องทำ เพราะตอนเข้ามาทำงานเราก็แสดงให้ที่ทำงานเห็นอยู่แล้วว่าเราต้องการทำงานในตำแหน่งหน้ารที่อะไร ดังนั้นเมื่อได้รับมอบหมายให้ทำงาน เราก็ต้องทำงานนั้นออกมาให้ดีที่สุดอย่างเต็มความสามารถ หากมีปัญหาก็คงเป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องมีการปรึกษาเจ้านาย เพื่อนร่วมงานที่พอไว้ใจได้ และมีความจริงใจ หรือผู้อื่นที่พอจะสามารถแนะนำในเรื่องนั้น ๆ ให้เราได้ เพื่อช่วยแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ให้งานออกมาดีที่สุด เกิดความผิดพลาดน้อยที่สุดหรือไม่ผิดพลาดเลย อย่างไรก็ตามสิ่งสำคัญที่สุดที่จะทำให้เราทำงานอย่างมีความสุขก็คือ "ตัวของเราเอง" ถ้าเราคิดว่าทุกวันนี้เรามีความสุขกับงานที่เราทำ ถึงแม้จะเป็นงานที่หนัก แต่ถ้าทำแล้วมีความสุขก็นับว่าเป็นการทำงานที่มีความสุขแล้ว หัวหน้างานที่ดีก็ควรจะสังเกต และลงไปดูแลความเป็นอยู่ของผู้ร่วมงานด้วย ความรัก ความเอื้ออาทร และความจริงใจ ของหัวหน้างานก็เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้ผู้ร่วมงานหรือลูกน้องกล้าที่จะบอกปัญหา

เขียนใน GotoKnow โดย กบนอกกะลา
ใน ความสุขในการทำงาน

คำสำคัญ (Tags): #งานซักฟอก (ภาค2)

หมายเลขบันทึก: 158769เขียนเมื่อ 11 มกราคม 2008 17:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 22:18 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (8)

small man

เขียนเมื่อ 11 มกราคม 2008 18:50 น. ()

สวัสดีครับ คุณกบนอกกะลา ขออนุญาตแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วยครับ

ผมขออนุญาตเพิ่มเติมในเรื่องของ "ความสุขในการทำงาน" นะครับ

ตามความคอดเห็นส่วนตัวของผมเอง ผมว่าปัจจัยที่สำคัญที่สุดที่มีผลต่อการทำงานให้มีความสุขคือ "ความภาคภูมิใจในตนเอง" ครับ

มีงานวิจัยที่เคยอ่านมานานแล้ว สรุปว่าคนบางส่วน (จำตัวเลขไม่ได้) ไม่พอใจในอาชีพที่ตนเองทำอยู่ ทั้งๆที่ เป็นอาชีพที่ตรงกับที่ตนเองเรียนมา

ที่เป็นเช่นนี้ ผมคิดเอาเองว่า อาจจะมาจากการที่เขาไม่มีความภาคภูมิใจในตนเองก็ได้นะครับ

คนที่ไม่มีควมภาคภูมิใจในตนเอง มักจะเกิดจากการ "เปรียบเทียบ" ครับ เปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น แล้วรู้สึกว่าเราต่ำกว่าคนอื่น จึงไม่พอใจงานของตัวเอง

ดังนั้น หากต้องการทำงานให้มีความสุขคงต้องเริ่มจากการ "ศรัทธา" งานที่ตัวเองทำก่อนครับ

เมื่อ "ศรัทธา" ในงานที่เราทำ ต่อไปเราก็จะมีความภาคภูมิใจในงานที่เราทำ

แล้วต่อไป "ความสุข" ก็มาเอง

ขอบคุณครับ

กบนอกกะลา

เขียนเมื่อ 11 มกราคม 2008 21:08 น. ()

ขอบคุณค่ะที่แนะนำ คงใช่น้อง ๆ ในที่ทำงานอาจไม่มีความศรัทธาในงานที่ทำอยู่ อีกทั้งเป็นช่วงที่มีการเปลี่ยนหัวหน้างานคนใหม่ พี่คนเก่าเขาทำไว้ดีมากจนเป็นที่ยอมรับของคนทั้งทั่วไปเมื่อพี่คนเก่าเกษียน คนใหม่มาน้อง ๆ ก็มักเอาการกระทำไปเปรียบเทียบเสมอ พวกเขารู้สึกไม่ยุติธรรม ไม่ศรัทธา ไม่เชื่อถือ แม้แต่ยกมือไหว้ยังไม่ทำเลย ฯลฯ ว่าง่าย ๆ ไม่ยอมรับหัวหน้าคนใหม่ ซึ่งดิฉันเป็นคนกลาง มองเห็นช่องว่างเยอะมาก ดังนั้นความศรัทธาไม่ใช่มีเฉพาะแต่ในงาน แต่ต้องศรัทธาต่อหัวหน้าด้วย ทุกคนถึงจะทำงานได้อย่างมีความสุข

small man

เขียนเมื่อ 12 มกราคม 2008 03:03 น. ()

สวัสดีครับ ขออนุญาต ลปรร เพิ่มเติมครับ

ผมเองก็เยผ่านมาทั้งนายที่ถูกใจ กับ นายที่ไม่ถูกใจ

ได้ทำงานกับนายที่ถูกใจ ก็สนุกและมีความสุขครับ

ในกรณีที่ทำงานกับนายที่ไม่ถูกใจ ผมคิดอย่างนี้ครับ

1. คงต้องกินยา "ทำใจ" ให้มากๆครับ

2. เขามีส่วนเลวบ้างช่างหัวเขา จงเลือกเอาส่วนที่ดีเขามีอยู่

3. เมื่อไม่มีนายที่รัก ก็ต้องรักนายที่มี

ขอบคุณครับ

กบนอกกะลา

เขียนเมื่อ 12 มกราคม 2008 15:42 น. ()

สวัสดีค่ะท่านผู้อำนวยการ

ขอขอบคุณอีกครั้งที่ให้คำแนะนำ อ่านแล้วก็อดที่จะขำไม่ได้ อาจารย์เป็นคนมองโลกในแง่ดีนะค่ะ แต่หากว่ากินยาทำใจมาก ๆ อาจทำให้เป็นโรคประสาทหรือโรคจิตได้ ไอ้เลือกเอาส่วนดีนี่ก็ต้องพยายามหน่อยเพราะหายากเหลือเกิน ยกตัวอย่างเล็ก ๆ กระเช้าของขวัญที่เขามอบให้น้อง ๆ กินพวกหัวหน้าและพวกเลียเก่ง ๆ ก็เอากลับบ้าน การมอบหมายงานก็ไม่ยุติธรรม เป็นต้น ซึ่งจะให้รักนายนี่คงยากเพราะปัจจุบันน้อง ๆ มองหัวหน้าเหมือนอากาศธาตุไปแล้วค่ะ ยกมือไหว้เขาก็ไม่ไหว้ซะแล้ว ถ้าเขารู้ตัวเขาต้องปรับตัวเองเขาหาลูกน้องบ้าง ใช่ว่าให้ลูกน้องปรับตัวแต่เพียงฝ่ายเดียว (แอบสังเกตพฤติกรรมของแต่ละฝ่ายนะค่ะไม่ได้เข้าไปเกี่ยวข้องอะไรมากหรอก เพราะไม่นานดิฉันก็ต้องย้ายจากตรงนั้นไปแล้ว)

ตัวดิฉันเองไม่เท่าไหร่เพราะเป็นคนปรับตัวง่าย หัวหน้าเป็นอย่างไรก็ช่างดิฉันไม่สนใจ ทำงานที่ได้รับมอบหมายให้เสร็จ หมดเวลาก็กลับบ้าน ส่วนงานอื่นที่ต้องการทำเช่นงานวิจัย หรืองานสอนน้อง ๆ ก็ใช้เวลานอกราชการทำ ก็เลยไม่ค่อยทุกข์

อาจารย์ค่ะทุกอย่างบนโลกนี้ย่อมเป็นไปตามกรรม