การโยกย้ายสถานที่ทำงานจากที่หนึ่งไปที่หนึ่งเป็นสิ่งที่ต้องปรับตัวอย่างมากแต่คนเราก็สามารถปรับตัวได้จะมากจะน้อยขึ้นอยู่กับความอดทน และความมานะมุ่งมั่น...ที่ดิฉันเขียนเพื่อ อยากจะเล่าเรื่องชีวิตของคนที่ทำงานในซักฟอก โรงพยาบาลหาดใหญ่ การเข้าไปสัมผัสในวันแรกเหมือนโรงงานนรกอย่างไรอย่างนั้น เพราะมันทั้งร้อน อบอ้าว และผ้าที่เยอะแยะไปหมด ทุกคนที่นั่นก้มหน้าก้มตาทำหน้าที่กันด้วยความเหน็ดเหนื่อย และอ่อนล้า ต้องต่อสู้กับความร้อน แต่ทุกคนก็ยิ้มได้ ผู้อำนวยการโรงพยาบาลเองก็มักลงไปดูบ่อยครั้ง นั่นเป็นกำลังใจของคนทำงาน อีกทั้งผู้ร่วมงานช่วยเหลือซึ่งกันและกัน รักใคร่กลมเกลียวกัน ที่สำคัญมีความสมัคคี
ชีวิตที่เลือกเกิด เราเลือกไม่ได้ แต่เราสามารถที่จะดำเนินชีวิตที่เป็นปัจจุบันให้มีความสุขได้ด้วยใจ กำลังกาย สมอง และสองมือ เพื่อให้งานที่รับผิดชอบก้าวไปข้างหน้าได้
ไม่ว่างานใดงานหนึ่ง ล้วนเป็นพลังในการขับเคลื่อนองคาพยพใหญ่ให้ก้าวไปข้างได้ หากขาดงานที่ดูว่าต่ำต้อยไป อาจทำให้สิ่งที่เห็นว่าใหญ่และสำคัญนั้นล้มได้อย่างไม่น่าเชื่อ....คุณเชื่อไหม
เราอยู่ใกล้ ๆ กันแค่เนี๊ยะ
ขอบคุณที่ให้ความคิดเห็น งานซักฟอกเป็นงานที่ต้องใช้แรงงาน ต้องอดทนต่อคำต่อว่าของแผนกต่าง ๆ ที่ต้องการผ้า ซึ่งเขาไม่เข้าใจว่าทำไมผ้าถึงออกช้าหรือไม่มีผ้าให้ผู้ป่วยใช้ ให้พยาบาลเช็ดมือ ปัญหาเหล่านี้เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนทำให้เกิดความเครียดของคนทำงาน บางคนก็เจ็บหลัง เมื่อยล้าตามแขนตามขา ถ้าคุณอยู่ใกล้ก็ลงไปดูบ้างก็ได้จะได้เข้าใจว่าคนทำงานที่นั่นต้องใช้ความอดทนในการทำงานขนาดไหน
ภาพที่เห็น คือมุมมองที่แตกต่าง
กำลังใจในการทำงานนะค่ะ
คุณก็เป็นส่วนหนึ่งในทีมงาน หากขาดท่านเราก็เหมือนไม่ใช่
แวะมาให้กำลังใจมดงานทุกตัวค่ะ
หากขาดมดงานตัวเล็กๆ ที่ทำงานใช้แรงแลกเงินตรา
งานใหญ่ที่สวยหรูคงไม่เกิด
ทุกสิ่งต้องพึ่งพาอาศัยกันนะคะ
ใจเขา ใจเรา อยากให้ผู้บริหาร
ลงมาให้กำลังใจคนระดับล่างๆให้มากขึ้นกว่าเดิมเช่นกันค่ะ
-ขอบคุณนะค่ะสำหรับกำลังใจทุกกำลังใจ ดิฉันเล่าให้น้อง ๆ ฟังในซักฟอกเขาเป็นปลื้มกันใหญ่ และมีกำลังใจที่จะทำงานต่อไป ดิฉันพึ่งสังเกตได้ว่าการผ่อนคลายความเครียดนอกจากการให้กำลังใจแล้ว พวกป้า ๆ น้อง ๆ เขาให้กำลังใจกันเองด้วย เช่น เล่าเรื่องหนังหลังข่าว คุยเรื่องทลึ่ง ๆ พับผ้า หรือซักผ้าไปพลางก็แวะมาพูดคำพ้วนซักนิดหน่อยพอได้ขำไป ฮือ...ส่วนเรื่องกำลังใจจากผู้ใหญ่ถ้ามาแบบไม่รู้จริงอย่ามาซะดีกว่าพูดผิดไปน้อง ๆ ป้า ๆ จะเสียกำลังใจเปล่า ๆ
ขอบคุณทุกกำลังใจ แล้วจะเล่าให้น้อง ๆ ป้า ๆ ฟังทุก ๆ ครั้งที่มี comment นะค่ะ