อั้ยหลง แมวสู้ชีวิต
ความจริงจะเรียกว่า " อั้ยหลง" นี่ไม่น่าจะถูกต้องครับ ต้องเรียกว่า คุณหลงหรือนางสาวหลงถึงจะถูก แต่ด้วยความที่ผมเรียกเค้าว่า "อั้ยหลง" มาตั้งแต่เล็กๆ จึงขออนุญาตเรียกแบบนี้ไปก่อนตามความคุ้นเคยนะครับ
อั้ยหลงเป็นแมวเพศเมียสีน้ำตาลลายเสือ ผมพบเค้าครั้งแรกเมื่อ เจ็ดแปดเดือนที่แล้ว คุณมาลา คุณหมาเก่าแก่พันธ์พุดเดิ้ลสีน้ำตาล เป็นคนคาบเค้าเข้ามาจากหน้าบ้าน แรกเจอนึกว่าคุณมาลาคาบซากอะไรมาเล่น แต่พอเข้าไปดูใกล้ๆถึงเห็นว่าเป็นลูกแมวตัวเล็กๆ สกปรกมอมแมมแทบไม่เห็นสีจริงกำลังตระหนกตกใจอย่างสุดขีด
ในเวลานั้น บ้านผมมีแมวแม่ลูกอ่อนสองแม่ ลูกแมวตัวน้อยๆ โตกว่าอั้ยหลงเล็กน้อยอยู่ แปดตัว ทุกครั้งที่แมวคลอดผมจะจับทั้งแม่ทั้งลูกมาเก็บไว้ในกรงหมาเก่า ซึ่งผมเรียกว่า เนอสเซอรี่แมวแม่ลูกอ่อน เพื่อป้องกันรถทับและไม่ให้แม่มันคาบลูกไปซ่อนในห้องเครื่องรถยนต์ (โปรดอย่าเข้าใจผิดนะครับว่าบ้านผมเป็นฟาร์มเพาะเลี้ยงแมว มากันเองทั้งสิ้นจากไหนมั่งก็ไม่รู้ครับ)
วันแรกที่จับอั้ยหลงเข้าไปในเนอสเซอรี่ ไม่มีแมวตัวไหนให้การต้อนรับเค้าเลย แม่แมวก็คอยตบ คอยกีดกันไม่ให้เข้าใกล้อาหาร มีเสียงดังขู่ฟ่อๆ ตลอดเวลา แต่อั้ยหลง แมวสู้ชีวิต ตัวเล็กนิดเดียวก็ไม่เคยหวั่นเกรงครับ ฝ่าฟันเข้าไปหาอะไรกินจนได้ บางทีก็อาศัยช่วงชุลมุนมั่วดูดนมแม่แมวทั้งสองแม่ได้อีกต่างหาก
ทุกวันนี้ อั้ยหลง ใหญ่โตสวยงามกว่าลูกแมวตัวอื่นๆในรุ่น คลุกคลีสนิทสนมกับคุณมาลา ซึ่งเปรียบเสมือนพ่อบุญธรรม (มีขู่แย่งของกินกันมั่งเหมือนกันครับ) ทุกเช้าที่ผมออกมาใส่บาตรหน้าบ้าน เค้าจะออกมารอพระกับผมพร้อมกับคุณมาลา เมื่อถวายของพระเสร็จเรียบร้อย ขณะที่ผมนั่งยองๆพนมมือเพื่อรับพร อั้ยหลงก็จะกระโดดขึ้นมาบนหลังผมเพื่อรับพรเช่นเดียวกัน ส่วนคุณมาลาจะเลียกินน้ำในถาดที่ผมกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศล
ปัจจุบันเค้าควบคุมสถานการณ์ได้ทั้งหมดครับ ไม่มีใครรังแกใคร สัตว์หลายๆประเภทในบ้านผมทั้ง หมา แมว นก ปลา คางคก อยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุข ไม่ทะเลาะเบาะแว้งทำร้ายกันและกัน
ผมอาจจะบอกได้เต็มปากว่า อั้ยหลง แมวสู้ชีวิตตัวนี้ เป็นต้นแบบหนึ่งของความเป็นนักสู้ ไม่ยอมแพ้ ไม่ท้อถอยต่ออะไรง่ายๆ เค้าอาจจะไม่ได้ทำเพราะคิดอย่างที่เราคิดสักนิด ที่จริงเค้าอาจจะทำไปตามสัญชาตญาณเพื่อการอยู่รอดเท่านั้น แต่สิ่งที่ปรากฏ นับเป็นข้อคิดเตือนใจให้คนที่บอกว่าชีวิตมีแต่ถูกกดดันนานาประการ คนที่บอกว่าไม่เคยประสบโชคพบแต่ความล้มเหลวผิดหวังมาตลอด ได้ตั้งสติหันกลับมามองให้เห็นชัดๆว่า ทุกชีวิตมีสิทธิ์สู้ เหมือนกับ อั้ยหลง แมวสู้ชีวิตตัวนี้จริงมั้ยครับ
อั้ยหลงตอนมาอยู่ใหม่ๆหลังจากขัดสีฉวีวรรณเรียบร้อยแล้วครับ
อันนี้ลูกแมวรุ่นพี่ที่เค้ามีแม่กันน่ะครับ
ตอนนี้เริ่มมีพาวเวอร์ละครับ นำกลุ่มปีน เนอสเซอรี่ได้
ตอนนี้โตเป็นสาวแล้ว นั่งโชว์ความเท่ครับ
เนี่ยครับ อั้ยหลงตัวจริง
อั้ยหลงกับเจ้ามาลา ที่คาบเค้ามาตอนเล็กๆ
ความเห็น (25)
อ่านแล้วดีจัง....อยากสู้ชีวิต..ฮุฮุ
ขออนุญาตนำไปลงในจุลสาร"ธรรมสาร"ของชมรมจริยธรรมด้วยนะค่ะ
สวัสดีค่ะ น้องแมว "อั้ยหลง"ปัจจุบันสวยสะ สง่างาม จำสภาพเดิมไม่ได้เลยนะคะ
บ้านคุณหมอเป็นบ้านคนใจบุญจึงเป็นที่พึ่งของสัตว์น้อยใหญ่ที่ต้องการที่พักพิง คุณหมอได้ช่วยทั้งคนและสัตว์ให้มีความสุขขึ้น เป็นกุศลบารมียิ่ง
ตัวอย่างจากแมวตัวนี้ คนได้ใช้เรียนรู้ชีวิตไปด้วย
kead เรื่องของ "อั้ยหลง" ถ้าพอจะมีประโยชน์มั่ง kead ก็นำไปลงในจุลสารได้เลยนะ ยินดีอย่างยิ่ง
ดูแล้วชีวิตคนกับสัตว์ไม่แตกต่างกันเลยนะคะ ลป ทุกชีวิตต่างก็ดิ้นรนต่อสู้เพื่อความอยู่รอดของตัวเองและพวกพ้องแต่คงจะแตกต่างกันที่วิธีการดิ้นรนต่อสู้มากกว่าอย่าง อั้ยหลง ของ ลป ก็เป็นตัวอย่างการต่อสู้ชีวิตอีกแบบหนึ่ง อ่านแล้วน่ารักดีค่ะเหมือน อั้ยตูบกับคุณเหมียวที่บ้านโต้งเลยค่ะซึ่งทั้งคู่ได้เสียชีวิตไปแล้วว เหลือแต่น้องๆหมาที่ต้องดิ้นรนต่อสู้กับชีวิตต่อไป
มีชีวิตอยู่ก็ต้องต่อสู้กันไปอย่าได้ท้อถอยนะคะ
I love it
ชอบมันอ่ะ มันสนิทกะคนดี แมวมีมนุษยสัมพันธ์
อิอิอิ คราวหลังเขียนเรื่องกอลั่ม น้อยมั่ง นะ
Jor... เองอ่ะ
หนุกมั่กๆๆ เลยย อ่านไปยิ้มไป ได้คติเตือนใจ ตอนนี้คุณหลงกลายเป็นสาวงามไปละ หลังได้กินดีอยู่ดี ถูกขัดสีฉวีรรณ ส่งประกวดแมวงามได้ละก่ะ
อั้ยหลง โชคดี ที่มีโอกาสได้สู้ชีวิตค่ะ
น้องตาล นี่กอลั่มน้อยจำได้มะ
- เป็นความโชคดีของอั้ยหลงมากกว่าที่หลงเข้าไปในบ้านคนใจบุญ ที่รักคน รักสัตว์ รักต้นไม้(และรักเด็ก)
- ความรัก ความอบอุ่นที่ได้รับน่าจะมากมายเกินความลำบากเล็กๆน้อยๆตามประสาชีวิตสัตว์โลก
- ขออนุโมทนาด้วยนะครับกับความรักความเมตตาที่พี่มีต่อสัตว์โลก น่าเลื่อมใสมาก
น่ารักดีค่ะ
พอดีที่บ้านก็มีแมวมาHome stayประจำ
หนำซ้ำติดใจอยู่ถาวรทุกตัวเลยค่ะ
เคยมีเยอะสุด 15 ตัว ตอนนี้มีอยู่ 9 ตัว
กลายเป็นบ้านรักแมวไปแล้ว...
ไว้ถ้ามีโอกาสจะเขียนเรื่องแมวที่บ้านมาเล่่าสู่กันฟังนะคะ
อ่านจบ ต้องคิดใหม่เลย
หมาที่บ้าน มี 4 ตัว ไม่ค่อยได้ดูแล และยังมีดุเขา เวลาเขาตะกายด้วยความรัก เพราะกลัวเสื้อผ้าเปื้อน
เขาก็ งงๆ อยู่นะคะ บางทีเจ้านายก็ก็ ดี บางทีก็ ดุ
ได้อ่านตัวอย่างที่ดี จาก อาจารย์ นิพัธ ต้องกลับไปดูแลเขาบ้างละ
อนุโมทนา กับสิ่งที่อาจารย์ ทำดีๆ และยังนำมาเล่าด้วยค่ะ
ที่บ้านเลี้ยงแมวด้วยค่ะ น่ารัก มีประโยชน์ ช่วยจับสัตว์ประหลาดๆให้
เป็นเพื่อนเล่นกับเด็ก น่ารักจริงๆ
Chtangnara
เข้ามาเยี่ยมหัวหน้า วันนี้สบายขึ้นยังคะแอบมองด้วยความศร้ทธา คนอะไรเก่งจัง มีสติตลอด อาการไม่สบายก็คุมได้ อาชีพใหม่เขียนหนังอ่านสนุกๆได้แน่ หายเร็วนะคะ
เพิ่งเข้ามาอ่านเพราะกำลังสมัครสมาชิกใหม่หลังจากไปฟังทีมอาจารย์ที่เขาค้อมา ได้ข้อคิดมากเลยพอดีคุณ "น้ำตาล"สุนัขที่บ้านป่วยอยู่ในช่วงดูแลกันอยู่ อาจจะนำเรื่องราวมาบันทึกแลกเปลี่ยนค่ะ