ความทรงจำเก่า..เก่า..กับสมุดบันทึกเล่มแรก..เล่มนั้น


เคยไม๊คะ...ที่เรารู้สึกว่า..เราอยากจะย้อนเวลานั้นกลับมาอีกครั้ง..และเคยไม๊คะ..ที่รู้สึกว่า..เราได้ทำใคร..ใครหล่นหายไปจากชีวิตไปได้มากมายในวันนี้..

ไม่ทราบว่า..ชาวโกทูโน..เริ่มมีสมุดบันทึกเล่มแรกกันตอนไหนคะ..

สำหรับตัวเองแล้ว..วันนี้ได้โอกาสหยิบสุดบันทึกเล่มสีชมพู..ที่ยังคงความแจ่มใสเหมือนวันแรกๆ...ที่ได้สัมผัส..

ปกบันทึกเล่มยาวสีชมพูนั้นระบุปี 2530 เอ..มันผ่านมากี่ปีแล้วน๊า..ไม่อยากเชื่อเลยนับไปนับมา..21 ปีแล้วนั่น..21 ปีแห่งความหลังจริงๆด้วย

วันแรกที่บันทึก..คือวันที่ 12 มกราคม2530 อ่านไปแล้วก็อดยิ้มไปด้วยไม่ได้..ภาพวันเก่าๆ..ก็กลับมาอีกครั้ง..

..................

เคยไม๊คะ...ที่เรารู้สึกว่า..เราอยากจะย้อนเวลานั้นกลับมาอีกครั้ง..

และเคยไม๊คะ..ที่รู้สึกว่า..เราได้ทำใคร..ใครหล่นหายไปจากชีวิตไปได้มากมายในวันนี้..

บางคนที่เราได้กลับมารู้จักกันใหม่..

และบางคนได้หายไปกับกาลเวลา..

การมองโลกอย่างใสๆ.ในวันนั้น...กับมุมมอง..ที่เปลี่ยนไปในวันนี้...

มันบอกอะไรได้มากมาย..ทั้งภาพ..เสียง..บรรยากาศและความรู้สึก..

และที่สำคัญมันยังทำให้เราได้ระลึกถึงคนเก่า.เก่าในวันนั้น..ได้อย่างชัดเจน..จนบางครั้งเราก็อดสงสัยไม่ได้ว่า..หากเราได้พบกับคนเก่าๆในบันทึกนั้นอีกครั้ง...ความรู้สึกนั้นจะเป็นอย่างไร..

........

แต่หาก..ในวันนี้..จะทำให้ทั้งเรา..และเค้าเปลี่ยนแปลงไป..ไม่ว่าจะเป็นในลักษณะใด..

แต่ฉันก็รู้สึกมีความสุขทุกครั้ง.....ที่ได้ระลึกถึงพวกเค้าเหล่านั้น..ในภาพเดิมๆ..ที่ชัดเจนทุกครั้ง...กับสมุดบันทึกเล่มสีชมพูเล่มนั้น..

และเค้า...จะยังคงอยู่ในภาพนั้น...ที่ฉันรู้สึกเจนตาตลอดไป..เสมอ..ในความทรงจำ..

--------------------------------------------------------------------------------

วันนี้..ฉันเริ่ม...เก็บเรื่องราวที่งดงาม..กับปัจจุบันขณะ..ไว้ในสมุดบันทึกอีกครั้ง...ฉันตั้งชื่อ..สมุดบันทึกเล่มนั้นว่า...บันทึก.จารึกสิ่งดี.ดี..ในชีวิต..

เพื่อที่ฉันจะมั่นใจว่า....ฉันจะได้..ยิ้มไปกับภาพ..ความทรงจำที่งดงาม..อีกครั้ง.......ครั้งแล้ว..ครั้งเล่า...อย่างอิ่มใจ..ในเวลาที่ความสดใสของชีวิตเริ่มทอนลงไป..

...และเพียงแค่..การได้เริ่มจรดตัวอักษรแรกลงบนกระดาษขาวๆ...ต่อมความสดใสก็เหมือนจะเริ่มทำงานอีกครั้ง........

----------------------------------------------------------------------------------

แล้วคุณล่ะคะ....มีโอกาสได้ย้อนกลับไปสู่โลกในวัยเยาว์.....สัมผัสความสดใส...และชีวิตในวันนั้นอีกครั้งแล้วหรือยัง..

ลองดูนะคะ..แล้วจะรู้ว่า..ช่วงเวลาที่ได้หยิบบันทึกเหล่านั้นมาอ่านอีกครั้ง.

.............................................................................

มันช่างเป็นช่วงเวลาที่รื่นรมย์เสียจริงๆ..

....................................................................

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 158592เขียนเมื่อ 10 มกราคม 2008 21:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 มิถุนายน 2012 14:19 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (32)

 

สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ

...จำได้ว่ามีสมุดบันทึกเล่มแรกตอนป.6 สมัยนั้น(พูดอย่างนี้แล้วดูนานจัง)เป็นภาคบังคับเลย

คือคุณครูให้เขียนสมุดบันทึกส่งหนึ่งเล่ม ...ให้เวลาประมาณหนึ่งเดือนค่ะ

ตอนนี้ก็ยังเก็บไว้อยู่ เวลาอ่านก็จะขำขำตัวเอง แล้วก็นึกย้อนว่าเอ...ตอนนั้นตัวเราเป็นยังไงหนอ ..นี่เราคิดแบบนี้ตอนเด็กหรือนี้(โอ้ ช่างเด็กนัก)

แต่ว่า จะอ่านก็ทีก็จะรู้สึกดีๆเสมอค่ะ 

 

ยินดีที่รู้จักค่ะ..คุณอิน แปลกจังค่ะ..ครูแอ๊วก็มีเล่มแรกตอนปอหกเหมือนกันเลยค่ะ..บันทึกไปก็สนุกดี..โดยเฉพาะเวลาหยิบมาอ่านเนี่ย..ชื่นมื่นดีจริงๆ..ตลกคำพูดตัวเองนะคะ.อย่างของครูแอ๊วเนี่ย..บันทึกหมดเลยค่ะ..แม่ติดสองบาท..พี่ติดเงินเราห้าบาท..อะไรประมาณนี้จดหมด..เลยมั่นใจว่างกมาตั้งแต่เด็กเลยนะเราเนี่ย55 ขอบคุณนะคะ..ที่แวะมาทักทาย..อย่าลืมแวะมาเยี่ยมมิตรสหายอีกนะคะ..

สวัสดีค่ะ

แวะมาระลึกความทรงจำ บันทึก เล่มแรก อยู่ในช่วงของมัธยมค่ะ

สวัสดีค่ะ..อาจารย์P  MSU-KM :panatung

ยินดีที่รู้จักค่ะ..อาจารย์ได้เคยเอามาอ่านอีกครั้งหรือยังคะ.แล้วจะรู้สึกตลกตัวเองมากๆ..ว่าเออหนอ..เขียนไปได้...55 ตลกดีค่ะ..

ขอบคุณค่ะ..อย่าลืมแวะมาเยี่ยมกันอีกนะคะ..

สวัสดีค่ะ..คุณเอก..

ดีใจค่ะ..ที่ชอบ..แล้วอย่าลืมแวะมาเยี่ยมอีกนะคะ..

ขอบคุณค่า..

ไม่ค่อยชอบการเขียนบันทึก(แบบว่าคิดไม่ออกว่าจะเขียนอะไรดี) แต่ตอนนี้เริ่มเขียนถึงหลานซนๆสองคน  ก็กะไว้ว่าพอหลานโตขึ้นอ่านหนังสือคล่องจะเอาให้เป็นของขวัญวันเกิดปีใดปีหนึ่งค่ะ

แอะ..แอ้..มีหลักฐานนะ..ติดน้องอยู่ห้าบาทน่ะ..ใช้ยังล่ะตัวเอง555

บันทึกนั้นแอบเอามาให้อ่านก่อนเจ้าสองตัวได้ปะ...

  • อืมๆๆๆ บันทึกเล่มแรก ปีไหนน้า..... รู้สึกว่ายาวนานมากเลยค่ะ สัก 30 ปีทีแล้วกระมัง
  • พี่ชายคนกลางซื้อมาให้ สวยเชียวหล่ะ มีรูปการ์ตูนเด็กผู้หญิง หวานแหว๋วเลย .... สีชมพู.... ตอนรับมา ความรู้สึกคือ ... ยี้ สีชมพูกับฉันนี่นะ..... แต่นึกถึงใจคนให้แล้วก็รับมาโดยดี

 

  • อ่านข้อเขียนเรื่องบันทึกของคุณครูแอ๊ว แล้วนึกถึงวรรณกรรมรัสเซีย เรื่องพี่น้องคารามาซอฟ จัง

จะลองไปค้นบันทึกเก่าๆ มาดุ จะได้ ย้อนไปฝันกับวันเยาว์อีกค่ะ

  • เพลงเพราะคับ
  • ผมไม่ค่อยได้บันทึกไรอ่ะครับ
  • น่าเสียดายจัง

สวัสดีอีกครั้งค่ะ..อาจารย์P  อัญชลี อุชชิน

อ่านแล้วแอบยิ้มค่ะ..พี่ชายอาจารย์น่ารักจังค่ะ..ใจดีจริงๆอุตส่าห์ซื้อสมุดบันทึกสีหวานให้น้อง..แสดงว่าอาจารย์ไม่ชอบสีชมพู..ก็ไม่ใช่คนหวานใช่มั๊ยค่ะ..55 หายากนะคะ..ผู้หญิงที่ไม่ชอบของหวานๆเนี่ย...

ว่าแล้วต้องลองไปสืบหาเรื่องพี่น้องคารามาซอฟ..อ่านบ้าง.จะได้รู้ว่าเป็นยังไงน่ะค่ะ..เอ..น่าสนใจจริงๆ

ขอบคุณค่ะ..ที่แวะมาเยี่ยมยามดึกนะคะ..

อรุณสวัสดิ์...ค่ะพี่ศศินันท์..P  Sasinanda

ลองเอามาอ่านดูนะคะ..รับรองว่า..เป็นยาอายุวัฒนะที่ดีมากเลย..เลือดจะไหลเวียนดีเชียวล่ะค่ะ...

แอ๊วเอามาอ่านทีไรก็ยังขำได้ทุกครั้ง...มีหลายเล่มค่ะ..เป็นช่วงๆค่ะ..ย้ายบ่อยก็เลยได้บันทึกเรื่องราวเพื่อนๆหลายๆที่..แล้วได้ย้อนไประลึกถึงอีกครั้ง..มีหลากอารมณ์มาก..อ่านแล้วมีความสุขค่ะ..

ขอบคุณมากๆค่ะ..กับการแวะมาเยี่ยมเพื่อนพ้องน้องพี่..อย่างทั่วถึงจริงๆ

สวัสดีค่ะP คุณ suksom

ยินดีที่รู้จักค่ะ...อยากให้ลองบันทึกดูค่ะ..วันไหนมีเรื่องดีๆเข้ามาก็บันทึกเก้บไว้..ไม่ต้องทุกวันก็ได้..แต่ถ้าทำได้จะดีมาก..เพราะเวลาผ่านไป..แล้วเราหยิบมาอ่านอีกครั้งเนี่ย..คุณค่าของมัน..เกินจะบรรยายเลยค่ะ..

ลองดูนะคะ...

ขอบคุณค่ะ..เพลงมันฟังดูเศร้าๆ..นะคะ..แต่ก็ดีใจที่มีหลายๆคนชอบค่ะ..

การมองโลกอย่างใสๆ.ในวันนั้น...กับมุมมอง..ที่เปลี่ยนไปในวันนี้...

มันบอกอะไรได้มากมาย..ทั้งภาพ..เสียง..บรรยากาศและความรู้สึก..

และที่สำคัญมันยังทำให้เราได้ระลึกถึงคนเก่า.เก่าในวันนั้น..ได้อย่างชัดเจน..จนบางครั้งเราก็อดสงสัยไม่ได้ว่า..หากเราได้พบกับคนเก่าๆในบันทึกนั้นอีกครั้ง...ความรู้สึกนั้นจะเป็นอย่างไร

.....

เป็นความท้าทายอย่างมหาศาลที่ผมอยากพบเจอ

ผมรักและเคารพอดีตไม่แพ้ปัจจุบัน แต่ก็ยังยินยอมที่จะอยู่กับปัจจุบันมากกว่าอดีตที่ผ่านมา  

ดังนั้น  ผมจึงมักพูดเสมอว่า  ผมมีพิพิธภัณฑ์ชีวิตของตนเองเสมอ

  • จำไม่ได้แล้วว่าเขียนบันทึกเล่มแรกเมื่อไหร่...แบบว่ามันนานมาแล้ว
  • แต่ 5 ปีนี้เขียนบันทึกเกือบทุกวัน
  • มักบอกคนใกล้ตัวเสมอว่าถ้ามีเหตุปัจจุบัน ให้ดูบันทึกนะ...จะได้จัดการอะไรๆ ได้ถูก
  • เมื่อสิ้นปี ชอบเอาบันทึกเล่มเก่าๆ มาอ่าน ว่าแล้วก็ให้ความรู้สึกดีดีเหมือนกันนะ

สวัสดีค่ะ..คุณพนัส..P

จำได้ว่าเคยอ่านบันทึก..ความรักครั้งแรกของคุณพนัส..ที่เขียนนานมาแล้ว..ชอบนะคะ..อ่านไปยังอินไปด้วยเลย..(อืม..แปลกจริง..แล้วไปยุ่งอะไรด้วยเนี่ย...อิอิ)คนเราก็จะมีความหลัง..สิ่งที่ประทับใจที่แตกต่างกันนะคะ..แต่ยังไงก็แล้วแต่..บางครั้ง..การได้คิดถึง..บางทีมันก็มีความสุขแล้ว..

แม้ว่าวันเวลาเหล่านั้นจะผ่านมาเนิ่นนาน..แต่ความรู้สึกในวันเก่าๆนั้นก็ยังไม่เคยจาง

ขอบคุณค่ะ..ที่เข้ามาแวะทักทายเสมอเลย..

หวัดดีจ้า..เจ้าป้า..อิอิ

เพิ่งรู้นะเนี่ยว่า..พี่ตุ่นบันทึกทุกวันเนี่ย..แอ๊วชอบเวลาที่เอากลับมาอ่านอีกครั้งเนี่ย..มันตลกมากเลย..บางทีก็มีเรื่องหวานๆ..ก็แอบยิ้มกรุ้มกริ่ม..ได้กลิ่นไอบรรยากาศเก่าๆอีกครั้ง..ก็ดีไปอีกแบบนะจ๊ะ..อันที่ตลกมากที่สุดก็บันทึกว่าแม่ฬหญ่แอ้.งยืมตังค์บ่อยๆเนี่ย..5 บาท 10 บาทเนี่ย..ไม่ลืมเลยนะขอบอก..เอิ๊กๆๆ

หวังว่าเจ้าป้ากะลูกชายหมูหยองคงสบายดีนะจ๊ะ..

หวัดดีค่ะครูแอ๊ว

  • หอบเอาความรักมาฝากครูแอ๊วด้วยค่ะ
  • เป็นกำลังใจให้......อีกต่างหากค่ะ
  • Valentine
  • มีความสุขมากๆ นะคะ....
มาเยี่ยมด้วยคิดถึงค่ะ

สวัสดีค่ะ..คุณครูแอน..P  Lioness_ann

ขอบคุณสำหรับช่อดอกไม้และกำลังใจที่นำมาฝากในวันนี้ค่ะ..

แอ๊วแวบเอาดอกไม้ไปส่งถึงบ้านแล้วนะคะ..มีความสุขมากๆค่ะ..

สุขทุกวัน..ทุกเวลาไม่มีวันหยุดราชการเลยนะคะ..

 

สวัสดีค่ะ..พี่ศศินันท์..P  Sasinanda

ถูกใจจังค่ะ..ช่อดอกไม้สีชมพูเนี่ย..ขอบคุณนะคะ..ที่อุตส่าห์แวะมาเยี่ยมถึงบ้านเลย อิอิ...

มีความสุขกับทุกวันนะคะ..ระลึกถึงเสมอค่ะ..

ขอบคุณจริงๆค่ะ..

  • แวะเข้ามาเยี่ยมครับ
  • ได้อ่านบันทึกของครูแอ๊วแล้วชอบมากครับ
  • ชอบทุกตัวอักษรที่ครูแอ๊วเรียงร้อยเป็นคำและถักทอเป็นประโยคที่สวยงาม และที่สำคัญข้อความที่ได้อ่านเป็นดังกุญแจไขเปิดประตูแห่งวันวานที่ลั่นดานปิดนานแล้วให้เปิดออกอีกครั้ง
  • ภาพแห่งวันคืนเก่าๆฉายฉานอยู่ในความทรงจำ ดั่งหนึ่งเพิ่งผ่านไปเมื่อวาน
  • ผมจำได้ว่าได้รับสมุดไดอารี่เล่มแรกจาก"คุณสุวดี เนื่องทอง"ครับ เป็นของขวัญที่เธอมอบให้ผมซึ่งขณะนั้นผมอายุย่าง ๑๘ ปีครับได้มีโอกาสสอนการละหมาด หรือการเคารพภักดีอัลลอฮฺให้กับคุณสุวดี ซึ่งเธอได้เข้ารับอิสลาม หรือ "มุสลิมใหม่"
  • ขอขอบคุณครูแอ๊วมากครับสำหรับบันทึกที่ดีมากครับ
  • เดี๋ยวผมจะแวะเข้ามาอ่านบ่อยๆนะครับ

ผมไม่มีสมุดบันทึกสีชมพูเล่มยาวให้ได้ย้อนกลับไปสัมผัสความรู้สึกในวันเก่า ๆ...

ได้แต่ย้อนระลึกไปถึงวันเก่า ๆ เหล่านั้นผ่านบันทึกของคุณครูแอ๊วนี่แหละครับ...

สำหรับผมแล้วไม่มีใครหล่นหายไปจากชีวิตผมครับ เพราะพวกเขาเหล่านั้นเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางของชีวิตผมครับ...

ขอบคุณสำหรับบันทึกที่สดใสและงดงามบันทึกนี้ครับ...

 

สวัสดีค่ะ..อาจารย์P  อ.อาลัม

ดีใจค่ะ..ที่อาจารย์แวะมาเยียม..

อาจารย์ได้มีโอกาสเปิดไดอารี่เล้มนั้นอ่านอีกครั้งหรือยังคะ..เอ..หรือว่า..จะยังอยู่หรือเปล่าน๊า..ถ้ายังอยู่..อาจารย์ลองเอามาอ่านนะคะ..

รับรองว่า..ถ้าไม่ยิ้มไปกับสิ่งที่ตัวเองเขียนล่ะก็...ใจหินมากๆๆๆเลยค่ะ..

ขอให้อาจารย์มีความสุขกับทุกๆวันนะคะ..

"ขอบคุณค่ะ.."

สวัสดีค่ะ..คุณดิเรกP  Mr.Direct

เอ..ถ้าคุณดิเรกมีสมุดบันทึกสีชมพูด้วยล่ะก็..ไม่ธรรมดาแน่ๆค่ะ.อิอิ

ดีจังค่ะ..ที่มั่นใจว่าไม่ได้ทำใครหล่นหาย..ไปกับกาลเวลา..

วันเก่าๆเหล่านั้น..ยังคงชัดเจนใช่มั๊ยคะ..

เก็บรักษาความทรงจำนั้นให้งดงาม..อยู่เสมอนะคะ..

ให้เหมือนกับ"มิตรภาพ.".ดีๆที่มีให้กัน..

ขอบคุณค่ะ..

เพื่อนเก่าๆ มิตรภาพเก่าๆ ส่วนใหญ่ยังอยู่ครบค่ะ

  • เสียดายครับครูแอ๊วที่ไดอารีเล่มนั้นหายไปแล้ว เข้าใจว่าหายไปพร้อมกับหนังสือที่ผมเก็บไว้ด้วยกัน ๑ ลังใหญ่ สายน้ำพัดพาหายไปช่วงน้ำท่วมใหญ่ยะลาครับ
  • เสียดายหนังสือด้วยครับ
  • แต่ แม้ว่าจะลืมเลือนไปบ้างในสิ่งที่ได้บันทึกเอาไว้ แต่ในหลายๆครั้งที่ได้เจอเพื่อนเก่า ภาพเหล่านั้นก็ผุดพรายให้ได้คุยฟื้นความหลังตามประสาคนแก่ เสมอครับ

 

สวัสดีค่ะ..พี่ศศินันท์P  Sasinanda

ดีจังค่ะ..เพื่อนเก่า..มิตรภาพเก่าๆยังอยู่ครบ..แสดงว่าเป็นคนที่รักษาสัมพันธภาพได้อย่างดีเยี่ยมเลย..

ขอบคุณมากค่ะ..ที่แวะเยี่ยมเยียนน้องนุ่งเสมอค่ะ..

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ..

สวัสดีค่ะ..P  อ.อาลัม

อาจารย์คะ..เสียดายจังค่ะ..หนังสือหายไปตั้งเป็นลัง...และที่สำคัญ..สมุดบันทึกเนี่ย..ประมาณค่าไม่ได้เลยนะคะเนี่ย..แต่ไม่เป็นไรเพราะข้อมูลสำรองยังชัดเจนอยู่ในความทรงจำใช่มั๊ยคะ..

ขอบคุณค่ะ..ที่มาร่วมย้อนวันเก่าๆ..ด้วยกันอีกครั้ง..

 

สีสันแสบตาจริงๆ บันทึกนี้ ใส่โค๊ดเพลงได้งัยครับ สอนบ้าง

สวัสดีค่ะ..คุณกวินทรากร  มาตอบช้าไปหน่อยขอโทษจริงๆค่ะ..

เพลง..ใส่โค้ดนี้ในแก้ไขบล็อกค่ะ..

<center><p align=right><STRONG><EMBED src=http://61.47.2.165/imgr/1315


width=200 height=50 type=audio/x-ms-wma autostart="true" loop="true" volume="150"></EMBED></STRONG></P></center>

ในส่วนสีชมพูก็เลือกหาเพลงที่นามสกุล wma มาใส่โดยก็อบที่อยู่ของเพลงในเว็บมาใส่ค่ะ..

ได้ผลไงบอกด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท