คำพูด คำลวง คำโกหก..........
การไม่พูดข้อเท็จจริงทั้งหมด = การพูดโกหก ??????
เวลาคนเรารู้ว่าสิ่งที่ตัวเองได้ยินได้ฟังมาเป็น "เรื่องโกหก" ความรู้สึกจะเป็นอย่างไรกันบ้างหรอคะ......
ลังเล สงสัย (= ไม่มั่นคง....)
รู้สึกว่าโดนหลอก (= โง่....)
โกรธ (= ไม่มีสติ....)
เกลียด (= บ้า....)
ไม่รู้ว่าทุกคนรู้สึกอย่างไรกันบ้างคะ..... ตัวผู้เขียนเองยอมรับคะว่าเคยรู้สึกทั้งหมดที่เขียนไว้ข้างบนนี้เลยคะ (อันที่จริงอาจมีเยอะกว่านี้แต่นึกไม่ออกคะ)
แต่มานั่งคิดเวลาตัวเองมีสติขึ้นมาบ้าง (แต่เพียงเล็กน้อยเท่านั้นนะคะ) มีคำพูดของผู้ใหญ่ท่านหนึ่งเคยกล่าวไว้ให้ฟังคะว่า.....
"คำพูดของคนเรา มันก็คือพลังงานที่ทำให้โมเลกุลของอากาศสั่น แล้วส่งต่อพลังงานมายังโมเลกุลถัดๆ มา จากนั้นจึงมากระทบกับหูเราก็เท่านั้นเอง"
ไม่มีตรงไหนเลยในหลักของฟิสิกส์ที่บอกว่า......
"คำพูดนั้นส่งพลังงานกลบางอย่างมากระแทกหน้าผู้ฟังแล้วถ่ายทอดพลังงานต่อทำให้หน้าเกิดแรงเหวี่ยงสะบัดหมุนไปทิศทางตรงข้ามกับที่คำพูดนั้นมากระทบ จึงทำให้ผู้ฟังรู้สึกเจ็บปวด"
แต่แล้วทำไมเวลาเราฟังคำพูดโกหก คำลวง คำเหน็บแหนม คำด่าทอ คำพูดสารพัดที่เราไม่อยากฟัง..... แล้วความรู้สึกเจ็บแค้นเคียงโกรธต่างๆ จึงเข้ามาถาโถมใส่เราอย่างบ้าคลั่งหละ บางครั้งเราก็เจ็บปวดเสียเหลือเกินทั้งๆ ที่ตามหลักของฟิสิกส์ "เสียง" ก็เป็นแค่การสั่นของโมเลกุลเท่านั้น......
นั่นอาจเป็นเพราะว่าเราใช้ "อารมณ์ ความรู้สึก" เป็นตัวรับเสียงแล้วจึงสะท้อนตอบกลับด้วย "อารมณ์และความรู้สึก" อย่างทันควันเช่นกัน คนเรามักเร็วมากจนไม่ได้ฟังด้วย "หู" แล้วคิดตามด้วย "สมองที่มีสติ" อย่างที่ควรจะเป็น....
และด้วย "คำพูด" (ที่เป็นเสียงจริงๆ) ก็ไม่เคยทำให้ใครต้องบาดเจ็บ (โดยตรงไม่ใช่แบบทางอ้อมนะคะ) แต่ที่เราเจ็บปวดกับคำพูด คิดแต่ว่าคำพูดนั้นมันทำร้ายเรา ทั้งๆ ที่น่าจะเป็นที่ "ความคิดของเราเอง" ต่างหากที่บั่นทอนตัวเอง....
ข้างบนที่เขียนไว้ทั้งหมดนั้น "โกหก" คะ.......
เพราะคนเรามักไม่เคย "มีสติ" เร็วกว่า "ความรู้สึก" คะ........
ดังนั้น จึงมักเลือกทางง่ายๆ ที่จะจมปลักอยู่กับความรู้สึกเก่าๆ เดิมๆ นั่นเอง.........
ส่วนเรื่องการไม่พูดความจริงทั้งหมด แบบประมาณว่า พูดความจริงบางส่วนเก็บงำความจริงบางอย่างไว้ อันที่จริงก็ไม่ใช่การพูดโกหกมั้งคะ แต่น่าจะเป็น "การพูดความจริงด้วยพฤติกรรมโกหกหรือหลอกลวง" มากกว่า แต่ในบางกรณีคนเราก็จำเป็น (หรือเป็นข้ออ้างว่าจำเป็น) ที่ต้องเลือกใช้วิธีนี้ ไม่รู้จะด้วยเหตุผลใดก็ตามที....
แต่สิ่งหนึ่งที่เชื่อเหลือเกินว่า "ความจริงไม่มีมีวันตาย" เช่นเดียวกับ "คำโกหกก็มักจะเป็นตราที่ประทับไว้กับคนนั้นตลอด"
เอ คราวนี้มาแปลกสักนิดนะคะ ไม่พูดพพร่ำทำเพลงใดๆ เขียนออกมาจากที่รู้สึกก็เท่านั้นคะ ไม่อยากลืมสิ่งที่คิดขึ้นมาได้นะคะ สิ่งนี้เป็นอีกสิ่งที่ผู้เขียนบันทึกกำลังพยายามฝึกและหัดอยู่คะ เลยอยากคอยย้ำเตือนตัวเองอยู่บ่อยๆ ท่านผู้อ่านท่านไหนที่อ่านแล้วอยากร่วมแลกเปลี่ยน เสนอแนะ ให้คำแนะนำใดๆ กับตัวผู้เขียนบันทึกนี้ก็ยินดีนะคะ.....
อ้อ!!! สวัสดีปีใหม่ค่า ทุกท่าน.....................
ความเห็น (3)
แหลมคมเหมือนเดิมเลยนะน้อง แม้เวลาจะผ่านไปอีกปีก็ตาม (อิ..อิ..)
อย่างที่ว่า คนฟังมักใช้อารมณ์-ความรู้สึกมากกว่าสติในการรับฟัง แต่ขณะเดียวกันบางครั้งคนพูดก็มักจะชอบปล่อยให้ปากทำงานโดยไม่รู้จักคิด บางครั้งความเจ็บปวดจึงมักบังเกิดขึ้นกับทั้งคนฟัง หรือแม้แต่คนพูด
ใครซักคนเคยบอกว่า "สติมา ปัญญาเกิด" อันนี้ท่าจะเป็นจริงเน๊อะ
- มีคำพูดหนึ่ง "บางอย่างดีที่ไม่เปิดเผย" เหมือนโกหกแหละค่ะ
- บางทีการโกหกก็เป็นผลดี
- แต่ก็ไม่ควรทำบ่อยๆๆ
- คำพูดของคนเราเป็น ดาบสองคม
- คิดก่อนพูดดีที่สุด
- แต่ไม่ไหวจริงๆก้ต้องยอมรับสภาพที่เกิดให้ได้ ว่าไหมค่ะ
- บางที การที่เราอยู่เฉยๆ โดยที่ไม่รู้ว่าโดนโกหกอยู่ แล้วเราไม่รับรู้ตรงนั้น ก็ไม่รู้สึกอะไร แต่พอรู้ปั๊บ กลับรู้สึกแย่
- รู้สึกว่าโดนหลอก รู้สึกว่า โง่ บ้า
- แต่สุดท้ายแล้ว ใช้สติเราตัดสินว่าจะโง่ จะบ้าดี หรือจะนิ่งๆ ....!!
- แต่ส่วนตัวแล้วเวลาโกหกไม่ได้คิดว่าใครจะโง่ แต่โกหกเพื่อให้อีกคนสบายใจต่างหาก